واحدی گفت، این سفر بیشتر تلاشی برای باز کردن یک مسیر تنفسی دیپلماتیک است زیرا اوکراین عملاً نه انگیزهای برای مذاکره دارد و نه قدرتی در میدان نبرد که بتواند شروط خود را تحمیل کند.
واحدی تصريح کرد، آمریکا در دوران ترامپ بهدنبال پایاندادن به مناقشه و کاهش هزینههای خود است، اما اوکراین در نتیجه پیشرویهای روسیه در موقعیت ضعف قرار دارد و از بازگشت به میز مذاکره گریزان است. به گفته او، زلنسکی و تیمش در سفرهای خارجی نیز با شرایطی مواجه شدهاند که نشاندهنده سقوط جایگاهشان در نگاه غرب است تا حدی که در آمریکا نهتنها استقبالی از آنها نشد، بلکه هزینه اقامت خود را نیز شخصاً پرداخت کردند. این مسئله عملا تحقیر دیپلماتیک و نشانهای از تغییر رویکرد غرب نسبت به اوکراین است.
این پژوهشگر گفت، اینطور به نظر میرسد که در چنین شرایطی سفر زلنسکی به ترکیه فقط اهمیت نمادین دارد، اما نه از موضع قدرت، بلکه اقدامی اضطراری برای جلوگیری از انزوای کامل سیاسی است.
وی افزود، تلاشهایی که با میانجیگری ترکیه و ابتکارهایی مانند گفتوگوهای غیرمستقیم مطرح شده، بیشتر از سوی ویتکاف و بازیگران منطقهای پیش برده میشود، در حالی که روسیه دست بالا را دارد و حتی در آلاسکا نیز با دست بازتری با آمریکا مذاکره کرده است.
غرب هم، تمرکز خود را از اوکراین تاحدودی برداشته است. او نتیجه میگیرد که کییف چارهای جز حرکت به سمت مذاکراتی که چارچوبش عملاً توسط روسیه و بازیگران بزرگتر تعیین شده ندارد، زیرا چیزی برای عرضه در میدان نبرد یا میز مذاکره باقی نمانده است.