انتخابات ریاست جمهوری ایران در شرایطی برگزار خواهد شد که احزاب سیاسی برنامه ریزی خاصی برای این امر در این زمان نداشتند یا اگر برنامه ریزی ای برای سال 1404 صورت گرفته بود هم، در عدم آمادگی احزاب و چهره های سیاسی برای سال 1403 شکی نیست.
مسئله سبب پدید آمدن شرایطی شده که اساسا در جهان سیاست، خاص و غیرمعمول است، پس طبیعی است که شرایط احزاب و چهره های سیاسی نیز در آستانه این انتخابات، خاص و غیرمعمول باشد. به همین دلیل ثبت نام نامزدها به صورت گسترده انجام شده، به نوعی که در میان آنها نامزدهای هم حزب و بسیار نزدیک به هم وجود دارند که در شرایط عادی باید یکی از آنها برای انتخابات ورود می کرد.
این مسئله که در هر دو طیف اصولگرا و اصلاح طلب رخ داده نشان از این است که نامزدها تصمیم گرفته اند فعلا ثبت نام کنند تا بعدا و پس از تایید صلاحیت برای معرفی گزینه اصلی به مشورت بنشینند. شرایط خاص انتخابات در این دوره مسبب این واقعه است و طبیعتا احزاب و طیف های سیاسی نتوانستند مانند هر دوره از مدت ها پیش به برنامه ریزی و رایزنی در این مورد بپردازند که البته کاملا طبیعی است.
با این حساب و بر اساس شرایط موجود، قطعا در طول تبلیغات انتخاباتی شاهد کناره گیری ها و ائتلاف هایی نیز خواهیم بود. نکته مهم در این باره این است که دولت مستقر در انتخابات حضور ندارد و از این لحاظ انتخابات پیش رو شبیه به انتخابات پایان دوره هشت ساله دولت ها برگزار می شود. به دلیل همین عدم حضور دولت مستقر در انتخابات، جا به جایی قدرت میان طیف های سیاسی محتمل است.
همواره فضای سیاسی کشور در زمان انتخابات خصوصا انتخابات ریاست جمهوری به طور کامل تحت تاثیر این مسئله قرار می گیرد و مناظرات انتخاباتی نیز مزید بر علت می شود تا جو انتخاباتی سنگینی در کشور حاکم شده و به تبع آن به طور ناگهانی میزان مشارکت عمومی در انتخابات افزایش می یابد.
ترکیب این فضای انتخاباتی و فضای عمومی فعلی کشور که تحت تاثیر شهادت رئیس جمهور فقید ایران است، شرایطی را رقم خواهد زد که تحت آن، افکار عمومی کشور رئیس جمهور آینده را با رئیس جمهور فقید که در دوره قبلی آن را انتخاب کرده است مقایسه خواهد کرد و به نوعی نگرش و گرایشات سیاسی و حتی فردی وی به معیار غیر رسمی انتخاب رای دهندگان تبدیل خواهد شد.