به گزارش خبرنگار اسپوتنیک، متن کامل سخنرانی وی از این قرار است:
بسم الله الرحمن الرحیم ! در ابتدا مایلم مراتب تشکر و قدردانی خود را از جناب آقای دکتر مصطفی شنتوپ رئیس محترم مجلس ملی کشور دوست و همسایه جمهوری ترکیه، به خاطر برگزاری این نشست مهم ابراز نمایم. امیدوارم این نشست بتواند زمینه مناسبی جهت همبستگی و تقویت هرچه بیشتر پیوندهای موجود بین کشورهای منطقه فراهم آورد.
آقای رئیس، همکاران محترم؛
این نشست در شرایطی برگزار می‌گردد که منطقه ما و جهان با چالش‌ها و بحران‌های عدیده سیاسی، امنیتی و اقتصادی مواجه است. همه‌گیری ویروس کووید۱۹، به عنوان یکی از چالش‌های نوظهور، بیش از پیش شرایط را برای گسترش تروریسم و افراط‌گرایی خشونت‌آمیز مساعد نموده است.
تروریست‌ها از اختلافات، عدم اطمینان و مشکلات اقتصادی ناشی از کووید۱۹ برای گسترش ترس، نفرت، تفرقه، رادیکالیزه کردن و جذب اعضای جدید بهره می‌گیرند.
با گذشت یکسال از مواجهه مردم سراسر جهان با ویروس کووید۱۹، ضرورت انسجام و مقابله همگانی در مقابله با همه‌گیری این ویروس که همه مرزها و تفکیک‌ها و دوگانه‌های فقیر-غنی، زن-مرد، نوجوان-کهنسال، سفیدپوست-رنگین‌پوست، باسواد-بیسواد، توسعه‌یافته-درحال‌توسعه یا کمتر توسعه‌یافته و نظایر آن را درنوردیده است، بیش از گذشته نمایان گشته است.ماهیت این ویروس بی‌شباهت به موضوع این کنفرانس نیست. تروریسم نیز مانند کووید۱۹ در گرفتن جان انسان‌های بیگناه، مرزی نمی‌شناسد. مسیحی و مسلمان، پیر و جوان، زن و مرد، همه در برابر آفت تروریسم آسیب‌پذیرند و همانطور که مبارزه با کرونا، موضوع یا اولویت یک یا چند کشور محدود نیست، مقابله با تروریسم در اشکال مختلف آن نیز باید تبدیل به دغدغه نخست همه کشورها شود.
برخلاف کرونا، تروریسم پدیده نوینی محسوب نشده و چندین دهه است که تهدیدات ناشی از آن، صلح و امنیت جهانی را به خطر انداخته و جان بسیاری از شهروندان بیگناه را در سراسر عالم، به ویژه در منطقه غرب آسیا، گرفته است. برای شما کاملاً روشن و غیرقابل انکار است که جمهوری اسلامی ایران همواره در معرض و مواجهه با تروریسم قرار داشته و از این‌رو همواره در تلاش بوده که در خط مقدم مقابله واقعی با تروریسم نقش‌آفرینی نماید.بدون تردید، مبارزه اصولی با تروریسم و افراط‌گرایی به عنوان یک تهدید ویرانگر جهانی مستلزم شناسایی و مقابله با بسترها و خاستگاه ایدئولوژیک کشورهای دردسرساز حامی آنهاست. در واقع راهبرد برخی از کشورها، بهره‌برداری از تروریسم به عنوان حربه‌ای جهت پیشبرد اهداف سیاست خارجی خود است و نه مبارزه با آن.
ما به عنوان رؤسای مجالس و پارلمان‌های شش کشور ترکیه، چین، روسیه، افغانستان، پاکستان و ایران باید به گونه‌ای عمل نمائیم که هزینه صاحبان ایدئولوژی تروریسم و حامیان آن چه از نظر تبلیغاتی، چه سیاسی و چه امنیتی به ویژه در شرایط خطیر کنونی، افزایش یابد.خانم ها و آقایان؛
تروریسم هرچند اشکال، مظاهر و نمونه‌های متفاوتی دارد، اما همگی از یک ماهیت مشترک یعنی استفاده از کلید واژه رعب و ترس برای رسیدن به هدف شومِ خود برخوردارند. بنابراین هیچ دولت یا موجودیتی نمی‌تواند تروریسم را به تروریسم خوب و تروریسم بد تفکیک نماید. با این وجود و با تأسف بسیار می‌بینیم که این تقسیم‌بندی در جهان امروز ما یک واقعیت است.برخی از کشورها، به ویژه ایالات متحده آمریکا و رژیم جعلی صهیونیستی، از تروریسم و گروههای تروریستی به عنوان ابزاری برای دستیابی به اهداف و منافع خود استفاده کرده و هیچ ابایی از آشکار شدن آن ندارند. به عنوان شاهد و گواه، آیا می‌توان به ترورِ آمریکایی و هدفمند سردار شهید قاسم سلیمانی، ابومهدی المهندس و دکتر فخری‌زاده، عنوانی غیر از تروریسم داد؟ترور دو شخصیت ممتاز ایرانی و عراقی مبارزه‌کننده‌ی مؤثر و جدّی با گروههای تروریستی و افراط‌گرایی که به اعتراف خودِ غربی‌ها نقشی کلیدی در مهار داعش و نظایر آن برعهده داشتند و همچنین ترور یک دانشمند برجسته ملی ایرانی که در جریان مبارزه با کرونا و مدیریت ساخت کیت¬های تشخیص آن اشتغال داشت چه معنایی غیر از تروریسم دولتی دارد؟ و اساساً چگونه آمران این ترورها می‌توانند در نقش مدافعان حقوق‌بشر و مبارزه با تروریسم هم ظاهر شوند؟ما همواره بر این باوریم که مجالس به عنوان مکمل و مقوّم اقدامات دولت‌ها می‌توانند در تقویت و تحکیم روابط سودمند میان ملت‌ها ازجمله در پیشگیری از گسترش افراط‌گرایی خشونت‌آمیز و مقابله با تروریسم، نقش مهمی ایفا کنند.
