به گزارش اسپوتنیک و با استناد به موسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو، مجموعه‌ای از 300 لوح و کتیبه باستانی ایرانی به سازمان میراث فرهنگی ایران بازگردانده شد. این 300 لوح و کتیبه از خاک رس ساخته شده‌اند و روی آنها با خطوط میخی حکاکی شده است و حاوی اطلاعات و جزئیات قلمرو و پایتخت ایران در حدود سال 500 پیش از میلاد است.
روی این کتیبه‌ها، اطلاعات و داده‌هایی در رابطه با مقدار جیره غذایی که روزانه به کارگران در مناطق نزدیک امپراطوری داده می‌شد، ثبت شده است. در واقع مقامات در آن مناطق این کتیبه‌ها را به پایتخت می‌فرستادند تا میزان پرداختی به کارگران را ثبت کنند و همچنین از طریق این کتیبه‌ها می‌شد اطلاعات مربوط به نمایندگانی که به این منطقه رفت‌وآمد داشتند را نیز به دست آورد. چارلز جونز پژوهشگر و کتابدار در موسسه خاورشناسی دانشگاه شیکاگو و همینطور متخصص لوح و کتیبه می‌گوید: «عملکرد این لوح‌ها به‌نوعی شبیه به قبض و رسید کارت‌های اعتباری است و اطلاعات بسیار پرباری از طریق این کتیبه‌ها ردوبدل می‌شد».
از طریق این کتیبه‌ها می‌شد اطلاعات مربوط به اصالت هر یک از کارگرها و اینکه از چه بخشی از امپراتوری بودند را فهمید. مثلا اینکه کارگری که در پایتخت مشغول به کار است از بابل، سوریه، مصر، ترکیه می‌آیند و یا دیگر بخش‌هایی که اکنون جزوی از افغانستان، پاکستان و یا آسیای مرکزی است. قدمت این کتیبه‌ها به اواسط فرمانروایی داریوش اول، یعنی از سال 509 پیش از میلاد تا 494 پیش از میلاد برمی‌گردد.
