اسپوتنیک با استناد به العربیه می نویسد: با مداخله قدرتهای اروپایی و امضای پیمان هالپا آن قیام پایان یافت. اما عثمانی ها این پیمان را زیر پا گذاشتند و قتل عام کردند. در سال های 1894 تا 1896، به دستور سلطان عبدالحمید دوم عثمانی، که در میان اروپاییان به سلطان خونین معروف شد، قتل عام های مسیحیان اتفاق افتاد، معروف به قتل عام حمیدیان. قربانیان آن حدود 300 هزار نفر بودند، از جمله مسیحیان ارمنی و آشوری که در آناتولی شرقی ساکن بودند. اما عثمانی ها در این جا متوقف نشدند. در سپتامبر 1898، جزیره کرت یونان شاهد یک کشتار خونین بود.
عثمانی ها آن پیمان را نقض کردند
در دهه 70 قرن نوزدهم، قیامهای زیادی در جزیره کرت رخ داد که ناشی از سیاست سرکوبگرانه مقامات امپراتوری عثمانی علیه مسیحیان بود. قیام آزادیبخش ملی علیه حکومت عثمانی، که در سال 1878 میلادی آغاز شد، با دخالت قدرت های اروپایی پایان یافت. انگلیس برای پایان دادن به درگیری بین مسیحیان در کرت و امپراتوری عثمانی میانجیگری خود را ارائه داد.
میانجیگری انگلیس منجر به امضای پیمان هالپا در اکتبر 1878 شد. سلطان عبدالحمید دوم عثمانی موافقت کرد اصلاحاتی را در زمینه تضمین حقوق مردم مسیحی کرت انجام دهد.
با این وجود، وی بارها پیمان هالپا را نقض کرد. در سال 1889، عثمانی ها به طرز وحشیانه ای اعتراضات مسیحیان را که ناشی از نقض مفاد این قرارداد بود، سرکوب کردند. در سال 1895، یک قیام جدید آغاز شد که ناشی از نقض دیگر آن پیمان بود: سلطان فرماندار کل مسیحی را به این جزیره نفرستاد. این امر منجر به مداخله قدرت های اروپایی شد که عبدالحمید دوم را وادار به رعایت مفاد توافق نامه هالپا کرد.
عثمانی ها معاون کنسول انگلیس را زنده سوزاندند
سلطان عبدالحمید دوم برای جلوگیری از تکرار خشونت علیه مسیحیان، با ارسال نیروی های بین المللی برای حفظ امنیت گمرک کاندی (هِراکلیون کنونی) در کرت موافقت کرد. چند صد سرباز انگلیسی وارد کاندی شدند. اما این مانع از اغتشاشات در پست گمرک کاندی نشد. اندکی پس از ورود، انگلیسی ها خواستار انتقال یک پست گمرکی در نزدیکی بندر به آنها شدند تا بتوانند امور جزیره را مدیریت کنند و ذخایر و تجهیزات را به آنجا تحویل دهند، و آنها اهمیت این کاررا برای موفقیت مأموریت بین المللی تأکید کردند. با نزدیک شدن انگلیسی ها به پست گمرک، گروه هایی از مزدوران و نیروهای نامنظم عثمانی شروع به تحریک مسلمانان کاندی برای حمله به مواضع انگلیس در بندر کردند. نبردی درگرفت که طی آن 14 صلحبان انگلیسی کشته شدند. علاوه بر این، نیروهای عثمانی به منزل معاون کنسول انگلیس در کاندی حمله کردند و او را به همراه همسر و فرزندانش زنده سوزاندند.
طی ساعات بعدی، مزدوران عثمانی به همراه مسلمانان محلی به مسیحیان حمله کردند. عثمانی ها بدون در نظر گرفتن جنس و سن، مسیحیان را کشتند، به زنان تجاوز کردند و خانه ها غارت نمودند. حدود 600 مسیحی کشته شدند، از جمله تعداد زیادی زن و کودک. این قتل عام فقط وقتی کشتی های جنگی انگلیس به ساحل کرت نزدیک شدند به پایان رسید.
پاسخ جهانی به جنایات عثمانی
ویکتوریا ملکه انگلیس حادثه حمله به جمعیت مسیحی کرت را که اندکی پس از وحشت قتل عام حمیدیان رخ داد، به شدت مورد انتقاد قرار داد. او دستور دستگیری و به دار آویختن چندین سرباز عثمانی را که در سرکوب کردن شورش های کرت شرکت کرده بودند، داد. علاوه بر این ، تحقیقات بعدی ثابت کرد که ادهم پاشا، دستیار فرماندار کل عثمانی ، آغازگر این قتل عام بوده است.
نابودی جمعیت مسیحیان در کرت بریتانیا، فرانسه و روسیه را بر آن وا داشت تا برای سلطان عثمانی عبدالحمید دوم در مورد خروج نیروهای ترک از کرت اولتیماتوم بدهند. دو ماه بعد، به دستور قدرت های اروپایی، آخرین نیروهای عثمانی جزیره را ترک کردند، که در حکم پایان حکومت 253 ساله عثمانی در ان جزیره بود. در سال 1913، کرت رسماً به یونان ملحق شد.
