این روزها تقریبا روزی نیست که اسرائیلی ها از خواب بیدار شوند و به آسمان نگاه کنند و فکر کنند خوب دیشب حمله نشد پس امروز یا فردا حمله می شود.
همه رسانه های اسرائیل هم هر روز گمانه زنی می کنند که ایران چگونه قرار است انتقام تعدی به امنیت ملی خود را بگیرد.
آنچه برای همه یقین است این می باشد که انتقام خواهد آمد واینگونه نیست که ایران از ماجرای ترور شهید هنیه درخاک خود بگذرد.
ماجرا برای ایران دو بعد دارد یکی بحث ترور یک شخصیت سیاسی نزدیک به ایران و دیگری شکستن قوانین و مقررات بین المللی در تعدی به خاک ایران که منشور سازمان ملل به ایران اجازه واکنش به هر شکلی که مناسب می داند را می دهد.
توجه داشته باشید همه کشورهایی که سعی می کنند میانجی ماجرا باشند به ایرانی ها زنگ می زنند که "اسرائیل غلط کرده چنین کرده ولی شما برای اینکه جنگ در منطقه گسترش پیدا نکند کوتاه بیایید"، هیچ کدام بحث این را نمی کنند که ایران حق ندارد واکنش نشان دهد.
اما بحث در این است که ما چیزی را داریم به نام موازنه های سیاسی که امنیت شخصیت های سیاسی در جهان را تامین می کند.
آنهایی که در جریان مسایل امنیتی شخصیت ها هستند به شما می گویند، حد اکثر 10 درصد جریان حفاظت از شخصیت های سیاسی بحث حفاظت فیزیکی است، 90% معادلات یا موازنه های سیاسی است وگرنه همه سازمان های امنیتی بین المللی قدرت آن را دارند تا شخصیت های دشمن را ترور کنند.
همانگونه که اسرائیل آمده یک شخصیت سیاسی در ایران را ترور کرده و یا قبل تر شخصیت های علمی و... دیگری را نیز ترور کرده ایران هم می تواند به راحتی درون اسرائیل بسیاری از شخصیت های سیاسی و علمی و نظامی و امنیتی اسرائیل و حتی مهمانان اسرائیل را ترور کند.
آیا به یاد دارید همین یکی دو سال پیش بود که خدمتکار و آشپز شخصی نتانیاهو را به اتهام جاسوسی برای ایران بازداشت کردند و بعدها معلوم شد که ایران نه فقط در جای جای خانه نتانیاهو دستگاه شنود و دوربین جاسوسی کاشته بلکه گوشی شخصی نتانیاهو و زن و بچه اش تحت کنترل ایران هستند؟
آیا فکر می کنید آنکه می تواند اینقدر به نتانیاهو نزدیک شود نمی تواند نقشه ترور او را بکشد؟
حالا این بحث ها در باره نتانیاهو مطرح شد، فردی که بیشتری حفاظت در اسرائیل برای تامین امنیت شخصی وی است تصور کنید که ایران چه قدر به دیگر شخصیت های سیاسی اسرائیل نزدیک است.
آیا فراموش کرده اید که همین یکی دو سال پیش بود که وزیر سابق انرژی اسرائیل به اتهام جاسوسی برای ایران بازداشت شد، اتفاقا وی در کابینه نتانیاهو هم بود، آیا فکر می کنید مجامع جاسوسی ایران فقط یکی از وزیران را توانسته اند اجیر کنند؟
آیا مثلا همان وزیر نمی توانست یک کیف که بمبی در آن است را به شکلی وارد جلسه کابینه کند و بعد خارج شود و آن را منفجر کند و کل کابینه را هوا ببرد؟
البته اینها همه گمانه زنی های رسانه ای است ولی واقعیت این است که ایرانی ها و حزب الله نفوذی های زیادی درون اسرائیل دارند و هر شخصیت اسرائیلی ممکن است هدف اینها باشد.
خود اسرائیل هم این را خوب می داند.
نتانیاهو به شدت نیاز دارد ایران هر چه سریعتر واکنش نشان دهد و به اسرائیل حمله کند تا مذاکرات صلح هوا برود و بلکه بتواند فضای جهانی را به سمت حمایت از اسرائیل بسیج کند و شرایطی که بعد از 7 اکتبر و کارهایی که اسرائیل در غزه انجام داده بر علیه اسرائیل در جامعه جهانی ایجاد شده را به هم بزند.
در مقابل ایران هم به خوبی می داند که نباید در زمانی که نتانیاهو می خواهد پاسخ دهد و حتی می داند نباید به شکلی که نتانیاهو می خواهد پاسخ دهد و حتی در مکان هایی که نتانیاهو انتظار دارد نباید پاسخ دهد.
ایران به هیچ وجه تمایل ندارد که عنصر قافلگیری را از دست دهد و با دیدن شرایطی که در اسرائیل ایجاد شده نهایت لذت را می برد.
بیشترین چیزی که می تواند به اسرائیلی ها آسیب بزند این است که هر روز دلواپس از دست دادن مال یا جان خود باشند.
چرا باید ایران طبق برنامه ریزی نتانیاهو جواب دهد تا آنها را راحت کند.
همین فضای سردرگم ای که ایجاد شده و اسرائیلی ها هر لحظه منتظر پاسخ ایران هستند بهترین شکنجه به حساب می آید و قطعا همین ماجرا می تواند بسیاری از اسرائیلی ها که پس از ترور شهید اسماعیل هنیه نعشه شدند و به حمایت از نتانیاهو پرداختند را از نعشه گی خارج کند و متوجه شان کند که این ترور بیش از اینکه به نفع اسرائیل باشد به ضرر آن خواهد بود.
همچنین هیچ جای قانون ایجاد موازنه سیاسی نگفته اند که پاسخ ایران باید طبق معمول با موشک و پهباد باشد یا اینکه پاسخ باید فقط از یک طرف باشد، پاسخ ایران و جبهه مقاومت می تواند از همه طرف باشد، تک تک یا به صورت جمعی، حتی ممکن است مثلا انصار الله برای انتقام از هدف گرفتن زیربناهای اقتصادی شان زیر بناهای اقتصادی اسرائیل را هدف قرار دهند و حزب الله برای انتقام ترور شخصیت های نظامی اش عملیات نظامی بر علیه شخصیت های نظامی و امنیتی اسرائیل انجام دهد و ایران هم تعداد زیادی از شخصیت های اسرائیلی و یا حامی اسرائیل را حذف کند.
سناریوها زیاد است و قطعا حکومت ایران همه سناریوها را بررسی می کند یا کرده تا بهترین پاسخ را برای ایجاد موازنه سیاسی انجام دهد، ولی آنچه مسلم است سیاست فعلی ایران مبنی بر این می باشد که این زجر فعلا برای اسرائیلی ها باید ادامه داشته باشد و هم اسرائیل و هم متحدانش روی یکپا بایستند و منتظر پاسخ ایران و جبهه مقاومت باشند.