طی دو سه روز اخیر کسی را ندیدم که برای سقوط حکومت بعث در سوریه گریه کند، همه هم متفق القول هستند که بشار الاسد با بی توجهی به خواسته های مردم و قطع کامل ارتباط خود با آنها کاری کرد که در روزهای آخر دیگر هیچ کس حاضر نبود از او دفاع کند و حتی متحدین و دلسوزان سوریه و منطقه هم دیگر جایی برای دفاع کردن از او نداشتند.
مسیری که مخالفان برای تصرف شهرهای مختلف سوریه و سرنگونه نظام حاکم طی کردند را من بارها طی کرده ام، با ماشین شخصی اگر می خواستید در اتوبانهای حلب تا دشمق برود به سرعت تانک ها و نفربرهای مخالفان که در شلوغی و ترافیک شدید در حال پیشروی بودند نمی رسیدید.
گفتم دلسوزان سوریه و منطقه بد نیست در باره آنها صحبت کنیم.
ایران و متحدان ایران و روسیه رفتند به سوریه کمک کردند تا سوریه نابود نشود.
توجه داشته باشید هدف آنها ابقای شخص بشار الاسد نبود، هر رهبر دیگری هم در سوریه بود و از ایران و روسیه کمک می کرد و ایران و روسیه می دیدند که سقوط حکومت سوریه میتواند موجب نابودی سوریه و تجزیه آن و ایجاد آشوب در کل منطقه گردد قطعا می رفتند به آن کمک می کردند.
اما بحث کمک به سوریه یک طرف و بحث کمک به اصرار خاندان اسد به حکومت کردن با زور و خودداری از تمکین به اراده مردم یک طرف دیگر بود.
ایران و روسیه حاضر نبودند با مردم درگیر شوند.
متاسفانه یکی از اصلی ترین مشکلاتی که مردمان بسیاری کشورها با آن درگیر می باشد این است که تحت تاثیر جنگ روانی و رسانه ای دشمنان قرار می گیرند و آنقدر این جنگ روانی قوی و تاثیر گذار است که اینها حتی فرصت نمی کنند به منافع خود فکر کنند.
اول باید کشوری باشد که مردم بر سر حکومت در آن دعوا کنند.
بحث وجود حکومت سوریه و حمایت ایران و روسیه از آن به دلیل این بود که ایران و روسیه به دنبال آن بودند که موجودیت سوریه حفظ شود.
هر چه قدر ایرانی ها می گفتند اسرائیل نسبت به خاک سوریه و دیگر کشورهای منطقه اطماع دارد و از هر فرصت برای اشغال این سرزمین ها و رسیدن به اهداف ایدئولوژیک خود یعنی نیل تا فرات استفاده خواهد کرد بسیاری ایران را متهم می کردند که به دنبال گسترش نفوذ خود در منطقه است و اگر حضور ایران در سوریه یا کشورهای دیگر منطقه نباشد و تهدیدی بر علیه اسرائیل وجود نداشته باشد اسرائیل کاری به کار سوریه و دیگر کشورها ندارد.
فقط روز گذشته اسرائیل رسما اعلام کرد که 250 مکان در سوریه را بمباران کرده، در حالی که نه ایران آنجا بوده و نه حزب الله، هر روز هم که دارند بخش های بیشتری از خاک سوریه را تصرف می کنند.
سازمان ملل و مجامع بین المللی هم به عنوان تماشاچی نشسته اند از دور دست می زنند که اسرائیل خاک کشوری که رسما عضو سازمان ملل است را به بهانه های واهی بمباران و اشغال می کند و طبیعتا چتر حمایتی آمریکا اجازه نخواهد داد شورای امنیت کاری کند و احتمالا فقط بیانیه صادر کنند که تمامیت ارضی اسرائیل باید حفظ شود.
اگر بیانیه های قبلی به درد مردم جهان خورد این هم به درد مردم سوریه می خورد.
ایران و متحدان ایران نیروهای خود را از سوریه خارج کردند و حتی برخی از آنهایی که در سوریه انقلاب کردند اعلان کردند که تمایل به برقراری رابطه با همه کشورها از جمله اسرائیل دارند و نمیخواهند که با کسی درگیر باشند.
