به گزارش اسپوتنیک، دانشمندان چندین دهه است که مدل های آب و هوایی ایجاد می کنند تا چگونگی روند گرمایش در کره زمین را پیش بینی کنند. این مدل ها تا چه حد دقیق هستند؟
مدل های اقلیمی نمی توانند آینده را به طور دقیق پیش بینی کنند ، اما دانشمندان در حال تدوین روش های جدیدی هستند که کمک می کنند با اطمینان بیشتری به آینده نگریسته شود.
مدل های آب و هوایی بر اساس محاسبات ریاضی و مدل سازی عوامل مختلف به هم پیوسته همچون جو ، اقیانوس ، یخ ، زمین و خورشید استوار شده است. اگرچه چنین پیش بینی هایی مبتنی بر سیستم هایی است که دانشمندان آنها به خوبی می فهمند ، هنوز هم در این راهکار نوعی ابهام وجود دارد.
پژوهشگران خاطرنشان می کنند ، پیش بینی های موجود در مورد گرم شدن کره زمین غیر قابل اعتماد هستند و به این دلیل به رویکردهای جدید نیاز است. یکی از مشکلاتی که هنگام استفاده از مدل های کلاسیک وجود دارد ، دامنه وسیع پیش بینی است.
نکته این است که وقتی دانشمندان پیش بینی می کنند ، به عنوان مثال ، بسته به غلظت CO2 (گاز کربنیک) در جو ، چقدر دمای کره زمین افزایش می یابد ، آنها در مورد چنان افزایش صحبت می کنند که هم مقادیر متوسط و هم مقادیر فاجعه بار را در بر می گیرد . مثلاً گفته می شود اگر مقدار CO2 دو برابر شود ، میانگین دمای جهانی یه میزان 1.9 تا 4.5 درجه سانتیگراد افزایش می یابد. اما مطالعات با چنین پیش بینی های گوناگونی بسیار دشوار است.
رویکرد جدید ارائه شده توسط دانشمندان در آلمان ، مدل های آب و هوایی را بر اساس داده های تاریخی ارائه می دهد تا وابستگی های نظری. این روش امکان ارزیابی حساسیت آب و هوا و ابهام در آنرا بر اساس مشاهدات فراهم می کند.
دانشمندان روش خود را با پیش بینی دما در سیاره ما تا سال 2100 آزمایش کردند و نشان دادند که دقیقاً چه زمانی باید انتظار افزایش دمای هوا را داشته باشیم. در حال حاضر ، دانشمندان نقطه بحرانی را در 1.5 درجه سانتیگراد بالاتر از سطح قبل از صنعتی تخمین زده اند.
مدلهای قبلی نشان می دهد که بشر بین امروز وسال 2052 این درجه گرم شدن به میزان 1.5 درجه سانتیگراد را تجربه خواهد کرد . مدل جدید به طور قابل توجهی این فاصله را کاهش می دهد و دوره سال های 2027 – 2042 را نشان می دهد . محققان همچنین دریافتند که گرمایش مورد انتظار 10-15٪ کمتر از آنچه پیش بینی شده بود ، خواهد بود.
