به گزارش اسپوتنیک به نقل از نیچر کلایمت چنج، در این تحقیق محاسبه تعداد روزهایی که خرس های قطبی می توانند بدون خطر مرگ، گرسنگی بکشند و همچنین تعداد روزهایی که در آن زیستگاه طبیعی خرس های قطبی پوشیده از یخ است که برای شکار حیاتی می باشد ترکیب شده است.
محققان خاطرنشان كردند: "مدل ما حاکی از آن است كه میزان بالای انتشار دی اکسید كربن به همراه كاهش تدریجی تولید مثل طبیعی و طول عمر آن ها تا سال 2100، بقای خرس های قطبی را به استثنای آندسته از خرس هایی که در بالاترین عرضهای قطب شمال حضور دارند را تهدید می كند."
مشخص شده است که کاهش تدریجی انتشار گازهای گلخانه ای به بقای خرس های قطبی به طور کلی کمک می کند اما مانع از انقراض برخی از زیر گروههای این جاندار نمی شود.