اینها نه فقط حتی یک تیر بر علیه اسرائیل شلیک نکردند بلکه حتی بخشی از اینها با اسرائیل همکاری داشتند و در برهه هایی وقتی در درگیری ها زخمی می شدند برای درمان به اسرائیل می رفتند و نتانیاهو شخصا می آمد بالا سر آنها.
اما همین که حکومت سوریه سقوط کرد دیدیم که اسرائیل همه زیربناهای اساسی و نظامی سوریه را بمباران کرد تا مردم سوریه دیگر چیزی برای دفاع از خود نداشته باشند وبلافاصله شروع کرد خاک سوریه را اشغال کردن و تانک های سوریه به سمت دمشق به حرکت در آمدند تا ثابت شود آنچه ایران می گفت درست بود و همین که اسرائیل احساس کند طرف مقابل اش نمی تواند از خود دفاع کند به دنبال تصرف سرزمین های طرف مقابل می رود.
همین سه ماه پیش بود که اسموتریش و بن گویر درباره اینکه دمشق خاک اسرائیل است وباید ضمیمه خاک اسرائیل شود صحبت می کردند و برخی این صحبت ها را به سخره گرفتند اما می بینیم امروزه همان طرح در حال اجرا است.
طبق گزارش ها زمانی که این مقاله نگاشته می شود تانک های اسرائیلی به فاصله 20 کیلومتری دمشق رسیده اند و شاید به زودی دومین پایتخت کشورهای عربی پس از بیروت را اشغال کنند.
آنهایی هم که به دنبال مذاکره و گفتگو و صلح با اسرائیل هستند وتصور می کنند صلح با اسرائیل میتواند برای آنها امنیت و آرامش ایجاد کند باید بروند کلاهشان را بندازند هوا.
این در حالی است که اسرائیلی ها طی حدود سه ماه عملیات در جنوب لبنان به دلیل مقاومت دلیرانه حزب الله نتوانستند حتی یک وجب خاک لبنان را تصرف کنند و حالا که لبنان با میانجی گری آمریکا و فرانسه به آتش بس تن داده و به حزب الله فشار آورده اند تا آتش بس را بپذیرد و مقاومت نکند اسرائیلی ها مدام وارد خاک لبنان می شوند و در برخی اماکن پایگاه ایجاد می کنند.
قابل توجه اینکه در همه مناطقی که چه در سوریه چه در لبنان اسرائیلی ها اشغال کرده اند به مردم دستور داده اند به هیچ وجه، حتی برای خرید ما یحتاج خود، حق ندارند از خانه های خود بیرون بیایند و نیروهای اسرائیلی دستور دارند بدون اخطار به هر جنبنده ای در مناطق اشغال شده شلیک کنند.
یعنی علاوه بر اینکه این مناطق را تصرف کرده اند اهالی غیر نظامی را نیز بدون امکانات در آنجا زندانی و اسیر کرده اند.
یعنی عملا دارند غزه های جدید درست می کنند.
طبق قوانین و مقررات بین المللی حد اقل باید به اینها آب وغذا و دارو رساند اما خوب که است که نداند اسرائیل به هیچ قانون بین المللی ای پایبند نیست؟
امروزه مخالفان حکومت سوریه تلاش دارند که دولت تشکیل دهند و مردم سوریه امیدوار هستند یک حکومت مردم سالار در این کشور تشکیل شود اما به نظر می رسد شرایط آنگونه که علاقه مندان به سوریه امیدوار هستند جلو نمی رود و این احتمال وجود دارد که تا مردم سوریه به خود بیایند ببینند دیگر سوریه ای نیست که بخواهند در آن حکومت تشکیل دهند، اسرائیل جنوب را گرفته، ترکیه شمال و آمریکا شمال و جنوب شرق را و یک غزه بسیار بزرگتر تشکیل شده که همه مردم در آن اسیر هستند.
کجا هستند آن گروه های تکفیری، جهادی یا هر اسمی می خواهید برایشان بگذارید، آنهایی که ادعا می کردند و ادعا دارند هر کاری می کنند برای مقابله با سلطه بیگانگان بر سرزمین مسلمانان هستند اما ظاهرا درگیر تقسیم غنایم شده اند و پیشروی های اسرائیل و اشغال سوریه توسط آمریکا را نادیده می گیرند.
حال برخی از اینها ممکن است بگویند ترکیه مسلمان است و اشکالی ندارد.
حالا که نه حزب الله است و نه ایران و نه متحدین ایران این نیروهای پر مدعا کجا هستند؟