به گزارش اسپوتنیک — این موضوع به قدری حیاتی است که کشورهای «متخاصم» علیه یکدیگر، تهدید دیگری را در تحت عنوان «صلح و امنیت» معرفی می کند. روز گذشته نیز کنفرانسی با عنوان «صلح و امنیت در خاورمیانه» آغاز به کار کرد. کنفرانسی که در یک پارادوکس ، پیش از آنکه شاهد حضور کشورهایی چون ایران، روسیه، ترکیه، عراق و سوریه به عنوان وزنه اصلی مبارزه با تروریسم و بنیادگرایی در خاورمیانه باشد، محلی برای تجمع کشورهایی است که یا درگیر جنگ علیه یمن هستند و یا همچنان بر نقض حقوق بشر در فلسطین تاکید دارند.
اما آنچه که باعث شد این اجلاس درکانون توجهات قرار بگیرد، تلاش آمریکا برای اجماع جهانی علیه جمهوری اسلامی بود. بیش از یک ماه است که مقامات آمریکا در کنفرانس های خبری و مصاحبه های تلویزیونی، با طرح 6 موضوع نشست، هدف نهایی کنفرانس را «جلوگیری از نفوذ ایران در کشورهای منطقه» عنوان می کند.
کنفرانس، دیروز چهارشنبه ۲۴ بهمن با صدور بیانیه مشترکی از سوی آندژی دودا، رئیس جمهوری لهستان، و مایک پنس، معاون رئیس جمهوری آمریکا، آغاز شد و قرار است در سطح وزرای خارجه کشورها ادامه داشته باشد. وزرای خارجه و مقام‌های رسمی بیش از ۶۰ کشور جهان به ورشو رفتند تا این نشست دو روزه را به سرانجام برسانند. البته جای خالی فدریکا موگرینی مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا و همچنین عدم حضور وزرای امور خارجه آلمان و فرانسه هم در این میان محل توجه است. در میان دولت‌های اروپایی بریتانیا، ایتالیا، اوکراین، اتریش، مجارستان، بلغارستان، لیتوانی، استونی و آلبانی وزرای خارجه خود را به ورشو اعزام کرده‌اند. جرمی هانت، وزیر خارجه بریتانیا تاکید کرده که تنها برای حضور در نشستی مربوط به مساله یمن سفری کوتاه به ورشو خواهد داشت. وزیر خارجه روسیه نیز، رسما در بیانیه ای اعلام کرد که در این نشست ضدایرانی شرکت نخواهد کرد.
ایران ظاهرا توانست کشورهایی همچون عراق٬ ترکیه و لبنان را قانع کند که در نشست ورشو حضور پیدا نکنند. اما دیپلمات‌های بسیاری از کشورهای عربی راهی ورشو شدند تا دراین نشست حضور داشته باشند. فدریکا موگرینی به شکل قاطعانه٬ در مورد نشست ورشو موضع‌گیری نکرده و اعلام کرده که به خاطر تداخل این نشست با برنامه ی دیدارهایش٬ نمی تواند به لهستان برود. واقعیت این است که اروپا در برابر آمریکا٬ به شکل جدی از ایران حمایت نمی‌کند اما در عین حال تلاش می‌کند به شکلی میانه‌روانه، ناظر ماجرا باشد.
آنچه که در روز اول کنفرانس گذشت این بود که ابتکار عمل دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا و وزیر امور خارجه کابینه‌ی او مایک پمپئو برای مقابله با ایران و برگزاری نشستی در لهستان به منظور تشکیل یک اجماع بین‌المللی ضدایرانی به نتیجه‌ی روشنی نرسیده است، چرا که اغلب کشورهای اروپایی٬ بنا به خواست آمریکا٬ در برابر ایران٬ موضع خصمانه نگرفته‌اند. البته شواهد نشان می‌دهد که دلیل اصلی عدم موفقیت آمریکا در تحریک کشورهای اروپایی علیه ایران٬ پیش از آن که به نگرش و رویکرد مستقل اروپا نسبت به توافق هسته ای برجام و بازار بزرگ ایران ارتباط داشته باشد، به روابط تیره و تار آمریکا و اروپا در دوران دونالد ترامپ ربط دارد.
جنگ افزایش تعرفه‌های مالیاتی گمرکی، خروج آمریکا از توافق زیست محیطی پاریس، مواضع نسبتا تند و کنایه‌‌آمیز ترامپ در مورد ناتو و بالاخره خروج آمریکا از توافق برجام٬ تنها چند نمونه از اختلاف‌نظرهای آمریکا و اروپا را نشان می‌دهد. با این حال تنها ایران بوده که توانسته از این آب گل آلود، ماهی خود را صید کند.
جالب اینکه همزمان با آغاز این اجلاس دو روزه، دیوان بین المللی دادگستری لاهه با رد اعتراض آمریکا به صلاحیت لاهه در شکایت ایران از ایالات متحده، اعلام کرد که به زودی رسیدگی ماهوی این دعوی را آغاز خواهد کرد. به این ترتیب در جلسات آتی دیوان به این موضوع پرداخته می‌شود که آیا تهران می‌تواند دارایی توقیف شده توسط دادگاه آمریکا را پس بگیرد یا خیر.
بعید نیست این تقارن در اعلام رای دادگاه لاهه به عنوان ارگان قضایی سازمان ملل تعمدا صورت گرفته باشد. عمدی که به آمریکا در این روز حساس بفهماند نمی تواند با سیاست قلدرمآبانه خود، صلاحیت بزرگترین سازمان حقوقی در جهان را زیر سوال ببرد.
عدم همراهی اکثر مقامات کشورها در برگزاری کنفرانس ورشو و تقابل کم نظیر دادگاه لاهه دربرابر آمریکا، دو رویدادی مهم روز اخیر بود که علیرغم عدم حضور مستقیم ایران در لاهه و لهستان، موفقیت مهمی برای جمهوری اسلامی به ارمغان آورد. پیروزی «منطق و خرد تعامل» بر «زورگویی و عدم احترام متقابل».
تهیه شده توسط بهنام منصوری
ممکن است عقاید نویسندگان مقالات با سیاست های اسپوتنیک مطابقت نداشته باشد.
