طبق عرف نظامی معمولا ارتش ها وقتی منطقه ای را تخلیه می کنند تلاش می کنند زمین سوخته تحویل دشمن دهند تا دشمن نتواند از آن استفاده کند.
کرد ها از ابتدای جنگ سوریه از درگیری با ارتش و دولت مرکزی پرهیز داشتند و خوب دولت مرکزی هم تلاش کرد با آنها وارد درگیری نشود و تا به حال حتی خدمات دولتی در مناطق کرد نشین توسط دولت مرکزی تامین می شود و کارمندان اداری کرد در این مناطق حقوق بگیر دولت مرکزی هستند.
در برهه ای از جنگ سوریه داعش بر مناطق نفت خیز تسلط پیدا کرد.
در همان زمان بسیاری کارشناسان به دولت سوریه پیشنهاد دادند تا زیر ساخت های نفتی را نابود کند تا برای داعش قابل استفاده نباشد اما دولت سوریه با امید بازپس گیری این مناطق از نابودی آنها خودداری کرد، چون باور داشت این چاه ها و تاسیسات آن منابع ملی است و اگر آنها را نابود کند حتی در صورتی که آنها را پس بگیرد برای ملت سوریه قابل استفاده نخواهند بود.
یک اشتباه استراتژیک بزرگ، چون می توان گفت خودداری از نابودی زیربناهای نفتی در این مناطق منجر شد که سیطره بر این مناطق ارزش پیدا کند و به همین دلیل هم آمریکایی ها از طریق کرد ها این منطقه را تصرف کردند و شروع به سرقت منابع نفتی سوریه نمودند.
قبل از آن نیز در همان زمان هم روسیه فیلم ها و تصاویری از قاچاق نفت سوریه توسط آمریکایی ها و داعش منتشر کردند.
در واقع این ماجرا نشان می داد که آمریکایی ها همکاری بسیار نزدیکی با داعش داشتند و داعشی ها به راحتی می توانستند از طریق آمریکایی ها نفت سوریه را به ترکیه بفرستند و بفروشند.
آنقدر نفت سوریه برای ارتش آمریکا به قول معروف خوش مزه بود که تصمیم گرفتند خود تسلط بر آن را به دست بگیرند و حتی علیرغم اینکه به اصطلاح همپیمانان کرد خود را ترک کرد ولی نیروهای خود را در این مناطق نگه داشت تا به سرقت نفت سوریه ادامه دهد.
راهکاری که برای دولت سوریه باقی مانده بود این بود که یا با آمریکایی ها درگیر شود و یا بهانه حضور آنها در سوریه را از آنها بگیرد.
با بمباران زیربناهای نفتی و کامیون های حامل نفت سوریه قطعا آمریکایی ها متوجه می شوند که مهمانی تمام شده و هم اینکه شرکت هایی مانند شرکت اکسون موبیل که آقای ترامپ از آن خواسته بود برای استخراج نفت به سوریه بیاید در ورود به سوریه تجدید نظر خواهند کرد هم اینکه کامیون داران که نفت سوریه را قاچاق می کردند نیز دوبار فکر خواهند کرد که آیا اقدام به قاچاق این نفت نمایند یا نه.
البته باید توجه داشت که ماجرا با یک بمباران ختم نمی شود و باید این بمباران ادامه یابد و ارتش سوریه همه کامیون هایی که نفت این کشور را قاچاق می کند از بین ببرد همچنین در صورتی که آمریکایی ها اقدام به بازسازی چاه های نفت جهت استخراج نفت کنند نیز آنها را از بین ببرند.
بدیهی است آمریکایی ها به راحتی از این ماجرا دست نخواهند کشید و احتمالا واکنش نشان خواهند داد.
برخی کارشناسان باور دارند آمریکایی ها مانند قبل از طریق عوامل خود جایی را بمباران شیمیایی خواهند کرد (شاید هم فقط صحنه سازی کنند) و بعد ماجرا را گردن ارتش سوریه خواهند انداخت تا انتقام این عملیات ارتش سوریه را بگیرند.
به هر صورت در نهایت اگر آمریکایی ها مطمئن شوند که هزینه ماندن در سوریه بیش از سود آن است قطعا آنجا را ترک خواهند کرد و بدیهی است تنها راهکار برای دولت و ارتش سوریه این است که به هر قیمتی شده هزینه های باقی ماندن آمریکایی ها در سوریه را بالا ببرند و اجازه ندهند آمریکایی ها از ماندن در آنجا منفعتی ببرند.
