به گزارش اسپوتنیک به نقل از «تسنیم»، رشد شدید قیمت‌ها و گرانی‌های سرسام‌آوری که در سال 99 رخ داده است، شرایط بحرانی را برای سبد معیشتی عموم مردم به‌ویژه حقوق‌بگیران ثابت ایجاد کرده و فشاری کم سابقه را به دخل‌وخرج آنها وارد کرده است.
مقایسه دستمزد کارگران در سال 92 و 99 به‌همراه قیمت کالاها در این دو سال نشان می‌دهد علی‌رغم رشد 4.5 برابری مزد کارگران طی این 7سال، قدرت خرید آنها 2.5 برابر کم شد و فاصله مزد با سبد معیشت از 1.2 میلیون تومان در سال 92 به 3.2 میلیون در سال 99 رسید.
محمدرضا تاجیک نماینده کارگران در شورای‌عالی کار درباره ضرورت بازنگری مزد 99 گفت:« امکان بازنگری مجدد در دستمزد سال 99 وجود دارد, ولی علی رغم درخواست های متعدد جامعه کارگری برای برگزاری جلسه شورای‌عالی کار ما هنوز جلساتی برگزار نشده است.
کارفرمایان علی رغم اینکه می گویند دچار مشکلات متعدد شدند, اما چندین بار قیمت کالای خود را افزایش دادند, و این کارگران بودند که باید هزینه ها را هر روز بیشتر از دیروز پرداخت می کردند.
شکاف دستمزدی ایجاد شده در سال‌های گذشته به حدی بزرگ است که افزایش حقوق حتی اگر 100 درصدی باشد نمی‌تواند آن را پر کند».
مدیر کل روابط کار و جبران خدمت وزارت تعاون،کار ورفاه اجتماعی با تأکید بر اینکه شکاف مزدی ایجاد شده حاصل یک شب و یک سال و دو سال نیست گفت:« بررسی ها نشان می دهد حتی در سال هایی که حداقل مزد افزایش چشمگیری داشت هم منطبق با معیشت خانوار کارگری نبوده است. بخشی از این شکاف مربوط به سال‌هایی است که تمامی اعضای شورای‌عالی کار با توجه به شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور با اجماع تصمیم به عدم افزایش دستمزد گرفتند.
به طور نمونه در دهه 60 اعضای شورای‌عالی کار در طی 10 سال در مجموع فقط 28 درصد حداقل مزد را افزایش دادند، در حالی که آثار تورمی در آن زمان چندین برابر این رقم بوده است. علت عدم افزایش مزد در آن سال‌ها، مشکلات اقتصادی ناشی از جنگ تحمیلی بوده است و دقیقا شبیه شرایط یکی دو سال اخیر که ما در جنگ تمام عیار اقتصادی با استکبار جهانی قرار داریم».
