طی چند ماه اخیر انقلاب های متعدد در کشورهای آفریقایی بر علیه حضور کشورهای عضو ناتو رخ داد و می بینیم در همه این انقلاب ها انقلابیون به سمت گسترش و توسعه همکاری خود با روسیه برای مقابله با ظلم کشورهای عضو ناتو رفتند.
کشورهای آمریکای لاتین هم به همین ترتیب، امروزه آنها تلاش دارند روابط خود با روسیه را مستحکم تر کنند تا از حالت حیاط خلوت آمریکا خارج شوند.
کشورهای عربی که از همان روز اول شروع عملیات ویژه روسیه در اوکراین تکلیف آمریکا و ناتو را روشن کردند و به صراحت اعلام کردند که به هیچ وجه با تحریم های غرب بر علیه روسیه همکاری نخواهند کرد و چه بسا حتی حاضر خواهند بود با روسیه در مقابل خواسته های غرب همکاری کنند.
کشورهای آسیای میانه و چین و ایران و هند هم از همان ابتدا موضع خود را مشخص کردند و کنار روسیه در مقابل تلاش ناتو برای گسترش به شرق ایستادند و نه فقط حاضر نشدند همکاری های خود با روسیه قطع کنند بلکه حتی این همکاری ها را نیز تقویت کردند.
امروزه هم شاهد آن هستیم که کشورهای آسیای شرق به سمت و سوی تحکیم روابط خود با روسیه می روند.
آقای ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه قرار است امروزه به کره شمالی و بعد از آن ویتنام سفر کند و در این سفر قرارداد ها و تفاهم نامه های متعدد قرار است امضا شود.
توافقنامه مشارکت راهبردی روسیه و کره شمالی را می توان یکی از آنها دانست، توافقنامه ای که سطح روابط روسیه و کره شمالی را از سطح دو کشور دوست به دو کشور همکار راهبردی تبدیل می کند و آقای پوتین هم پیشنهاد وزارت امور خارجه روسیه در این باره را تایید کرده.
با توجه به امکانات بالقوه ای که هر دو کشور دارند می توان تصور کرد که با انتقال فناوری های روسیه به کره شمالی این کشور از بابت تولید به سرعت رشد چشمگیری را شاهد باشد و همچنین با همکاری با روسیه و دیگر کشورهای متحد با روسیه دیگر تحریم های ایالات متحده و کشورهای غربی بر علیه کره شمالی کارساز نباشد.
کره شمالی هم کشوری دارای منابع خدادادی بزرگ و وسیع است که می تواند با استفاده از آن بسیاری از نیازهای روسیه مخصوصا در زمینه مواد اولیه و تولیدات کشاورزی و... را نیز جبران کند.
مرحله بعدی سفر آقای پوتین به ویتنام خواهد بود.
کشوری که حدود 20 سال با آمریکا در جنگ بود و امروزه آمریکایی ها تلاش دارند آن را به حوزه نفوذ خود در شرق آسیا تبدیل کنند اما به نظر می رسد مقامات سیاسی این کشور تمایل دارند روابط خود با چین و روسیه را بر روابط با ایالات متحده مقدم بدانند.
با سفر آقای پوتین به ویتنام می توان تصور کرد که قرار است صفحه جدیدی از روابط بین دو کشور باز شود و در این رابطه روسیه کمک های شایانی به ویتنام برای حل مشکلات اقتصادی مردم اش انجام دهد و همچنین ویتنام می تواند به بازار سرمایه گذاری تجار روس تبدیل شود.
موقعیت جئوپولیتیک ویتنام در مرکز جنوب شرق آسیا به گونه ای است که از طریق آن امکان تجارت بین المللی برای تجار روس فراهم خواهد شد و با توجه به نزدیکی ویتنام به تنگه مالاکا قطعا حضور روسیه در ویتنام می تواند چالشی بزرگ برای ایالات متحده به حساب بی آید.
چالشی که آمریکایی ها سالها است تصور دارند وجود ندارد و چالش خود در ویتنام را فقط با چین می دانند.
حال به نظر می رسد هم در کره شمالی و هم در ویتنام آمریکایی ها با چالش جدیدی مواجه خواهند بود و آن گسترش نفوذ روسیه در شرق آسیا و جنوب شرق آسیا است.
تک قطبی دیگر پایان یافته و امروزه روسیه با اقتدار هرچه بیشتر در حال پس گرفتن همه نقاط کلیدی که قبلتر حوزه های نفوذ شوروی به حساب می آمدند می باشد.