البته هم روسیه و هم ایران این ادعاها را تکذیب کرده اند. نکته قابل تامل در این ماجرا این است که ایالات متحده آمریکا و مجامع اطلاعاتی اش چندین دهه است که در انتخابات دیگر کشورها دخالت می کنند و برای حمایت از مهره های خود تقلب می کنند و حتی در برخی کشورها وقتی به صورت دمکراتیک مهره آنها شکست می خورد اقدام به برهم زدن انتخابات و کشاندن آدم های خود به خیابان ها می کنند.
در این راستا آمریکایی ها در بسیاری از موارد حتی به صورت علنی ورود کرده اند و با ایجاد تحریم و فشار اقتصادی و یا حتی تهدید های امنیتی و ترور و یا حتی حمله نظامی بر مردم کشورهایی که بر خلاف میل آمریکایی ها در انتخابات رای داده اند فشار وارد کرده اند.
اگر این رفتار آمریکایی ها را بخواهیم در فرهنگ لغت نامه های سیاسی جستجو کنیم احتمالا نمی توان هیچ عبارتی برای آن پیدا کنیم، چون تا به حال در تاریخ هیچ کشوری به اندازه آمریکایی ها دست به چنین کارهایی نزده و شاید بتوان عبارت تروریسم سیاسی را بر آن گذاشت.
حال جالب اینکه در اکثر این موارد هم تیر آمریکایی ها به خطا می رود و در نهایت بر عکس آنچه آنها می خواهند می شود.
این تروریسم سیاسی آمریکا مربوط به امروز و دیروز نیست.
دیگر بر کسی پوشیده نیست آمریکایی ها قبل از انقلاب اسلامی در ایران نخست وزیر مردمی این کشور، یعنی دکتر محمد مصدق را با کودتای عوامل خود سرنگون کردند، امری که در نهایت وقتی که مردم ایران دیدند راه مردم سالاری وانتخابات بسته شده بر علیه کل سیستمی که آمریکایی ها روی آن حساب باز کرده بودند انقلاب کردند و آن را سرنگون نمودند و امروزه ایران به دشمن آمریکا تبدیل شده.
و الآن هم بیش از چهل سال است انواع و اقسام تروریسم های سیاسی و اقتصادی و رسانه ای و ... توسط آمریکایی ها بر علیه ملت ایران اعمال می شود، چون آنها مهره آمریکا را برکنار کردند.
جالب اینکه علیرغم همه این تحریم ها ایران روز به روز قویتر می شود و امروزه آمریکایی ها از دخالت آن در انتخابات خودشان واهمه دارند.
ببیند کار به کجا کشیده.
کشوری که روزی آمریکایی ها نخست وزیر آن را برکنار می کردند به جایی رسیده که آمریکایی ها دلواپس آن هستند که رئیس جمهوری شان را برکنار کند.
خود همین ادعای آمریکایی ها یعنی اعتراف آنها به اقتدار ایران.
درست یا غلط بودنش پیش کش.
در کشورهای آمریکای لاتین که آمریکایی ها ده ها کودتا راه انداختند ولی در نهایت باز هم مردم این کشورها در رای گیری ها به مخالفین آمریکا رای می دهند و امروزه می توان از بولیوی به عنوان نمونه ای از این ناکامی های تروریسم سیاسی آمریکا نام برد.
به احتمال زیاد هم چون مهره های آمریکا در انتخابات شکست خورده اند آمریکایی ها به زودی فشارهای خود بر بولیوی را شروع خواهند کرد تا مردم این کشور را تادیب کنند و به آنها بیاموزند که حق ندارند به مهره هایی که نوکر آمریکا نیستند رای دهند.
در منطقه خاورمیانه مشاهده می کنیم که مثلا در عراق یا افغانستان آمریکا اقدام به لشکر کشی کرد تا در این دو کشور عوامل خود را به کرسی بنشاند اما در نهایت هنوز که هنوز است در هر انتخاباتی که برگزار می شود مخالفین آمریکا دست برتر را دارند.
در سوریه آمریکا و عوامل اش تلاش کردند دولت این کشور را با انقلاب تروریست ها بر علیه دولت سرنگون کنند اما حمایت مردمی از حکومت موجب آن شد که پس از هشت سال جنگ امروزه دولت مرکزی سوریه دست برتر را داشته باشد.
