گزارش و تحلیل

تاریخ اسرارآمیز انقلاب بلشویکی

© Sputnik /  مراجعه به بانک تصاویر Lev Trotsky, a prominent politician (1879-1840). (File)
Lev Trotsky, a prominent politician (1879-1840). (File) - اسپوتنیک ایران
اشتراک
به گزارش اسپوتنیک به قول از نشریه فرانسوی BoulevardVoltaire "ویکتور لوپان" نویسنده این کشور در سال صدمین سالگلرد انقلاب بلشویکی کتابی منتشر کرد تحت عنوان "تاریخ اسرارآمیز انقلاب روسی" ودر آن در باره اسرار آن حادثه دارای اهمیت جهانی حکایت می کند.

این نویسنده در مصاحبه با آن نشریه می گوید: انقلاب بلشویکی و یا انقلاب اکتبر در پاییز 1917 بوقوع پیوست ولی داستان من در 1903 از فرار لئون تروتسکی که در آن زمان «لئونبرونشتین» بود آغاز می شود. وی 23 ساله بود و زن بزرگتر از خود و دو فرزند داشت و از یک روستایی اوکراینی که در آنجا زیر نظر پلیس در تبعید قرار داشت به سیبری فرار کرد. بلشویک ها در آنجا منتظر او بودند و به وی اسناد جدیدی دادند و چون در آن زمان در پاسپورت عکس نبود پلیس نتوانست او را پیدا کند. نام وی لئون تروتسکی شد.

چند هفته بعد او در وین ظاهر می شود و با یک میلیاردر سوسیال دموکرات "ویکتور آدلر" آشنا می شود و در همین عصر با "زیگموند فروید" همسایه آدلر در خیابان "برگ اشتراسه" وین شام صرف می کند. آدلر تروتسکی را به لندن روانه می کند و قرار بود که زوج "ریشتر" یعنی لنین با همسرش از او استقبال کنند. در همان سال 1903 او راهی مونیخ شد و در آنجا با میلیاردری از شهر اودسا "آلکساندر پاروس" آنشا می شود. همین فرد متفکر به تربیت تروتسکی پرداخته و به او درباره انقلاب پیوسته و جمهوری (بلشویکی) جهانی تعریف خواهد کرد که با مرور زمان مجموعه ایده های "تروتسکیسم" را تشکیل خواهد کرد.

در سال 1905 در سن پترزبورگ انقلاب اول روسیه بوقوع پیوست. پاروس و تروتسکی با اسناد جعلی بلافاصله راهی سن پترزبورگ شدند. این انقلاب کارگران بود. در خیابان ها شلیک می کردند. تروتسکی به محض ورود به سن پترزبورگ یکی از سران جنبش انقلابی می شود که پدیده ای قابل توضیح نیست. مهاجر یهودی جوان برخاسته از اوکراین در طی چند روز در پایتخت روسیه به رهبری قیام کارگران می رسد. در اوایل انقلاب بلشویکی سال 1917 او که فردی تازه وارد از خارج به روسیه بود در روز های انگشت شماری در راس شورای انقلابی قرار می گیرد آن هم در جریان انقلابی که هم اینک از سران خودش برخوردار بود.

قرار بود انقلاب سوسیالیستی در کشور هایی مانند آلمان یا اتریش به پیروزی برسد ولی در روسیه عقب مانده پیروز شد. مارکس پیروزی انقلاب کارگران در روسیه را پیشبینی نکرده بود. دهقانان و کارگران روسی در حقیقت امر به بلشویک ها پیوستند. مایه تعجب است ولی تعداد افسران تزاری در ارتش سرخ بیشتر از ارتش سفید بود. روسیه کشور دارای افراد متدیین پیرو دین مسیحی ارتدکس بود و مردم آن همیشه خواهان جامعه دارای مقررات جایگزین نظام رسمی بود. مردم جامعه ای مبنی بر عدالت و حقیقت مسیحی روی زمین می خواستند و زیاد جویای احکام مارکسیستی نشده بودند و وقتی از بلشویک ها شعار ها درباره تعلق زمین به همگان و مبارزه با برتریثروت و عدالت اجتماعی شنیدند از آنها جانبداری کردند. بعلاوه در روسیه افرادی مانند لئون تروتسکی شروع به عمل کردند.

تروتسکی دوم وجود نداشت. هیچ کس در فکر پیروزی بلشویک ها نبود. در نقشه 1918 دیده می شود که آنها از سه سمت محاصره شده بودند. همه می گفتند که آنها خواهند باخت. خود بلشویک ها به پیروزی خود باور نداشتند. تروتسکی فرد غیر نظامی متفکر و ابهام بخش بود و می توانست با سخنان ساده توده های مردمی را متقاعد سازد. خودش شخصا با شلیک مخالفان را می کشت. آنها آهسته آهسته ارتش سفید را مغلوب کردند.

جنبش سفید از آینده محروم بود. تزار زندانی شده بود و کسی به کمکش نشتافته و سعی نکرده بود او را آزاد کند. حکومت مرکزی وجود نداشت. آنها درباره یک نوع جمهوری صحبت کرده بودند ولی کسی نمی فهمید که این جمهوری چه طور باشد. آنها به ترور حکومت سرخ با ترور سفید جواب دادند و جنگ خانگی شروع شد و بالاخره ارتش سرخ پیروز شد. در آن زمان مانند زمان کنونی روسیه تعداد زیاد دشمنان داشت.

روسیه کشوری است که عملا به تنهایی نازیسم را تار و مار کرد. آمریکایی ها 6 ژوئن 1944 وقتی جنگ نزدیک به پایان بود در اروپا پیاده شدند وقتی که آلمانی ها هم اینک شکست خورده بودند. به خاطر پیروزی بر نازیسم کمونیسم شوروی با نازیسم قابل مقایسه نیست. کمونیسم شوروی قاتل نازیسم بود. کمونیسم به عنوان یک ایده تخریب نشده و هرگز تخریب نخواهد شد.

نوار خبری
0
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала