حدود بیش از یک سال پیش اروپایی ها تعهد کردند با راه اندازی ساز و کار مالی ای به نام SPV خروج ایالات متحده از برجام را جبران کنند و از ایران خواستند که به اجرای تعهدات خود طبق برجام ادامه دهد، در آن زمان هم آنها اعلام کردند که تحریم های غیر قانونی آمریکا را به رسمیت نمی شناسند و به همکاری خود با ایران ادامه خواهند داد.
یک سال و اندی گذشت اما اروپایی ها نه فقط ساز و کار مالی SPV را اجرایی نکردند بلکه بیش از خود آمریکایی ها به تحریم های آمریکا بر علیه ایران پیایبند بودند.
حتی در مواردی که اصلا ایالات متحده تحریمی بر علیه ایران اعمال نکرده بود مانند غذا و دارو، باز هم شرکت های اروپایی حاضر نشدند با ایران همکاری کنند.
در نهایت اروپایی ها طرح دیگری به نام INSTEX را از کلاه جادویی خود بیرون آوردند که به جای کبوتر کلاغ بود.
حدود چهار ماه از طرح INSTEX نیز گذشت و این طرح نیز مانند طرح قبلی خود چپ و چلاغ از آب در آمد.
طرحی که طی آن اروپایی ها تصمیم دارند غذا و دارو به ایران بفروشند!
طبق همه قوانین و موازین بین المللی غذا و دارو اقلامی هستند که امکان تحریم آنها وجود ندارد و سیاستمداران هر کشوری که دست به تحریم غذا و داروی یک کشور بزنند جنایت بر علیه بشریت به حساب می آیند.
شاید در زمانی که حکومت می کنند امکان مجازات آنها وجود نداشته باشد اما بعد ها کشورها می توانند پیگیری قضایی انجام دهند و این افراد را به سزای اعمالشان برسانند.
هدف طرح INSTEX در واقع به این دلیل مطرح شده که اروپایی ها بخواهند راه در رو ای برای رئیس جمهوری ایالات متحده پیدا کنند تا مرتکب جنایت بر علیه بشریت نشده باشد.
علیرغم اینکه ایران بیش از یکسال به تعهدات خود طبق برجام پایبند بود اما اروپایی ها کوچکترین اقدامی جهت حفظ برجام انجام ندادند و امروزه مدعی هستند با راه اندازی صوری برجام به دنبال حفظ برجام هستند.
به قول معروف انگار می خواهند با آب نبات چوبی یک بچه را گول بزنند.
حال جالب اینکه اروپایی ها تصور دارند با این طرح ایران قرار است از تصمیم خود مبنی بر تعلیق اجرای تعهدات خود در برجام عقب نشینی کند و به دنبال آنها له له بزند.
ایرانی ها قبلا هم گفتند و باز هم تکرار کردند که برجام یک توافق یک جانبه نبود بلکه توافق چند جانبه بود که همه طرف ها باید به تعهدات خود عمل کنند نه یک طرف.
اگر بنا باشد طرف اروپایی توقع داشته باشد ایران به همه تعهدات خود در برجام عمل کند طبیعتا آنها نیز باید به همه تعهدات خود در برجام عمل کنند و اگر آنها می خواهند بازی در بیاورند خوب باید توقع داشته باشند ایرانی ها هم همان بازی را با آنها بکنند.
حد اقل تعهد اروپایی ها در برجام این است که هم نفت ایران را بخرند و هم اجازه دهند که مراودات بانکی میان اروپا و ایران به راحتی انجام شود، مگر همین ماجرا دلیل اصلی امضای برجام توسط ایران نبود؟
اما باید توجه داشت که این حد اقل تعهد ها است و نه کل تعهد ها، یعنی اروپایی ها اگر توقع دارند ایران به همه تعهدات خود در برجام عمل کند باید بند بند تعهدات خود در برجام را اجرا کنند.
حال اروپایی ها یک هفته فرصت دارند تا واقعا نه به صورت صوری به تعهدات خود عمل کنند.
اگر چنین شد احتمالا ایرانی ها در ماجرای تعلیق تعهدات برجامی خود تجدید نظر کنند وگر نه قطعا ایرانی ها بزودی اقدامات بعدی خود را اجرایی خواهند کرد.
ایرانی ها دیگر از وعده های سر خرمن اروپایی ها خسته شدند.