در لبنان علیرغم همه تبلیغات و تهدیدات آمریکا بر علیه جبهه مقاومت مشاهده کردیم که در انتخابات این کشور اکثریت مردم به جبهه مقاومت رای دادند و تا به امروزه آمریکایی ها از انواع و اقسام تروریسم سیاسی و اقتصادی ای بر علیه مردم این کشور استفاده کرده اند.
در اوکراین وقتی که در انتخابات مهره آمریکا شکست خورد آنها با استفاده از ابزار ترورسیم سیاسی و رسانه ای واقتصادی خود برخی را به خیابان کشاندند و رییس جمهوری منتخب مردمی را سرنگون کردند تا مهره آنها بر کرسی بنشیند.
امروزه مشاهده می کنیم در روسیه سفید هم تلاش دارند همین کار را انجام دهند.
در هنگ کنگ هم همین کار را می کنند.
در ...
چند تا کشور باید بشماریم که آمریکایی ها در انتخابات آنها دخالت داشتند و دارند و تلاش می کنند از تروریسم سیاسی برای محقق نمودن اهداف خود بهره ببرند.
آنجاهایی که برای آمریکایی ها صرف کند تروریسم رسانه ای شان ورود می کند وبا بهره برداری از ابزار تروریسم سیاسی – اقتصادی و رسانه ای آمریکایی ها عوامل خود را بر کرسی می نشانند و آنجایی که صرف نکند اصلا صدایی از آنها شنیده نمی شود.
به عنوان مثال الآن چند ماه است مردم در کوچه و خیابان های تل آویو بر علیه نتانیاهو تظاهرات می کنند و خواستار برکناری او هستند.
آیا تا به حال حتی یک واکنش هم از مقامات آمریکایی یا حتی اروپایی در این باره شنیده اید؟
مگر خواسته یهودیان و مردم اسرائیل برایشان مهم نیست؟
یا به عنوان مثال نزدیک ترین متحدین ایالات متحده در منطقه خاورمیانه اکثرا حکومت هایی هستند که حتی یک انتخابات هم در آنجا برگزار نشد و هزاران مخالف سیاسی در این کشورها سر به نیست شده اند یا در زندان های زیر زمینی هستند.
آیا تا به حال حتی یک کلمه در این باره از مقامات آمریکایی شنیده اید؟
چرا آمریکا و متحدین اش نسبت به ترور فجیع عدنان خاشقجی در ترکیه هیچ واکنشی نشان نداده اند؟
در حالی که دیگر همه یقین پیدا کرده اند حکومت عربستان سعودی مخالف خود را به شکل فجیعی ترور کرده و خواسته تا به دیگر مخالفان خود نشان دهد که به قول معروف کک اش هم نمی گزد.
در مقابل درحالی که هیچ مدرک رسمی مبنی بر مسمومیت آقای الکسی ناوالنی و یا حتی در صورت صحت دخالت دولت روسیه در این ماجرا ارائه نشده زمین و زمان را بر علیه روسیه به هم دوخته اند.
گویند:"کافر همه را به کیش خود پندارد".
آمریکایی ها چون خود اینکاره هستند تصور می کنند دیگران هم اینکاره اند.
مشخص است شرایط انتخاباتی در ایالات متحده امروزه آنقدر ناگوار است که دولت آمریکا دیگر نمی داند چگونه از زیر بار مسئولیت غیر دمکراتیک بودن این انتخابات شانه خالی کند و به چه بهانه ای تقلب در انتخابات خود را توجیه کنند، به همین دلیل شروع کرده دیگران را متهم کردن.
چون خود آمریکایی ها در قبال دیگر کشورها از این روش های کثیف استفاده کرده اند و استفاده می کنند تصور می کنند که دیگران هم چنین می کنند.
نیاز نیست نه ایران و نه روسیه و نه چین و نه ... در انتخابات آمریکا دخالت کنند.
همین که خواست مردم از صندوق های رای درست بیرون بیاید کافی است تا ثابت شود مردم آمریکا با عملکرد سیاستمداران کاخ سفید مخالف هستند.
