به گزارش اسپوتنیک، روز دوشنبه وزارت امور خارجه روسیه بیان داشت، كه مسكو از واشنگتن خواست كه جلوی گمراه كردن جامعه جهانی را با این ادعا كه ایران حق غنی سازی اورانیوم را ندارد، متوقف كند.
پیش از این، برایان هوک نماینده ویژه ایالات متحده در ایران به خبرنگاران گفته بود كه شورای امنیت سازمان ملل متحد، به دنبال یک استاندارد خاص است، تا قطعنامه ای را برای منع غنی سازی اورانیوم در ایران به تصویب رساند.
امور خارجه روسیه بیان داشت: ما پاسخ به اظهارات برایان هوک نماینده ویژه ایالات متحده در امور ایران، در مورد وجود استاندارد سازمان ملل بر ممنوعیت جمهوری اسلامی ایران از غنی سازی اورانیوم را ضروری می دانیم. متأسفانه ساخت چنین اسطوره ای مدتهاست كه در رویكردهای آمریكا در مورد منع گسترش سلاحهای هسته ای رایج است و دستکاری صریح و آشکار از حقایق مشهور، متأسفانه برای نمایندگان یکی از بزرگترین کشورها تبدیل به یک معیار شده است و دیگر ادعای اعتبار در گسترش سلاح های هسته ای را ندارند.
در این حالت، ما در حقیقت با این اتهام شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر تصمیم گیری هایی که مغایر با پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) است، برخورد می کنیم.
این وزارتخانه روسیه یادآور شد که این توافقنامه حق توسعه انرژی هسته ای مسالمت آمیز را برای همه کشورهایی که آن را امضا کرده اند، تضمین می کند. ماده چهارم ان.پی.تی صریحاً می گوید "هیچگونه مفاد این پیمان نباید به عنوان تأثیرگذاری بر حق غیرقابل انکار همه طرفین معاهده در توسعه تحقیق، تولید و استفاده از انرژی هسته ای برای اهداف صلح آمیز بدون تبعیض و مطابق با مفاد اول و دوم این پیمان تعبیر شود.
وزارت خارجه تأکید کرد: به عبارت دیگر، NPT از نظر غنی سازی اورانیوم یا توسعه مراحل دیگر چرخه سوخت هسته ای هیچ محدودیتی برای کشورهای غیر هسته ای اعمال نمی کند.
فقط یک شرط وجود دارد: همه کارها باید به اهداف صلح آمیز انجام شود و تحت کنترل آژانس انرژی هسته ای بین المللی انرژی اتمی باشد.
وزارت امور خارجه با اشاره به محدودیت های غنی سازی اورانیوم، که با تحریم های شورای امنیت سازمان ملل علیه ایران پیش بینی شده بود، تأکید کرد که "هرگز هدف از محروم ماندن تهران از حقوق قانونی خود تحت ان پی تی هرگز مشخص نشده است."
"کلیه محدودیت های بین المللی که تا سال 2015 وجود داشته است، با شروع قطعنامه 1696 شورای امنیت سازمان ملل، 31 ژوئیه 2006، موقت بوده است. اصطلاح" منع" در تصمیمات شورای امنیت استفاده نشده است. قطعنامه 1696 شورای امنیت سازمان ملل و قطعنامه های بعدی به تعلیق اشاره شده است. این تأثیر محدودیت های اعمال شده توسط شورای امنیت سازمان ملل به دلیل تحقق بخش های خاصی از طرف طرف ایرانی بود، که شامل روشن شدن سؤالاتی بود که آژانس بین المللی انرژی اتمی در آن زمان برای تهران و یک توافق جامع در مورد برنامه هسته ای ایران داشت. برجام نتیجه این تلاش ها بود، پس از آن تمام قطعنامه های قبلی شورای امنیت سازمان ملل متوقف شدند."
وزارت امور خارجه افزود: پیش از به چالش کشیدن حق ایران برای غنی سازی اورانیوم، ایالات متحده باید در مورد اقدامات خود در زمینه منع گسترش سلاح های هسته ای فکر کند.
به جای اینکه رویاپردازی در مورد استانداردهای غیر موجود سازمان ملل شود، همکاران ما در ایالات متحده باید به طور جدی به اقدامات بین المللی خود در زمینه منع گسترش سلاح های هسته ای توجه کنند و از گمراه کردن جامعه جهانی دست بردارند و فوراً به رعایت کامل الزامات برجام برگردند.
