اسپوتنیک - پورتال چاینا میلیتاری می نویسد: یک زیردریایی ویژه هسته ای نسل جدید پروژه 09851 Khabarovsk (خاباروفسک) حامل زیردریایی های هسته ای بدون سرنشین پوزیدون خواهد بود. این رسانه چینی، ارگان وزارت دفاع آن کشور می افزاید: مقابله با این زوج برای دشمن دشوار خواهد بود. پیش بینی شده است که این زیردریایی در طول دو ماه آینده به آب انداخته شده و پس از آن بیش از دو سال برای اطمینان از ادغام زیر دریایی و زیردریایی بدون سرنشین مورد آزمایش قرار خواهد گرفت.
اژدر هسته ای پوزیدون از انرژی اتمی استفاده می کند و می تواند کلاهک هسته ای را حمل کند و از قدرت تخریبی استراتژیکی بالایی برخوردار است. در حال حاضر، نوسازی اولین زیردریایی "بلگورود" Belgorod ، که مجهز به اژدرهای هسته ای پوزیدون Poseidon می باشد به اتمام رسیده و آزمایشاتی به قصد آماده سازی ادغام سیستم زیردریایی یادشده به زیردریایی هسته ای خاباروفسک Khabarovsk انجام می شود.
اژدر راهبردی هسته ای دارای قدرت تخریبی عظیم
در اول مارس 2018، ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه طی سخنرانی سالانه خود در مجلس فدرال اعلام كرد كه روسیه در حال پیشبرد یك زیردریایی بدون سرنشین است كه می تواند مسافت های طولانی را در عمق آب ها، از قاره به قاره طی كند و سرعتی چند برابر بیشتر از زیر دریایی های دیگر، اژدرها و انواع مختلف کشتی های جنگی داشته باشد. وی خاطرنشان کرد: این زیردریایی بدون سرنشین می تواند مجهز به مهمات معمولی و هسته ای باشد که قادر به از بین بردن انواع مختلفی از هدف ها از جمله گروه های ناوهای هواپیمابر است. به گفته پوتین، جهان شاهد چگونگی راه اندازی یک اژدر استراتژیک هسته ای ویژه توسط روسیه است.
در حقیقت امر، پیشتر در سال 2015، تجهیزات اژدر کالیبر بزرگ روی یک سری از تصاویر منتشر شده توسط وزارت دفاع روسیه ظاهر شد. این سلاح پیشرفته - اژدر هسته ای پوزیدون بود. اگرچه روس ها همیشه پوزیدون را یک وسیله نقلیه زیر آبی بدون سرنشین خوانده اند ، اما در واقع این یک اژدر هسته ای هدایت شونده است.
به اصطلاح اژدر هسته ای اژدری است دارای کلاهک هسته ای. در طول جنگ سرد، هر دو - ایالات متحده و اتحاد شوروی مسلح به اژدرهای هسته ای مجهز بودند. به عنوان مثال، اژدر هسته ای "مارك 45" ، كه توسط ایالات متحده برای استفاده در عملیات ضد زیردریایی و اژدر هسته ای T-5 ساخته شده توسط اتحاد شوروی در تسلیح قرار داشتند. در 10 اکتبر 1957 ، اتحاد شوروی، اژدر هسته ای T-5 را در اقیانوس منجمد شمالی در میدان آزمایش در جزیره "نوویا زملیا" آزمایش کرد، بار انفجاری آن معادل 10 کیلوتن TNT بود. این اژدر در عمق 30 متری منفجر شد و 2 ناوشکن، 2 فروند زیر دریایی و 2 مین یاب و سایر کشتی های کوچک را نابود و غرق کرد.
پس از اژدر هسته ای T-5، اتحاد شوروی تصمیم گرفت اژدر هسته ای استراتژیک T-15 را طرحریزی کند و آن را به "بمب تزار" با ظرفیت 100 مگاتن TNT (که متعاقبا به 50 مگاتون کاهش داده شد) مجهز کند. برای این نوع بمب هسته ای، آزمایش هایی نیمه شارژ انجام شد. پروژه اژدر هسته ای راهبردی T-15 سرانجام فسخ شد. با این حال، به یک معنا، اژدر هسته ای پوزیدون "خویشاوند" اژدر هسته ای استراتژیك T-15 است، هر دو در ردیف اژدرهای هسته ای بین قاره ای قرار دارند.
با فرض این که اژدر هسته ای پوزیدون دارای قطر بیش از 1.5 متر است و طول آن بیش از 20 متر و شکل آن نزدیک به شکل اژدر هسته ای استراتژیک T-15 است، می تواند یک کلاهک هسته ای 200 مگاتنی را حمل کند. از آنجا که هدف این اژدر وارد کردن ضربات بین قاره ای است، از انرژی هسته ای استفاده می کند تا توانایی حمله به سراسر جهان را داشته باشد. علاوه بر این، رسانه های روسیه نوشتند که حداکثر عمق استفاده از اژدر هسته ای پوزیدون بیش از 1000 متر است و سرعت آن به بیش از 100 گره می رسد، و به این خاطر از این اژدر عمدتاً برای تخریب هدف های مهم استراتژیکی مانند پایگاه های ساحلی ارتشی دوردست و گروه های ضربتی هواپیمابر دشمن استفاده خواهد شد.
