اسپوتنیک - برخی دیگر مانند عربستان سعودی هم ادعا داشتند که چون می خواهند از برگه صلح با اسرائیل و برقراری روابط در مقابل ایجاد کشور فلسطین بهره ببرند تلاش دارند پشت پرده فعالیت هایی را برای صلح انجام دهند.
البته آنهایی که با مسایل سیاسی آشنایی دارند به خوبی می دانند اصل ماجرا این است که آمریکایی ها به این کشورها فشار آورده اند تا سکوت کنند و از سوی دیگر اختلافات سران این کشورها با اخوان المسلمین دلیل خود این رهبران است که نتوانند موفقیت و پیروزی حماس را برتابند چون اگر حماس موفق شود موج حمایت از اخوان المسلمین در کشورهای عربی افزایش پیدا می کند.
همین ماجرا در سال 2006 میلادی هم اتفاق افتاد، زمانی که اسرائیل به لبنان حمله کرد و رهبران کشورهای عربی درباره این حمله سکوت اختیار کردند و جامعه به اصطلاح عرب هیچ واکنشی نشان نداد.
اصل ماجرا در این بود که موفقیت حزب الله لبنان و مقاومت اسلامی این کشور در شکست اسرائیل و وادار کردن آن به خروج از لبنان منجر به آن شده بود که فضای حمایت از حزب الله در کشورهای اسلامی گسترش یابد و کلا فضای اسلام گرایی سیاسی به سرعت درون عربها قدرت پیدا کند.
حتی بسیاری بحث انقلاب ها در کشورهای عربی که به "بهار عربی" و یا "بیداری اسلامی" معروف شد را تحت تاثیر پیروزی حزب الله لبنان بر اسرائیل دانستند.
بد نیست اینجا به این نکته اشاره کنم، در حالی که کشورهای عربی و غربی از عبارت "بهار عربی" برای این انقلاب ها استفاده کردند رهبر ایران از عبارت "بیداری اسلامی" استفاده کرد، عبارتی که اخوان المسلمین برای شروع فعالیت خود در کشورهای اسلامی از آن استفاده کردند و می کنند.
نباید فراموش کرد که قبل از انقلاب آیت الله خامنه ای کتابهای اخوان المسلمین را به فارسی ترجمه کرده بود و بسیاری از انقلابیون ایران از طریق همین ترجمه ها با دیدگاه های اخوان المسلمین آشنا شده بودند.
به هر حال بحث واهمه رهبران کشورهای عربی از گسترش نفوذ و قدرت اخوانی ها بحث جدیدی نیست ولی امروزه ماجرای دیگری هم رخ داده که ماجرا را بسیار پیچیده کرده.
موج حمایت و همبستگی با مردم فلسطین آنقدر شدید شده که امکان ادامه این روند برای رهبران کشورهای عربی ممکن نیست و حتی اینها دلواپس شورش های داخلی مردم خود نیز می باشند.
همه به خوبی می دانند هدف نتانیاهو از حمله به رفح این است که به هر ترتیبی شده فلسطینی ها را وادار کند از آخرین منطقه در غزه به سمت صحرای سینا کوچ کنند و بین 1.5 ملیون تا 2 ملیون فلسطینی را از خانه و کاشانه خود آواره و یا قتل عام کند.
از سوی دیگر ورود اینها به صحرای سینا به معنای آن است که مصر بار حدود 2 ملیون نفر آواره را باید به دوش بکشد.
همه اینها به بمبهایی تبدیل خواهند شد که بحران های بسیار زیادی را برای مصر ایجاد خواهند کرد.
از سویی همبستگی داخلی با اینها بسیار زیاد است و مردم به سمت کمک اینها خواهند شتافت، از سویی دیگر بسیاری از اینها به دنبال آن خواهند رفت که سلاح به دست بگیرند و برای بازگشت به خانه وکاشانه خود با اسرائیل بجنگند و هر روز مرزهای مصر و اسرائیل شاهد عملیات وجنگ ودرگیری خواهد بود.
از سوی دیگر اگر اسرائیل موفق شود فلسطینی ها را از غزه کاملا بیرون براند قطعا بهانه ای برای حمله به فلسطینی ها در کرانه باختری پیدا خواهد کرد و به سمت بیرون راندن آنها از آنجا به سمت اردن خواهد رفت.
از زمانی که نتانیاهو در اسرائیل به قدرت رسید نقشه اصلی او همیشه این بود که فلسطینی ها را از غزه و کرانه باختری بیرون کند و این را علنا هم اعلام کرده.
به این ترتیب ماجرا در رفح پایان نخواهد یافت و به کرانه باختری هم خواهد رسید و بحران به مصر و اردن هم خواهد کشید و احتمال اینکه این ماجرا بقیه کشورهای عربی را نیز دربر گیرد بسیار زیاد خواهد بود چون مردم هم به سمت حمایت از فلسطینی ها روی خواهند آورند و دیگر بحث مصالحه و صلح با اسرائیل را باید فراموش کرد.
از سوی دیگر نتانیاهو متوجه است به دلیل ناتوانی و ضعیف بودن دولت آمریکا بایدن توان اینکه بخواهد با نتانیاهو مقابله کند ندارد و لابی های صهیونیستی در آمریکا دست بایدن را برای هر تصمیم بسته اند.
البته بماند که خود بایدن افتخار می کند که یک صهیونیست است.
جبهه مقاومت هم از ابتدا تلاش کرده که توجه ها را از سمت غزه به سمت خود جلب نکند چون به خوبی می داند که چنین اتفاقی نهایت خواسته نتانیاهو و اسرائیل خواهد بود ولی خوب می بینیم که از همان روزها اول تلاش کرده اند که به هر ترتیبی شده اسرائیل را درگیر نگه دارند ولی در صورتی که به یکباره تصمیم کلی برای مقابله با اسرائیل گرفته شود ومرزهای کشورهای عربی دور و بر اسرائیل برای جبهه مقاومت جهت کمک به فلسطینی ها باز شود همه چیز تغییر خواهد کرد.
در چنین شرایطی باید دید آیا کشورهای عربی به ادامه روند سکوت خود بسنده خواهند کرد و یا اینکه منافع ملی خود را مقدم قرار خواهند داد.