جنبش حاکم انصارالله (حوثی‌ها) در شمال یمن، که کنترل بسیاری از سواحل دریای سرخ یمن را در اختیار دارد، در اواسط نوامبر نسبت به قصد خود برای حمله به هر کشتی مرتبط با اسرائیل هشدار داد و از سایر کشورها خواست خدمه‌های خود را از این کشتی ها خارج کنند و در دریا به آنها نزدیک نشوند. تعدادی از شرکت های کشتیرانی قبلاً تصمیم به تعلیق حمل و نقل از طریق دریای سرخ گرفته اند و شرکت های نفتی BP و Equinor نیز همین تصمیم خود را اعلام کردند.
خوجا کاوا استاد ارشد گروه تئوری اقتصادی دانشگاه اقتصادی پلخانف روسیه اظهار داشت: "تخمین زده می شود که حداقل ضرر روزانه اسرائیل ... می تواند حدود 10 میلیون دلار باشد و کل ضررهای اقتصادی در یک ماه محاصره کامل تقریباً 4 میلیارد دلار تخمین زده می شود."
او توضیح داد که وخامت اوضاع در دریای سرخ می تواند منجر به تعدادی از مشکلات اقتصادی برای اسرائیل شود و حمل و نقل محموله دریایی آن با اروپا و آسیا مختل خواهد شد. این کارشناس معتقد است: "اسرائیل تقریباً تمام تجارت خارجی خود را از طریق کانال سوئز و دریای سرخ انجام می دهد. محاصره این دریا و مسدود شدن آن واردات و صادرات کالا را فلج می کند."
علاوه بر این، به دلیل محدودیت ها، هزینه های لجستیک افزایش می یابد: اسرائیل باید به دنبال مسیرهای جایگزین برای حمل کالا باشد، به عنوان مثال، در اطراف آفریقا، که هزینه حمل و نقل را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. و درآمد حاصل از ترانزیت از طریق بنادر نیز کاهش خواهد یافت. کاوا مطمئن است: "بندرهای اسرائیلی ایلات و اشدود از طریق حمل و نقل کالا بین آسیا و اروپا درآمد کسب می کنند. این جریان کالا به دلیل محاصره کاهش خواهد یافت."
آندری لبدف، مدیر تجزیه و تحلیل موسسه KROS، خاطرنشان می کند که اکنون خسارات اصلی درگیری را بندر ایلات اسرائیل، تنها بندر این کشور در دریای سرخ، متحمل می شود. این کارشناس خاطرنشان می کند: از زمان شروع حملات حوثی ها به کشتی های تجاری در دریای سرخ، ترافیک آن 85 درصد و درآمد آن 80 درصد کاهش یافته است.
به گفته لبدف، ایلات شاید به نظر مهم‌ترین بندر اسرائیل نباشد، اهمیت آن به‌طور قابل‌توجهی کمتر از حیفای مدیترانه و اشدود است اما واردات محصولات خودرو و صادرات کود عمدتاً از طریق آن انجام می‌شود. اما در عین حال، ایلات تنها بندری است که به اسرائیل این فرصت را می دهد تا مستقیماً به مسیرهای تجاری به شرق دسترسی داشته باشد و کانال سوئز را دور بزند.
لبدف در پایان گفت: "تجدید ساختار مسیرهای تجاری از ایلات به مسیری از طریق دریای مدیترانه و بیشتر در اطراف آفریقا منجر به افزایش دو تا سه هفته‌ای زمان سفر می‌شود که هزینه‌های شرکت‌های تجاری را به میزان قابل توجهی افزایش می‌دهد و تجارت را بی‌سود می‌کند".