زیردریایی های اژدربر ویژه
اطلاعاتی منتشر شد که اژدر هسته ای پوزیدون در چارچوب برنامه دولتی تسلیحات 2018-2027 روسیه تحویل نیروی دریایی این کشور خواهد شد، اما زیردریایی هسته ای نسل پنجم آن وسیله حامل آن نیست. از کدام زیر دریایی برای انتقال و پرتاب این اژدر غول پیکر استفاده خواهد شد؟
در حقیقت، طرحریزی زیردریایی های ویژه برای حمل اژدرهای هسته ای پوزیدون از اواخر سال 2012 آغاز شد. بر اساس زیردریایی ناتمام 949A ، ارتش روسیه زیر دریایی ویژه بلگورود را مدرنیزه کرد و آن را در آوریل 2019 راه به بهره برداری رساند. به برکت نوسازی، طول کل بلگورود از 154 متر به 184 متر افزایش یافته است، و این کار سبب آن شد که در حال حاضر بلگورود طولانی ترین زیردریایی جهان شناخته می شود.
علاوه بر بلگورود مدرنیزه شده، روسیه همچنین به طور ویژه زیردریایی هسته ای 09851 خاباروفسک را به عنوان وسیله حامل اژدر هسته ای پوزیدون تکمیل کرد. این زیردریایی هسته ای بسیار کوچکتر از بلگروود است و از نظر ظاهری شبیه یک زیر دریایی هسته ای حامل موشک های بالستیک استراتژیک پروژه 955 است. ظرفیت کامل آن فقط در حدود 10 هزار تن، سرعت تخمین زده شده 32 گره و حداکثر عمق غوطه وری 500 متر است. ساخت خاباروفسک در تاریخ 27 ژوئیه سال 2014 آغاز شد و پیش بینی می شود که در ماه مه امسال به بهره برداری برسد. پروژه زیر دریایی هنوز در وضعیت محرمانه است، اما بدون شک این اولین زیردریایی هسته ای خواهد بود که از اژدر هسته ای پوزیدون به عنوان سلاح اصلی حمله خود استفاده خواهد کرد.
نوع حمله ای که مقابله در برابر آن دشوار است
از دیدگاه طراحی، ترکیبی از زیردریایی های بزرگ هسته ای و اژدرهای هسته ای استراتژیک نسل جدیدی از سیستم های تسلیحات هسته ای استراتژیک زیردریایی را در روسیه تشکیل می دهد. از آنجا که ایالات متحده سیستم دفاع موشکی خود را به طور پیوسته در سالهای اخیر تقویت کرده است، مسئله چگونگی تامین ضربه تلافی جویانه موضوعی حاد است که ارتش روسیه با آن روبرو است. اژدرهای هسته ای زیر آبی آشکارا نحوه جدید حمله را تشکیل می دهند.
اژدر هسته ای پوزیدون به عنوان یک سلاح استراتژیک دارای برد بیش از 10 هزار کیلومتر است و می تواند مأموریت های ضربتی بین قاره ای را انجام دهد. اما برای انجام مأموریت های ضربتی بین قاره ای، پوزیدون ها برای رسیدن به هدف خود به ده ها ساعت وقت نیاز دارند. این امر ریسک هگیری آنها را افزایش می دهد. علاوه بر این، سر و صدای ناشی از سلاح های در حال حرکت در عمق اقیانوس بسیار زیاد است و در انتهای اقیانوس های آرام و اطلس، سونارهای ضد زیردریایی زیادی مستقر بوده و این امر تقریباً هیچ فرصتی برای پنهان شدن اژدرها را نمی گذارد. با این وجود، این نحوه حمله که به ظاهر "اثربخشی کمتر از دیگران را به بار می آورد" می تواند در نبرد واقعی مؤثر باشد. دلیل این امر این است که بیشتر مسیر اژدر در عمق زیر 1000 متر می گذرد. زیردریایی های متعارف و اژدرهای ضد زیردریایی متعارف نمی توانند به این عمق برسند، بنابراین آنها چاره ای جز تماشای پوزیدون در حال رسیدن به هدف را نخواهند داشت.
در واقع، این سلاح هسته ای استراتژیک است که می تواند سیستم دفاعی موشکی دشمن را دور بزند، اژدرهای هسته ای پوزیدون به روسیه این فرصت را می دهند که دشمن را وادار کند تا از کاربرد نیرو خودداری شده و برای حل مشکلات به میز مذاکرات بازگردد.
