طبق اعلام ناصر کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران، وزیر خارجه عمان به منظور ابراز همدردی با دولت و ملت ایران در پی شهادت آقایان رئیسی و امیرعبداللهیان و همراهانشان به تهران سفر کرده است.
ایران و عمان روابط تاریخی بسیار صمیمی و دیرینه با هم دارند ونام عمان به میانجی گری میان ایران و ایالات متحده گره خورده.
هر بار که بحث عمان مطرح می شود همه در لابه لای خبرها جستجو می کنند که آیا قرار است پیغامی از طرف آمریکا به ایران ارسال شود و یا پیغامی از ایران به آمریکا ارسال شود؟
اخیرا بحث مذاکرات غیر مستقیم ایران و ایالات متحده در عمان نقل محافل خبری و دیپلماتیک بود و بسیاری منتظر دور بعدی گفتگو ها بودند که به دلیل حادثه دلخراش سقوط هواپیمای رئیس جمهوری ایران ظاهرا این گفتگو ها به تعویق افتاده.
حال بسیاری باور دارند که شاید وزیر امور خارجه عمان به دنبال آن باشد که هماهنگی های لازم برای میزبانی ادامه روند این گفتگو ها را انجام دهد.
همچنین می دانیم که اخیرا اجلاس کشورهای عربی در بحرین برگزار شد و در این اجلاس بحث رابطه کشورهای عربی با روسیه و ایران و چین جزو اولویت ها قرار گرفته.
بلا فاصله پادشاه بحرین به موسکو سفر کرد تا هماهنگی های لازم را با مقامات روسیه انجام دهد و پیغام دوستی کشورهای عربی را منتقل کند و از موسکو هم برای همین منظور به پکن سفر کرد تا به عنوان رئیس دوره ای اتحادیه عرب پیغام کشورهای عربی را به پکن نیز منتقل کند.
البته به زودی قرار است یک اجلاس سران کشورهای عرب حوزه خلیج فارس با چین هم در پکن برگزار گردد.
ولی نکته مهم در سفر پادشاه بحرین به موسکو این بود که وی علنا اظهار داشت که بحرین خواهان بازگشت روابط این کشور با ایران است و از روسیه تقاضا کرد در این رابطه کمک کند.
البته پس از فوت آقای رئیسی دیدیم همه کشورهای عربی برای ایران تسلیت فرستادند و بسیاری از مقامات برخی کشورهای عربی که شاید پیش بینی نمی شد به ایران سفر کنند از رئیس جمهوری تونس گرفته تا وزیر امور خارجه مصر تا ... به ایران سفر کردند وتلاش داشتند نشان دهند که علیرغم اختلاف نظرهایی که ممکن است فیما بین وجود داشته باشد اما زمان وقوع چنین مصیبتی کنار ایران قرار دارند.
به نوعی یک رفتار برادرانه که معمولا در یک خانواده ممکن است وجود داشته باشد که بعضی وقت ها برخی برادران از یکدیگر گله گی دارند اما وقتی که یکی داغدار می شود همه کنارش می ایستند.
به هر صورت همین مساله ثابت می کند که آقای رئیسی در دوران کوتاه ریاست جمهوری خود و به کمک آقای امیرعبد اللهیان وزیر امور خارجه اش موفق شده بودند نوعی رابطه محترمانه با این کشورها برقرار کنند.
حال امروزه بحثی که مطرح می باشد این روند تا کجا قرار است پیش برود، آیا می توان تصور کرد که چنین مناسباتی هم با آمریکا ایجاد شود؟
گو اینکه آمریکا دشمن به حساب می آید اما به هر حال میتوان گفت دشمنی است که ناچار به تحمل حضور اش می باشد.
روسیه و چین هم اختلافات زیادی با آمریکا دارند اما خوب رابطه شان را با آمریکا قطع نکرده اند و بر اساس اصول علم سیاست سعی می کنند آن مصطلحا "تار موی معاویه" حفظ شود.
ایران هم در دوران حیات آقای رئیسی و آقای امیر عبد اللهیان داشت به آن سمت و سو می رفت، یعنی داشتن نوعی رابطه، حال غیر مستقیم.
این رابطه پس از حمله به برج 22 در اردن و حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق شدت گرفت و بر کسی پوشیده نیست که همین رابطه بود که جلوی وقوع یک جنگ بزرگ در منطقه را گرفت و تلاشهای نتانیاهو برای درگیر کردن ایران و ایالات متحده را ناکام گذاشت.
قبل از 7 اکتبر هم دیگر برای همه مشخص شده بود ایران و ایالات متحده در عمان به توافقی نا نوشته رسیده اند که اجرای آن هم با آزاد کردن حدود شش ملیارد دلار پولهای بلوکه شده ایران در کره جنوبی و تبادل زندانیان دو طرف شروع شده بود.
حال به نظر می آید طرفین به این نتیجه رسیده اند که باید روند همان توافق نانوشته را ادامه دهند و البته شرایط جدید منطقه ای را هم در آن در نظر بگیرند و خوب در نظر گرفتن شرایط جدید منطقه ای نیاز به آن دارد که برخی نشست ها فیما بین طرفین برگزار گردد.
همچنین باید توجه داشت که از آن زمان تا الآن ایران موفق شده به سرعت خیلی بالا سطح حجم اورانیوم غنی سازه شده خود را بالا ببرد و حالا دیگر ایران دارای اورانیوم 3.67 درصد نیست که پای میز گفتگو نشسته ایرانی است که چندین طن اورانیوم غنی شده با درصد های بالا در مقابل آنها نشسته.
همچنین ایرانی در مقابل آمریکایی ها نشسته که ثابت کرده موشک ها و پهباد هایش می توانند تمام سامانه های دفاعی آمریکا و انگلیس و فرانسه و اسرائیل را فلج کنند و هر نقطه ای در دو هزار کیلومتری ایران بخواهند را هدف قرار دهند.
از سوی دیگر ایالات متحده ای پای میز مذاکره و گفتگو نشسته که امروزه در انزوای شدید بین المللی قرار گرفته و نتانیاهو آن را به ته چاه برده وفضای داخلی همه کشورهای منطقه و جهان در مقابل آمریکا قرار گرفته.
در چنین شرایطی به نظر می آید نیاز است که برخی مفاد توافق نا نوشته با شرایط امروزی تعدیل گردد.
در واقع به همین دلیل هم می باشد که طرفین (ایران و آمریکا) از عمان تقاضا دارند که باز هم میزبان گفتگوهای آنها باشد ودر واقع عمان امروزه نقش موثری در برقراری صلح و امنیت کل منطقه وجهان بازی می کند.
به احتمال زیاد هم به زودی عمان میزبان جلسات جدید طرفین خواهد بود، چرا که علیرغم غم و اندوهی که بر بدنه ساختمان دیپلماسی ایران به دلیل فقدان رئیسی و امیر عبد اللهیان حاکم است اما دنیا می داند که دیپلماسی این چیز ها را نمی فهمد و دیپلماسی ادامه دارد.