چرا بعضی ها از کلمه «رفراندوم» خوششان نمی‌آید؟

به گزارش اسپوتنیک به نقل از «ایسنا»، حسن روحانی رئیس جمهور ایران اظهار داشت که نظام ما روی رفراندوم است و آن همه پرسی اول بود که تعیین کرد نظام ما جمهوری اسلامی است.

وی در ادامه اظهار کرد:« شرایط امروز ما با همیشه متفاوت است. ما در آستانه سی و هفتمین انتخابات ملی هستیم. از آن انتخابات اولی که در فروردین سال 1358 با همه‌پرسی و رفراندوم شروع شد که  البته بعضی‌ها از کلمه «رفراندوم» خوششان نمی‌آید، اما پایه انتخابات ما از رفراندوم بود  و از همه پرسی شروع شده است.

نظام ما روی رفراندوم است و پایه اصلی آن رفراندوم است و آن همه پرسی اول بود که تعیین کرد نظام ما جمهوری اسلامی است.

همان همه‌پرسی اول بود که به ما گفت دو چیز را تا پایان این نظام مدنظر قرار دهید. اسلامیت و جمهوریت. بنابراین مردم به جمهوری سالامی رای دادند. ما همه باید پاسدار اسلام و جمهوریت باشیم یعنی پاسدار رضایت عامه و نظر و خواست مردم باشیم. ما به همین رای دادیم. نظام ما از دهم و یازدهم فروردین 1358 شروع شد و دوازدهم به عنوان روز جمهوری اسلامی اعلام شد.

یک پایه قانون اساسی ما هم‌پرسی است. قانون اساسی هم بعد از انتخابات اعضای خبرگان قانون اساسی هم با همه‌پرسی و رفراندوم قانون اساسی شد.بدون استثنا مشروعیت و پایه کار همه ما از قانون اساسی است و قانون اساسی و همه قوانین و مقررات مشروعیت شان از آرای مردم و رای مردم است البته در چارچوب موازین اسلام که همه ما به آن چارچوب موازین اسلام متعهد و معتقد هستیم. همانطور که اشاره شد ما از مشروطه با مساله آرای مردم و انتخابات آشنا شدیم. آن همه فداکاری‌ها در مشروطه برای این بود که آرای مردم حاکم شود و حاکمیت ملی یکی از اهداف مهم مشروطه و انقلاب اسلامی بود و اینکه کسی جز مردم بر سرنوشت خویش حاکم نشود.

 انقلاب مشروطه از مسیر خود منحرف شد و استبدادگران مسلط شدند و بعد انتخابات تشریفات شد. بزرگترین خطر برای دموکراسی و برای حاکمیت ملی روزی است که انتخابات تشریفاتی شود و جای دیگری انتصاب فرمایند، بعد مردم پای صندوق بروند تشریفات انتخابات را انجام دهند. خدا نکند چنان روزی برای کشور ما پیش بیاید.

زمان رژیم گذشته در حوزه‌های انتخابیه نام‌نویسی می‌کردند ولی همه می دانستند که وکیل کیست و می گفتند به هر که می‌خواهید رأی بدهید اما فلانی از تهران تعیین شده است. مردم هم می‌دانستند هر کاری بخواهد بکنند و به هرکه رای بدهند همان آقایی که گفته از صندوق در می‌آمد. این خطر بزرگی بود که ملت ما را تهدید کرد.

یک دلیل انقلاب ما این بود که خودشان بر سرنوشت خود حاکم شوند؛ حاکمیت ملی یکی از اساس حرکت های مردم بود. در انقلاب اسلامی معلوم شد که این طور نیست که تهران تصمیم بگیرد بلکه مردم تصمیم‌گیر هستند پای صندوق می‌آیند و به آن کسی که می خواهند رای می دهند. حالا اگر بخواهیم پای صندوق برویم و رای بدهیم به شما می‌گویند بروید وارد یک فروشگاه شوید و جنسی را انتخاب کنید اگر یک جنس و یک مارک هم بیشتر نیست دیگر انتخاب لازم نیست. لازم نیست بزرگ خانواده برود فروشگاه. یک بچه هم می ‌تواندپول بدهد بردارد بیاورد.

مردم باید احساس کنند میان چند نمونه یکی را برگزینند. اگر در تمام حوزه‌های انتخابیه سلیقه‌ها، افکار و مذاهب مختلف حضور داشته باشند، طرف می‌رود انتخاب می‌کند و حالا هرکه انتخاب شد.  اگر فرض کنیم کشوری داریم که در جامعه آن سه سلیقه وجود دارد، یک سلیقه اصولگرا، یک اصلاح‌طلب و یک اعتدالگرا. بعد اگر در انتخابات یک سلیقه فراوان و یکی دیگر با ذره‌بین و تلسکوپ پیدا شود و یکی دیگر اصلا نباشد که نمی‌شود. اگر چنین شرایطی بوجود بیاید که کلمه و اجرای انتخابات معنا پیدا نمی‌کند.

شک نکنید که قدرت ما با حضور مردم است، اگر یک کشوری بودیم که به یک ابرقدرت وصل بودیم همان ابرقدرت ممکن بود روزی ما را رها کند. قدرت دائمی ما از حضور ملت است.

از تمام ملت ایران خواهش می‌کنم امروز روزی است که باید برویم پای صندوق رای ولو اینکه ناراحت هستیم و مشکلاتی در ذهن ما وجود دارد. با صندوق رای قهر نکنیم. اگر دیدیم نقصی در انتخابات هست، دوم اسفند کاری نکنیم که روز انتخابات صف های ما جدا شود. ما یک مقدار در رقابت مشکل داریم و امیداوریم این مساله حل شود.