طبق اطلاعات منتشر شده مبنی بر فایل صوتی که در اختیار خانم مارگاریتا سیمونیان، سردبیر رسانه های “روسیا سیوودنیا” و “آر تی” روسیه قرار گرفته، نیروهای نظامی آلمان در مورد احتمال حمله با این موشک ها با استفاده از جنگنده “داسو رافال” صحبت کردند.
در این مکالمات، نماینده بوندسوهر می گوید: موشک‌های تاروس پس از تحویل به اوکراین تا 8 ماه دیگر آماده استفاده خواهند شد.
یکی از شرکت کننده گان در این گفتگو با تردید در موثر بودن ضربه زدن به پل کریمه، این سوال را مطرح کرد که چند موشک لازم است: "ممکن است بیش از10 یا حتی 20 موشک لازم باشد".
مسئله انتقال موشک های تاروس به کی یف اخیرا در آلمان به طور فعال مطرح شده است.
بوندس تاگ (مجلس آلمان) اخیراً پیش نویس قطعنامه ای را در مورد عرضه تسلیحات دوربرد، اما بدون اشاره به نوع آن، به تصویب رساند.
در عین حال صدراعظم شولتز بارها اعلام کرده است که مخالف چنین تدارکاتی است.
طبق فایل صوتی که مارگاریتا سیمونیان منتشر کرده است، افسران ارتش آلمان به این موضوع می پردازند و یکی از آنها می گوید که "هیچ کس نمی داند چرا صدراعظم این تدارکات را مسدود می کند."
البته بحث حضور نیروهای ناتو در جبهه های جنگ بر علیه روسیه و همچنین تحویل دادن سلاح های مختلف برای تغییر معادله جنگ به نفع اوکراین مسئله جدیدی نیست و از ابتدای جنگ معلوم بود که این جنگ میان روسیه و اوکراین نیست بلکه میان روسیه و ناتو است.
نکته قابل تامل در ماجرا این است که علیرغم این همه امکانات ادعایی ناتو و این همه کمک های مالی و تسلیحاتی و انسانی اما اوکراین و نیروهای ناتو که در اوکراین مستقر می باشند دائم در حال شکست هستند و هر روز اخباری از عقب نشینی نیروهای اوکراینی و موفقیت نیروهای روسیه منتشر می شود.
بر اساس هر منطقی که به آن باور داشته باشیم اگر اینها واقعا به دنبال توقف جنگ و خونریزی هستند باید به دنبال مذاکره سیاسی و حل مسئله از طرق دیپلماتیک و رفع دلواپسی های روسیه باشند.
اما آنچه مشاهده می شود این است که برخی رهبران کشورهای اروپایی هنوز حاضر نیستند شکست پروژه شان بر علیه ملت روسیه را بپذیرند و هنوز همان تفکر نازی قدیمی و کینه قدیمی آلمان های نازی بر علیه ملت روسیه بر تفکر آنها مسلط می باشد.
اقدام آلمانی ها در مسلح کردن اوکراین با این تسلیحات و اطلاعات به خودی خود این ادعا را ثابت می کند.
البته طبق قوانین و مقررات بین المللی همین که چنین چیزی ثابت شود عملا به این معنا می باشد که آلمانی ها رسما درگیر جنگ با روسیه شده اند و این موضوع با قانون اساسی آلمان که پس از جنگ جهانی دوم نوشته شده و همچنین تعهدات این کشور به جامعه جهانی پس از جنگ جهانی دوم کاملا تناقض دارد و گو اینکه آمریکایی ها تصور می کنند چون آلمان جزو متحدین آنها است پس حق دارد هر کاری دلش می خواهد انجام دهد اما نباید فراموش کرد که آن رویای دیرینه تفکر های نازیسم هنوز در میان بسیاری از آلمانی ها به صورت پنهان وجود دارد و همانگونه که پس از جنگ جهانی اول آلمانی ها به بهانه های مختلف توانستند همه را گول بزنند و دست به تولید تسلیحات و تشکیل ارتش نمایند و جنگ جهانی دوم را راه انداختند امروزه هم این خطر وجود دارد که باز هم آلمانی ها همان کار را بکنند و به بهانه مقابله با روسیه و یا کمک به اوکراین بودجه های نظامی کلان خود را تصویب کنند و به سرعت تولیدات نظامی خود را افزایش دهند و در نهایت به سمت و سوی رویای قدیمی خود برای تصرف اروپا و جهان بروند.
این خطر وقتی جدی تر می باشد که متوجه می باشیم امروزه جبهه های جنگ در اوکراین در اختیار نئونازی ها (نازی های نوین) می باشد.