سفر غیر مرتقبه آقای محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه ایران به محل اجتماع گروه جی 7 در شهر بیاریتس فرانسه را نمی توان یک سفر معمولی تلقی کرد.
آقای ظریف چند روز قبل از این سفر خود در پاریس بودند و طبق برنامه قرار بود به پکن بروند اما به یکباره سفر پکن خود را به تعویق انداختند وبه محل اجتماعات جی 7 سفر کرد.
نکته ای که بسیار قابل توجه بود این بود که دقیقا فردای آن روزی که آقای ظریف در بیاریتس با آقای مکرون و آقای لودریان (وزیر امور خارجه فرانسه) دیدار کردند ، در سخنرانی خود اظهار داشتند که اگر منافع مردم ایران اقتضا کند برای حل مشکلات مردم حاضر هستند با هر کسی دیدار کنند.
همه ناظران سیاسی این سخنان آقای روحانی را پذیرش ملاقات با ترامپ تلقی کردند.
ظاهرا هم قرار بود که ترامپ پاسخ پیام آقای روحانی را در کنفرانس مطبوعاتی خود با آقای مکرون بدهد.
ظاهرا قرار بود که آقای ترامپ هم اعلام کند که حاضر است معافیت های خرید نفت را مجددا برپا کند، اما وی بر عکس توافقات پشت پرده اظهارات دیگری را بیان کردند وهمه چیز را بر هم زدند.
طبق گفته های برخی رسانه های آمریکایی ظاهرا آقای نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل متوجه ماجرا شدند و از لحظه ای که آقای روحانی آن سخنان خود را ایراد نموده بودند تا لحظه شروع کنفرانس مطبوعاتی هم شخصا بصورت مستقیم هم از کانال عوامل خود در دولت آمریکا مخصوصا آقایان جان بولتون مشاور امنیت ملی کاخ سفید و مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا بر ترامپ فشار وارد کردند تا از این تصمیم صرف نظر کند.
اگر به سخنان آقای نتانیاهو در حین سفر به لندن توجه داشته باشید متوجه می شوید که ایشان با لحنی آمرانه به لندن سفر کردند و به گونه ای در مورد ملاقات خود با نخست وزیر انگلیس صحبت می کردند که انگار قرار است با کارمند زیر دست خود صحبت کنند.
بسیاری از آقای ترامپ انتقاد می کنند که چرا در حین صحبت کردن در مورد متحدین آمریکا چه متحدین اروپایی چه متحدین عرب جانب احترام و دیپلماسی را رعایت نمی کند اما مشاهده می شود که آقای نتانیاهو وقتی که در مورد مقامات آمریکا از جمله آقای ترامپ صحبت می کند با لحن آمرانه و بدون احترام و مراعات دیپلماسی صحبت می کند.
اگر کسی نداند تصور می کند آقای ترامپ هم کارمند زیر دست آقای نتانیاهو می باشد.
البته رفتار مقامات آمریکایی هم چنین چیزی را نشان می دهد.
اگر این ماجرا صحت داشته باشد که توافقاتی پشت پرده میان روسای جمهوری آمریکا وفرانسه انجام شده بود و رییس جمهوری آمریکا از ترس نخست وزیر اسراییل زیر توافق زده قطعا می توان گفت مردم آمریکا باید در مورد رییس جمهوری خود تجدید نظر کنند و تحقیقاتی که قبلا در مورد دخالت روسیه در انتخابات آمریکا انجام شده بود در مورد دخالت اسراییل در انتخابات آمریکا باید انجام شود.
احتمالا آقای نتانیاهو آتویی از آقای ترامپ دارد که جسارت می کند اینگونه با او و یا در مورد او صحبت کند.
به هر حال نکته اصلی ماجرا در این است که یک بار دیگر همه تلاش ها برای حل مشکل به باد رفته و کاملا مشخص شده که مقصر طرف ایرانی نیست.
ایرانی ها هم همه تعهدات خود در توافق هسته ای را انجام داده اند وهم اینکه پایبند تعهدات خود بودند و آمریکایی ها هستند که هیچ تعهد خود را انجام نداده اند و پایبند هیچ تعهدی نمی باشند.
رییس جمهوری ایران ریسک سیاسی بزرگی را انجام داد تا به آقای مکرون و جامعه جهانی ثابت کند مشکل اصلی در گفتگو نیست بلکه مشکل در تضمین نتایج گفتگو و احتمالا توافقات می باشد.
طرفی که نمی شود یک صبح تا شب به قول هایش اعتماد کرد چگونه می توان به یک توافق با او اعتماد کرد.
سیاست مداران امروزه آمریکا به ظاهر اظهار می دارند که خواهان گفتگو و حل مشکلات شان با ایران هستند ولی در عمل نشان می دهند که خصومتی عمقی با ملت ایران دارند ودر عمل تلاش دارند ملت ایران را نابود کنند.
با توجه به این شرایط نمی توان توقع داشت هیچ شخصیتی در ایران در هر سطحی باشد حاضر باشد آینده سیاسی خود را به خطر بیاندازد و حاضر باشد با آمریکایی ها به گفتگو بپردازد وامتیاز عکس گرفتن با ایرانی ها را به ترامپ بدهد.
گام سوم ایران همه را به سمت پوچ ساختن فنی توافق هسته ای پیش می برد و احتمال دارد تا گام چهارم دیگر از نظر فنی دیگر چیزی از برجام به جز توافقات حقوقی باقی نماند.
مشخص است ایرانی ها گام سوم را به گونه ای برداشته اند تا به طرف های مقابل ثابت کنند هنوز پایبند تعهدات خود هستند اما صبر هم حدی دارد و طرف مقابل، اینجا منظور اروپایی ها است، باید تصمیم خود را بگیرد که می خواهد چه کار کند آیا برجام را نگه دارد و یا اینکه به دنبالآمریکا بروند و برجام ، که بزرگترین و تنها دست آورد اروپایی ها پس از جنگ جهانی دوم می باشد، را نابود کنند.
البته این در شرایطی است که در آمریکا آمریکایی ها و در اروپا اروپایی ها حکومت کنند نه اسرائیلی ها.