چنانچه استفاده از زور، ترس و فشار برای رسیدن به مقاصد سیاسی، عنصر محوری در تعریف تروریسم باشد، جای تردیدی باقی نمی‌ماند که اعمال تحریم‌های یک جانبه و ظالمانه آمریکا در بخش‌های از جهان و از جمله علیه مردم ایران، مصداق بارز تروریسم اقتصادی است. امروز رژیم اشغالگر قدس با ممانعت از دسترسی عادلانه و منصفانه مردم مظلوم و مقاوم فلسطین به واکسن کرونا، خطوط قرمز تروریسم اقتصادی را رد کرده و به مرز جنایت علیه بشریت رسیده‌است.خانم‌ها و آقایان؛
در موضوع افغانستان و تحولات آن، سیاست اصولی جمهوری اسلامی ایران برای حمایت از دولت برآمده از قانون اساسی و ساختار مردم‌سالارانه جمهوری اسلامی افغانستان می‌باشد. ما بر لزوم خروج نیروهای نظامی خارجی از منطقه تأکید ویژه داریم.
بی‌تردید ظرفیت‌های جمهوری اسلامی ایران مانند گذشته برای کمک به پیشبرد روند صلح در اختیار دولت و همه اطرافِ افغانستان خواهد بود و معتقدیم برای تقویت امنیت پایدار در این کشور، باید دستاوردهای مردم افغانستان، به ویژه قانون اساسی، حفظ شود.در پایان مایلم تأکید نمایم که:۱- تروریسم و افراط‌گرایی به عنوان پدیده‌ای چند وجهی، تنها در صورت تدوین یک برنامه جامع و برنامه‌ریزی شده و توسط همه کشورهایِ در معرض این خطر و به صورت هماهنگ و منسجم، قابل شکست است.۲- به باور ما، برای تقویت امنیت، توسعه و رفاه در منطقه، باید بیش از گذشته به ظرفیت‌های منطقه.ای و بین‌منطقه‌ای توجه نمود. اهداف شفاف و صادقانه کشورها و اقدامات اعتمادساز منطقه‌ای از طریق گفتگو، مفاهمه و ارتقای صلح، ثبات و تمرکز به ابعاد گسترده توسعه از جمله توسعه انسانی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی، بایستی ازسوی همه کشورها مدنظر قرار گیرد.۳- جمهوری اسلامی ایران این آمادگی را دارد تا باتوجه به ظرفیت‌های متنوع، نقش سازنده خود را در توسعه، رفاه و ایجاد یک نظم امنیتی پایدار بین منطقه‌ای ایفا نماید. به عنوان مثال؛ توانمندی‌های ایران در زمینه تولید انرژی و مسیر امن و کوتاه، جهت انتقال حامل‌های انرژی به بازارهای جهانی، مسیرهای مطمئن مواصلاتی ریلی، جاده‌ای، هوایی و دریایی می‌تواند به ارتقای همکاری‌های بین منطقه‌ای کمک نماید.۴- ضرورت دارد ما به عنوان مجالس کشورهای دوست و همسایه، از طریق نظارت بر اقدامات دولت‌ها و تسهیل همکاری آنان، از آنها بخواهیم تا در جهت اجرای کلیه تعهدات بین‌المللی و منطقه‌ایِ خود، به ویژه در زمینه مبارزه با کلیه اشکالِ تروریسم و زمینه‌سازی بهتر برای مقابله جهانی با ویروس کرونا، در قالب چندجانبه‌گرایی، از هیچ کوششی دریغ ننمائیم.امیدوارم این نشست بتواند از طریق همفکری و تبادل‌نظر میان شرکت کنندگان، افق‌های امیدبخش و نوینی جهت همگرایی و همبستگی بیشتر در منطقه ترسیم نموده و راهکارهای عملی جهت غلبه بر چالش‌های موجود ارائه نماید.
از توجه شما سپاسگزارم
