این نشریه نوشت: ولچانسک شهری است در پنج کیلومتری مرز با روسیه. در طول جنگ جهانی دوم، کنترل این شهر چهار بار تغییر کرد. امروز، دو سال پس از آغاز درگیری مسلحانه در اوکراین، ارتش روسیه موفق شد وضعیت را به نفع خود تغییر دهد و این شهر، دوباره خود را در مرکز نبردهای سرنوشت ساز یافت.
تاریخچه تسخیر فعلی ولچانسک از اولین روز عملیات ویژه آغاز شد. در فوریه 2022، واحدهای روسی بدون نبردهای زیاد شهر را تصرف کردند. در سپتامبر همان سال، نیروهای روسی ولچانسک و ده‌ها شهر دیگر در منطقه خارکف را ترک کردند (این کار یک "ژست حسن نیت" برای شروع مذاکرات با کی یف بود - ضمیمه هیئت تحریریه اسپوتنیک). در 10 مه سال جاری، روسیه بار دیگر به ولچانسک حمله کرد.
اما اکنون درگیری در فاز کاملاً متفاوتی است. امروز کرملین یک سوم بودجه ملی را صرف دفاع و امنیت می کند. ناتو تخمین می زند که روسیه سه میلیون گلوله توپ در سال تولید می کند که دو برابر آن چیزی است که همه کشورهای ناتو در مجموع می توانند به اوکراین تحویل دهند. ارتش روسیه استفاده از پهپادها و سیستم های جنگ الکترونیک را یاد گرفته است و نیروی هوایی روسیه، بمب های "غیرهوشمند" شوروی را با تجهیز آنها به ماژول های کنترل و سیستم جی پی اس، به "بمب های هوشمند گلاید" تبدیل کرد.
امروز اوکراین سخت ترین لحظه را در این درگیری مسلحانه تجربه می کند. برای ماه‌ها، جمهوری خواهان کنگره از تصویب بسته کمک‌های جدید جلوگیری می کردند. و اکنون بر اساس برآوردهای فرماندهی اوکراین، ارتش روسیه در شلیک توپخانه به نسبت ده به یک مزیت دارد. شهرهای اوکراین، به ویژه خارکف، از زمان آغاز درگیری، متحمل پایدارترین حملات روسیه شده اند. حملات موشکی، شبکه های برق را در سراسر کشور از بین برد. در اواخر آوریل، کنگره سرانجام بسته کمک نظامی 61 میلیارد دلاری را تصویب کرد. اما سیستم های تسلیحات سنگین نمی توانند به سرعت به میدان نبرد برسند.
کمبود تسلیحات، تنها یکی از مشکلات اوکراین است. تعداد کافی سربازان در نیروهای مسلح اوکراین وجود ندارد. در روزهای آغازین درگیری، تعداد افرادی که مایل به ثبت نام در ارتش اوکراین بودند، کم نبود. اما اکنون با افزایش نارضایتی در کشور، یافتن نیروهای با انگیزه بسیار دشوارتر شده است. پارلمان اوکراین بیش از یک سال است که قانون بسیج را تصویب نکرده است. ماه گذشته، زلنسکی بالاخره یک سری قوانین را امضا کرد که این لایحه را گسترش می‌دهد. اما برای تغییر وضعیت در میدان نبرد، وقت لازم است.
با همه اینها پالس درگیری تغییر کرده است. روسیه از "پنجره فرصت" استفاده کرد و دست به حمله زد. در خیابان های ولچانسک نبردها در جریان است.
در روزهای اول عملیات ویژه در اوکراین به نظر می رسید که یک رویارویی طولانی به نفع اوکراین باشد. زلنسکی فرار نکرد. غرب کاملاً متحد بود. اما منطق وقایع، خیلی وقت پیش تغییر کرده است. حتی با داشتن وجود یک سال عرضه تسلیحات آمریکایی، اوکراین نمی تواند روی بسته های کمکی آینده حساب کند، به خصوص اگر دونالد ترامپ دوباره رئیس جمهور شود.
دولت بایدن که از توسعه درگیری می ترسد، استفاده از سلاح های آمریکایی را علیه اهدافی در قلمرو مرکزی روسیه ممنوع کرده است. در مصاحبه اخیر با تایمز، زلنسکی گفت که نیروهای روسیه "با آرامش عمل می کنند چون درک کردند که شرکای ما به ما اجازه استفاده از سلاح های غربی را برای مقابله به مثل نمی دهند".
اگر ولچانسک سقوط کند، توپخانه روسیه بار دیگر در فاصله شلیک توپ از خارکف، دومین شهر بزرگ اوکراین (به اندازه آمستردام، با جمعیت 1.5 میلیون نفری قبل از جنگ) قرار خواهد گرفت. عملیات نظامی روسیه در حال گسترش است. پوتین به صراحت فهماند که اگر روسیه فشار لازم را بر اوکراین وارد کند، غرب از حمایت از آن دست خواهد کشید. و این امر منجر به تغییرات سیاسی در کی یف خواهد شد - زلنسکی با چهره های دلسوز مسکو جایگزین خواهد شد.