معمولا در عرف دیپلماتیک این پیام ها به معنای آن است که رهبران این کشورها تمایل دارند با آن شخص همکاری داشته باشند و تعلل در ارسال پیام تبریک به معنای آن است که رهبران آن کشورها تمایلی به همکاری با آن رئیس جمهوری را ندارند.
مثلا وقتی می بینیم که اولین پیام های تبریک از طرف آقای ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه و آقای شی جین پینگ رئیس جمهوری چین ارسال شده این از نظر دیپلماتیک بدین معنی می باشد که رهبران روسیه و چین خواهان تحکیم روابط کشورهایشان با ایران در دوران حضور آقای پزشکیان هستند.
البته درباره کشوری مانند ایالات متحده که ظاهرا حاکمان واقعی پشت پرده اش با ملت ایران پدر کشتگی دارند و در توطئه های مختلف بر علیه دمکراسی در ایران شریک بودند حرجی نیست، آنها رابطه رسمی با ایران ندارند اما درباره برخی کشورها دیگر غربی مانند انگلیس و فرانسه و آلمان توقع آن بود وهست که وقتی در ایران سفارت دارند و با ایران رابطه رسمی دارند طبق عرف دیپلماتیک عمل کنند و به رئیس جمهوری منتخب مردم ایران تبریک بگویند.
فرقی نمی کند که آقای پزشکیان چند درصد و یا چند عدد رای آورده از لحظه اعلام نتایج انتخابات وی رسما رئیس جمهوری همه آنهایی که به او رای دادند و آنهایی که به او رای ندادند و حتی آنهایی که کلا رای ندادند است و کشورهای غربی به خوبی می دانند که اگر می خواهند با ایران طی چهار سال آینده تعامل کنند باید طبق عرف دیپلماتیک عمل کنند.
متاسفانه بارها مشاهده شده که حضور سفارتخانه های برخی از این کشورها و حتی سفرای این کشورها در ایران نه برای تحکیم روابط بوده بلکه برای جاسوسی و تخریب روابط و پیدا کردن عوامل نفوذی درون ایران بوده و برخی سفرای این کشورها علنا رفتار خصومت واری با حکومت ایران و ملت ایران داشته و دارند و عموما از حد و مرز خود خارج می شوند.
البته طبق عرف دیپلماتیک سفرایی که برای تخریب روابط در کشور دیگر حضور دارند باید عنصری نا مطلوب خوانده شوند اما به هر حال مشاهده می شود که برخی سفرای کشورهای اروپایی عمدا به دنبال تخریب روابط هستند ولی ایران دندان روی جگر می گذارد تا همان رابطه کج دار و مریز باقی بماند.
همین ماجرا منجر به آن شده که برخی سفرای کشورهای اروپایی در تهران رفتارهای بسیار گستاخانه داشته باشند و حتی تلاش کنند در امور داخلی ایران دخالت کنند، مانند یکی از این سفرا که قبل تر مامور سازمان اطلاعات کشورش در ایران بود و بعدا به عنوان سفیر تعیین شد ووسط شلوغی های سال 1401 چند ساعتی دستگیر شد و در بازداشت ظاهرا حتی خودش را خراب هم کرده بود ولی وقتی آزاد شد دوباره شروع کرد بر علیه روابط ایران با کشور مطبوعش فعالیت کردن و علیرغم اینکه ماموریت وی در ایران مدت ها است به پایان رسیده ولی دولت مطبوع اش، که البته در انتخابات اخیر شکست مفتضحانه ای را متحمل شده، اصرار داشت وی را برای ادامه تخریب روابط در ایران حفظ کند.
به هر حال، جناب آقای پزشکیان با شعار اینکه می خواهد روابط ایران با کشورهای غربی را بهبود ببخشد در انتخابات شرکت کرد و یکی از برنامه های او این است که در این راستا عمل کند و اگر واقعا این کشورها نیز نسبت به ایران و ملت ایران حسن نیت دارند باید از همین ابتدا تکلیف خود را روشن کنند.
بدیهی است که مقصر در ارسال سریع پیام های تبریک رهبران این کشورها ابتدا سفرای این کشورها در تهران می باشند که مشورت صحیح به مرکز خود نمی دهند اما به هر حال در مرکز هم باید افراد عاقلی پشت میز رابطه با ایران نشسته باشند تا متوجه باشند این رفتارها میتواند در آینده به ضرر روابط فیما بین باشد ودوران اینکه بخواهند از بالا به پایین به دیگران نگاه کنند تمام شده، دیگر دوران استعمار کشورهای اروپایی تمام شده و دیگر جایگاه تاریخی خود را از دست داده اند.
همین که تا چند صباح پیش رئیس کابینه انگلیس یک شخص هندی تبار بوده و یا احتمال دارد در ایالات متحده بایدن کنار برود و کامیلا هاریس که او هم هندی تبار است نماینده دمکرات ها و شاید حتی رئیس جمهوری آمریکا شود کافی است تا متوجه شد امروز استعمار شدگان بر استعمارگران چیره شده اند و منافع این کشورها در این است که برای بهبود و حفظ رابطه خود با دیگر کشورها تقلا کنند وگرنه کشورهای دیگر جایگزین های متعدد برایشان دارند.