اسپوتنیک - آقای ادیب که قبلا سفیر لبنان در آلمان بوده، به دلیل مشارکت در بسیاری از فعالیت های بین المللی لبنان به عنوان نماینده حقوقی لبنان در مجامع بین المللی، فردی شناخته شده از طرف اروپایی ها است با سفارش یا پیشنهاد اروپایی ها مخصوصا فرانسوی ها به این سمت انتخاب شده و با به دست آوردن حدود ۹۰ رای از ۱۲۸ رای پارلمان لبنان توانسته اکثریت خوبی در پارلمان نیز به دست آورد.
آقای ادیب جزو گزینه های فراکسیون مقاومت در مجلس لبنان که اکثریت کرسی های مجلس را در اختیار دارد به حساب نمی آمد اما به توجه به مذاکرات پشت پرده ای که میان ایران و فرانسه و لبنان انجام شد وی به عنوان گزینه میانه پذیرفته شد.
فرانسوی ها ظاهرا قول داده اند که اگر شخصی که مورد نظر آنها می باشد دولت لبنان را در اختیار بگیرد و دولتی که دولت تکنوکرات به حساب می آید در راس کار قرار گیرد آنوقت کمک خواهند کرد تا هم کشورهای اروپایی اقدام به سرمایه گذاری در لبنان کنند و هم آمریکا را مجاب کنند دست از فشار بر علیه لبنان بردارد.
آقای مکرون رئیس جمهوری فرانسه در چند نوبت خواستار انجام تغییرات اصولی سیاسی در لبنان بوده اما واضح مشخص نکرده که چه تغییراتی مد نظر ایشان است.
اگر آنگونه که می گوید و تظاهر کنندگان در خیابان های لبنان می خواهند هدف تغییر ساختار سیاسی ای است که فرانسوی ها قبل از ترک لبنان پایه گذاری کردند که به قول آقای محمد رعد رئیس فراکسیون مقاومت در مجلس لبنان "نور علی نور" است، دقیقا همان که گروه های موسوم به جبهه مقاومت در لبنان سالها است برای رسیدن به آن مبارزه می کنند و حتی یک جنگ تمام عیار داخلی ۱۵ ساله هم برای تغییر آن رخ داد و در نهایت با ورود کشورهای عربی به ماجرا و توافق طائف این سیستم نه فقط تغییر نکرد بلکه به نوعی رسمیت هم یافت.
از زمان تاسیس لبنان بسیاری از سمت های سیاسی در این کشور به صورت سنتی بر اساس تقسیم بندی طایفه ای و مذهبی تعیین می شده در حالی که در قانون اساسی لبنان اصلا چنین چیزی لحاظ نشده ولی همه تلاش داشتند این سنت پایدار بماند، در توافق طایف این تقسیم بندی برای سمت های عالیرتبه تثبیت شد و طرفهای درگیر در جنگ لبنان همه بر آن توافق کردند، در حالی که باید توجه داشت هنوز این توافق جای قانون اساسی لبنان را نگرفته و وجهه قانونی ندارد.
یعنی طبق قانون اساسی لبنان هیچ الزامی برای تعیین رئیس جمهوری مسیحی مارونی و یا نخست وزیر سنی و یا رئیس مجلس شیعه یا .... وجود ندارد، این تقسیم بندی نوعی تقسیم بندی توافقی است که به صورت سنتی میان طوایف لبنان حفظ شده است.
زمان تاسیس لبنان این توافق نوعی توافق شفاهی میان موسسین وقت جمهوری لبنان، که اربابان سیاسی این کشور بودند، بود و با حمایت فرانسه برقرار شد و به نوعی شرط فرانسه برای خروج لبنان این بود که این توافق شفاهی تا ابد رعایت شود.
در توافق طایف هم اربابان جنگ به این توافق نوعی رسمیت مکتوب دادند.
به هر حال باید توجه داشت که از همان ابتدا حزب الله لبنان که در جریان توافق طایف نماینده ای در این مذاکرات نداشت موافق این توافق نبود اما برای ایجاد ثبات در این کشور با دیگر گروه های سیاسی جهت پیاده سازی توافق همکاری کرد.
امروزه نیز حزب الله لبنان و تشکل های سیاسی همسو با او توانستند طی یک فرایند قانونی در انتخابات که توسط رقبای آنها برگزار شده بود اکثریت کرسی های مجلس لبنان را در اختیار بگیرند و بالطبع این حق را دارند تا نخست وزیر و دولت کاملا همسو با خود را انتخاب کنند اما مشاهده می کنیم باز هم برای همکاری جهت پیشبرد آرامش در این کشور حاضر می شوند فردی را انتخاب کنند که توسط فرانسوی ها پیشنهاد شده تا بلکه راه حلی برای بحران این کشور بتوان پیدا کرد.
رای فراکسیون مقاومت به مصطفی ادیب و در مقابل خودداری طرفداران عربستان سعودی از رای دادن به وی این بیم را ایجاد می کند که سعودی ها بسیار از اینکه جایگاه خود در لبنان را از دست داده اند ناراضی هستند و ممکن است بخواهند در راه دولت جدید لبنان سنگ اندازی کنند.
به هر حال سعودی ها به صورت سنتی خود را قیّم اهل تسنن در لبنان می دانند و امروزه به دلیل عملکرد بدشان جایگاه خود میان اهل تسنن در این کشور را از دست داده اند.
در پایگاه سنتی طرفداران عربستان سعودی در شمال لبنان امروزه بسیاری از اهل تسنن پرچم های ترکیه را بالا می برند.
درگیری های عربستان سعودی با قطر هم منجر به آن شده که قطری ها بتوانند در میان اهل تسنن در لبنان جایگاه ویژه ای پیدا کنند و با سرمایه گذاری آرام میان آنها طرفداران زیادی به سمت و سوی آنها کشیده شوند.
باید منتظر ماند و دید تشکیل دولت لبنان به چه صورت خواهد بود و آیا آقای ادیب خواهد توانست یک دولت تکنوکرات تشکیل دهد یا نه و اینکه آیا فرانسوی ها پای قولشان به لبنانی ها می مانند یا نه.
همچنین باید دید تا چه حد سعودی ها تلاش خواهند کرد اوضاع داخلی لبنان را به هم بریزند و جلوی کار آقای ادیب سنگ اندازی کنند و آیا کشورهای اروپایی اجازه خواهند داد سعودی ها تلاش های آنها را خنثی کنند یا نه.
همچنین باید توجه داشت که تنش های اخیر در دریای مدیترانه بر کنترل منابع گاز و نفت این دریا بسیار رو به افزایش است و اختلافات ترکیه با دیگر کشورهای اروپایی از جمله فرانسه می تواند روی روند حل بحران لبنان که خود نیز حاکم بر بخشی از این منابع گاز و نفت است تاثیر بگذارد، چون به هر حال لبنان برای نجات خود به این درآمد های نیاز خواهد داشت و بقیه، مخصوصا اسراییلی ها، به دنبال تاراج آن هستند و می خواهند لبنان به جزیره ای بی ثبات تبدیل شود تا بتوانند به راحتی این منابع را از چنگ لبنانی ها در آورند.
