آقای ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه ترجیح داد روز سال نو میلادی را با سربازانی که برای دفاع از وطن خود زخمی شده اند، در خطوط مقدم جبهه، سپری کند.
این در حالی بود که رهبران کشورهای دشمن روسیه مست در خوش گذرانی و عیش و نوش بودند وبه فکر سربازانی که در سرمای طاقت فرسا برای منافع آمریکا بر علیه روسیه می جنگند نبودند.
اینجا هم بد نیست اشاره کرد منظور از منافع آمریکا منافع ملی آن نیست بلکه منافع اقتصادی لابی های قدرت است و بس.
بحثی که اینجا مطرح می شود این می باشد که وقتی این سربازان و همرزمان شان اهمیت خود نزد رئیس جمهوری روسیه را می بینند و در مقابل سربازان دشمن، اهمیت خود نزد رهبران خود را می بینند نمی توان توقع داشت که سربازان روسی با روحیه بالاتر در جبهه های جنگ حضور نداشته باشند و در مقابل سربازان دشمن با روحیه ضعیف حضور داشته باشند.
به نقل از آقای پوتین می گویم اما حتی اگر ایشان هم مطرح نمی کردند همه آمار و ارقام نشان می دهد علیرغم همه تلاش های دشمنان روسیه و تحریم های کذایی که اینها بر علیه روسیه وضع کردند، اما امروزه روسیه شرایط اقتصادی ایده آلی را دارد و کمترین درصد بیکاری در طول تاریخ را شاهد می باشد.
همه صنایع روسیه با اقتدار در حال فعالیت است و همه پروژه هایی که غربی ها در روسیه متوقف کردند توسط روس ها در حال اجرا می باشد.
علیرغم اینکه غربی ها تلاش کردند از طریق تحریم های مالی به ارز روسیه و اقتصاد آن ضربه بزنند اما می بینیم دولت روسیه با تدبیر خود موفق شد نه فقط قیمت ارز را کنترل کند بلکه حتی ارزش روبل را بالاتر از قبل ببرد به گونه ای که امروزه مردم روسیه نه فقط مشکل اقتصادی نداشته باشند بلکه درآمدشان نسبت به قبل هم بهتر باشد.
علیرغم همه تلاش های غربی ها برای محاصره سیاسی روسیه اما بر عکس امروزه می بینیم که اکثر کشورهای جهان روابط خود با روسیه را تحکیم بخشیده اند و کافی است به فیلم ملاقات های رهبران کشورهای جهان با رئیس جمهوری روسیه توجه کنید و ملاقات همین ها، اگر شده باشد، با رئیس جمهوری آمریکا را مشاهده کنید، همین بس کافی است تا متوجه شد چه کسی در انزوا است و چه کسی امروزه محبوبیت جهانی دارد.
حتی در میان کشورهایی که روزی روزگاری دوست و یا متحد آمریکا به حساب می آمدند و یا می آیند.
در حالی که آمریکایی ها تلاش داشتند با توقف واردات انرژی از روسیه به اقتصاد روسیه ضربه بزنند امروزه روسیه موفق شده صادرات خود را در بالاترین حد نگه دارد و علاوه بر آن به دلیل افزایش قیمت های جهانی درآمد های بیشتری کسب کند.
در زمینه تولید تسلیحات هم می بینیم که کارخانه های روسی امروزه در بالاترین سطوح به تولید تسلیحات می پردازند و به گونه ای شده که تولید تسلیحات روسیه بیش از تولید تسلیحات کل اعضای ناتو می باشد و عملا امروزه این کشورهای عضو ناتو هستند که با کمبود مهمات و تسلیحات مواجه هستند.
در حالی که دولت آمریکا به تنهایی بیش از 120 ملیارد دلار از جیب مالیات دهندگان برداشته وبه حساب زلنسکی و باند او واریز کرده و بخش اعظم مهمات تسلیحات متعارف را مصرف کرده و کشورهای دیگر غربی هم کم و بیش همین کار را کرده اند روسیه چیزی حدود 10 تا 20 درصد امکانات نظامی و اقتصادی خود را مصرف کرده و اگر این روند ادامه یابد کشورهای عضو ناتو جمعا دیگر تسلیحات کافی برای دفاع از خود در مقابل هرگونه حمله، حتی از یک طرف دان پایه، را نخواهند داشت.
با توجه به این شرایط است که طبق گفته آقای پوتین امروزه غربی ها خود را مجبور می بینند که لحن خود در مقابل روسیه را تغییر دهند و عملا به دست و پای روسیه افتاده اند تا با آن کنار بیایند.
آنها به خوبی می دانند با توجه به شرایط موجود و با توجه به روحیه نیروها و امکانات آنها اگر روسیه امروز تصمیم بگیرد عملیات اصلی خود را در اوکراین انجام دهد دیگر امکان مقابله با روسیه وجود ندارد و باید هر طور شده به خواسته های روسیه تمکین کنند.
آقای پوتین هم رسما اعلام کرد که توقف عملیات ویژه فقط در شرایطی امکان پذیر است که همه شرایط روسیه برای آتش بس بدون کم و کسری پذیرفته شود و شرایط نشان می دهد دیر یا زود دارد اما سوخت و سوز ندارد، در نهایت همین هم خواهد شد.