چیز هایی را که باید از چین وارد کنیم

این ابر قدرت اقتصادی هم به یکباره ابر قدرت اقتصادی نشد بلکه برنامه ریزی ها و گذشت ها و فداکاری های زیادی چین را به یک ابر قدرت اقتصادی تبدیل کرد.

معمولا وقتی از چین صحبت می شود این روزها تصور عمومی همان کالای ارزان قیمت و بنجل می باشد در حالی که امروزه بسیاری از کالاهای با کیفیت جهانی نیز توسط چینی ها تولید می شود و این کاسبان ما هستند که سراغ کالای بنجل می روند.

اما نکته اصلی ای می خواهم در این مقاله بحث کنم، کالای چینی نمی باشد.

شاید برخی به یاد داشته باشند که در دهه های هفتاد و هشتاد ونود میلادی ایالات متحده شدید ترین تحریم های وقت را بر علیه چین اعمال کرده بود وتلاش داشت که چین کمونیست را به فروپاشی بکشاند.

طبق معمول هم ایالات متحده زمینه فساد اقتصادی و سیاسی و فرهنگی را درون این کشور گسترش داده بود تا بتواند به این طریق چین را به نابودی بکشد.

چینی ها با تحمل انواع و اقسام فشارهای اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و فرهنگی از تحریم های آمریکا به عنوان یک فرصت برای خود استفاده کردند اما مشکل اصلی در این کشور همیشه فساد بود.

رهبران این کشور متوجه شدند تا زمانی که با فساد مقابله وآن را ریشه کن نکنند هر برنامه اقتصادی ای که داشته باشند به هیچ وجه فایده نخواهد داشت و محکوم به شکست است.

برای مقابله با فساد برنامه های زیادی را پیاده کردند اما متوجه شدند که تنها راه مبارزه با فساد همان خود مردم می باشد.

اولین کاری که کردند این بود که قوانینی را وضع کردند که بر اساس آن هر کارمند دولت که درگیر فساد بود بستگی به جایگاه اش مجازات بالاتری دریافت می کرد.

یعنی مثلا اگر یک کارمند جزء برای یک اختلاس مدتی مجبور بود به زندان برود یک وزیر و یا معاون وزیر برای همان فساد حکم اعدام دریافت می کرد چون به قول معروف هرکه بامش بیش برف اش بیش تر.

یکی دیگر از کارهایی که اینها انجام دادند این بود که اگر کارمندی مرتکب فساد می شد فقط خود اش مجازات نمی شد بلکه کل خانواده و مرتبطین با وی مورد محاکمه قرار می گیرند، چون وضعیت مالی کارمندان مشخص است و اگر کارمندی شرایط مالی ای فراتر از شرایط معمول داشت اولین کسانی که متوجه می شوند نزدیکان وی هستند و اگر آنها گزارش نکنند پس با او شریک جرم می باشند.

جالب اینکه اگر گزارش کنند مبلغی معادل یکصد دلار به عنوان پاداش دریافت می کنند و شغل و جایگاه خود را حفظ می کنند اما اگر گزارش نکنند مورد محاکمه قرار می گیرند و شغل خود را از دست می دهند.

همچنین اموال همه وابستگان فرد اختلاس کننده مورد بررسی قرار می گیرد و به نفع حکومت مصادره می شود تا همه حواسشان به یکدیگر باشند که مرتکب فساد نشوند.

در این کشور کمونیستی بی کاری به نوعی یک جرم به حساب می آید چون فرد بیکار آویزان جامعه است به همین دلیل فردی که شغل دولتی خود را از دست می دهد با هر مدرک تحصیلی و یا جایگاه اجتماعی ای می باشد مجبور است مشغول کارهای پست تر شود.

همچنین آنهایی که به زندان می افتند حق ندارند بخورند و بخوابند بلکه باید در زندان هم مشغول به کار شوند و هزینه زندان خود را در بیاورند.

چینی ها همچنین محدودیت های زیادی را برای دریافت پاسپورت و سفر به خارج کشور دارند تا هم ارز کشور خارج نشود و هم اینکه افراد فاسد نتوانند از کشور فرار کنند و طبق قوانین چین کارمندان دولت در هر سطحی که باشند نمی توانند بدون مجوز ویژه حتی پاسپورت معمولی دریافت کنند.

حتی درون چین هم افراد چینی نمی توانند به راحتی از جایی به جای دیگر مهاجرت کنند و محل زندگی خود را تغییر دهند.

تعداد پلاک ماشین های هر شهر ثابت است و شما نمی توانید هر تعداد بخواهید ماشین بخرید و در شهر برانید همچنین شما نمی توانید با پلاک یک شهر به شهر دیگری سفر کنید مگر با دریافت مجوز و برای مدت محدود و پرداخت هزینه بالا.

شما نمی توانید از یک شهر بروید و در شهر دیگری که محل اقامت شما نیست خانه بخرید و یا حتی برای مدت طولانی اجاره کنید.

اگر شما کار نداشته باشید دولت برای شما کاری مناسب فراهم می کند و شما مجبور می باشید همان کار را به احسن وجه انجام دهید واینگونه نیست که کسی بتواند بگوید مثلا فلان جا حاضر نیستم کار کنم و یا در شان من نیست تا فلان کار را انجام دهم، کسی نمی تواند آویزان جامعه باشد.

دولت چین مجبور شد چندین هزار نفر را به دلیل اختلاس اعدام کند اما این هزینه ای بود که باید انجام می شد تا جامعه از فساد نجات یابد.

هنوز هم نمی توان گفت که جامعه چین صد در صد از شر فساد خلاص شده اما می توان گفت که همین ماجرا منجر شده که چرخه اقتصاد مملکت بچرخد و کشور از آن شرایطی که قبلا با آن مواجه بود بیرون بیاید.

البته چینی ها ده ها برنامه دیگر هم برای مبارزه با فساد دارند ولی بنده چند نکته که برایم جالب به نظر می آمد را مطرح کردم تا در یک مقاله بگنجد.

چند ماه پیش با یکی از رسانه های بین المللی مصاحبه داشتم مجری سوال کرد که آقای پمپئو می گوید تحریم های جدید آمریکا دوازده ملیارد دلار از درآمد های ایران را کم کرده این ماجرا چه قدر روی اقتصاد ایران تاثیر خواهد داشت؟

بنده خندیدیم و گفتم دلتان خوش است همین امروز شایع شده یک خانم هفت ملیارد یورو اختلاس کرده و از ایران فرار کرده، اختلاس هایی که در مملکت ما انجام می شود به مراتب بیش از تحریم های آمریکا است.

کافی است به ماجرای سوء استفاده از دلار 4200 تومانی فکر کنید و حساب کنید که چه مبالغی بابت همین سوء استفاده از مابه التفاوت قیمت ارز دولتی و ارز بازار آزاد انجام شده و کل تحریم های ظالمانه بر علیه ایران چه قدر در آمد نفتی ایران را کاسته تا متوجه شوید که آیا تحریم ها بیشتر روی اقتصاد تاثیر دارد و یا فساد.

بر کسی پوشیده نیست امروزه بزرگترین معضل ایران فساد دولتی یا مرتبط با دولت است که اگر حل شود قطعا بسیاری از مشکلات اقتصادی مملکت حل می شود.

وقطعا این فساد با قوانین فعلی حل وفصل نمی شود و نیاز به قوانین ومقرراتی سرکوبگر دارد.

حال بد نیست که ما هم برویم وبررسی کنیم چینی ها چه کارهایی را برای مقابله با فساد انجام داده اند و برخی از این روش های مبارزه با فساد را وارد کنیم.