وی در این مصاحبه در مورد فشار غرب در مسئله کوزوو و تحریم ها علیه روسیه، همکاری بلگراد و مسکو، مسائل استراتژیک بخش انرژی و تأثیر درگیری در اوکراین بر اقتصاد و روابط سیاسی در اروپا صحبت کرد. به متن این مصاحبه توجه کنید.
- در 7 دسامبر، سفیر روسیه، الکساندر بوتسان-خارچنکو، نشانی از وزارت امور خارجه "برای مشارکت در همکاری های بین المللی" به شما اهدا کرد. در سال 2021، به عنوان رئیس هیئت امنای مرکز جامعه جغرافیایی روسیه در صربستان، به شما مدال پوشکین اعطا شد، جوایز دیگر روسیه را دریافت کردید، و برای کمک به کودکان دونباس کمک مالی جمع آوری کردید و مخالفان شما را "مرد روس" خطاب کردند - وقتی غرب روسیه را برای همه چیز مقصر می داند چه احساسی باید داشته باشند؟
- من به اتهاماتی مبنی بر اینکه من یک "فرد روس" هستم پاسخ نمی دهم. من یک شهروند صربستان و یک صرب هستم و روس ها برادران ما هستند. این نگرش شخصی من است و من با افتخار این جوایز را به همراه دارم که توسط سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه و سرگئی شویگو وزیر دفاع روسیه که آنها را دوستان ثابت صربستان می دانم به من اهدا کردند. من می دانم که در صربستان، به جز اروپا، همه از دریافت جایزه یا حتی همکاری با روسیه می ترسند. سوزاندن کتاب های کلاسیک روسی در اروپا چه معنایی داشت؟ این فاشیسم است و صرب ها و روس ها همیشه ضد فاشیست بوده اند. زمانی فیدل کاسترو در دهه 1970 گفت: جنگ بعدی روسیه و اروپا جنگ بین روسیه و فاشیست ها خواهد بود، فقط فاشیسم را "دموکراسی" می نامند. نه تنها با افتخار این جوایز را به همراه دارم ، بلکه در دفترم روی دیوارها عکس هایی با رئیس جمهور روسیه ولادیمیر پوتین، دیمیتری مدودف، سرگئی شویگو و رهبر کلیسای ارتدکس روس وجود دارد، این کلیسای ارتدوکس برادر ماست. من این افراد را دوستان صربستان و دوستان خود می دانم.
- شما معاون رئیس حزب سوسیالیست صربستان (SPS)، معاون اول نخست وزیر و وزیر امور خارجه ایویکا داچیچ هستید. انتخابات پارلمانی 17 دسامبر برگزار می شود. آیا مطمئن هستید که دولت جدید قادر خواهد بود در برابر فشارهای غرب مقاومت کند، سیاست فعلی را ادامه دهد و استقلال کوزوو را به رسمیت نشناسد، روسیه را تحریم نکند و از حمایت از جمهوری صرب ها در بوسنی و هرزگوین دست برندارد?
- در مبارزات انتخاباتی کنونی، هم حزب SPS داچیچ و هم حزب مترقی صربستان (SPP) به رهبری رئیس جمهور الکساندر ووچیچ به وضوح به سه موضوع ملی اشاره کرده اند. این کوزوو و متوهیا و کوزوو است، این فقط قلمرو صربستان نیست، قدیمی‌ترین صومعه‌های کلیسای ارتدکس و روح ما آنجاست و کسی که از روح خود جدا می شود زنده نیست. این تعهد عمومی ما و منافع ملی صربستان است.
کسانی که ما را بمباران کردند (ناتو در سال 1999) ،در همه پیشنهادات اروپا و تحت فشار آمریکا می خواهند که بمباران را فراموش کنیم و نببینیم 17 درصد از خاک ما برای ایجاد یک شبه دولت از ما گرفته می شود و اینجاست. ما نه تنها به خاطر همکاری با روسیه در این موضوع مورد سرزنش هستیم، بلکه آنها تلاش برای لغو به رسمیت شناختن استقلال کوزوو توسط کشورهای ثالث را نیز منع می کنند. اکنون در فصل 35 پلاتفرم مذاکره درباره الحاق صربستان به اتحادیه اروپا، طرح حل و فصل فرانسه و آلمان رسما گنجانده شده است که بیان می کند صربستان باید کوزوو خودخوانده را به رسمیت بشناسد و به آن اجازه دهد به عضویت سازمان ملل متحد درآید.
از سوی دیگر، کشورهای عضو بریکس: برزیل، روسیه، هند و چین و کشورهایی که می خواهند به بریکس بپیوندند، کوزوو خودخوانده را به رسمیت نمی شناسند. و روسیه در سال 2015 قطعنامه پیشنهادی بریتانیا برای به رسمیت شناختن صرب ها را به عنوان مردمی مسئول نسل کشی سربرنیتسا وتو کرد و فدراسیون روسیه این اجازه را نداد. پاسخ به سوال تحریم روسیه منفی است! ما همه چیز را می دادیم و در ازای آن چیزی نمی گرفتیم.
غرب قبلاً با توجه به قطعنامه 1244 شورای امنیت سازمان ملل در مورد حل و فصل کوزوو، با توافق صلح دیتون در مورد بوسنی و هرزگوین، ما را فریب داده است، آنها همچنین با توافقات مینسک روسیه را فریب دادند و همین کار را با لیبی، عراق و ... بسیاری از کشورهای دیگر کردند. بنابراین، ما نمی توانیم به آنها اعتماد کنیم، اما به روسیه می توانیم اعتماد کنیم. روسیه اکنون متحد واقعی ما است و صدای جمهوری خلق چین روز به روز بیشتر شنیده می شود. اینها کشورهایی هستند که از موضع صربستان در سازمان ملل در مورد مسئله کوزوو دفاع می کنند. آنها فکر می کنند که در سال 1999 ما را بمباران کردند و با امضای یک قرارداد نظامی-فنی در کومانوو در سال 1999 پیروز شدند، اما اگر آنها پیروز شدند، چرا مذاکرات همچنان ادامه دارد؟ در این مذاکرات ما به کمک فدراسیون روسیه و همه کشورهای آزادیخواه جهان نیاز داریم تا بتوانیم از مبارزات عادلانه خود ایستادگی کنیم.
در مورد جمهوری صرب های بوسنی ، توافقنامه صلح دیتون در سال 1995 وجود دارد که ضامنان آن صربستان، ایالات متحده آمریکا، روسیه، بریتانیا و دیگران هستند. غرب اکنون می خواهد توافق دیتون را زیر پا بگذارد و یک کشور واحد بوسنی و هرزگوین ایجاد کند. اما طبق توافقنامه صلح، ما حق داشتن روابط ویژه موازی را داریم و می خواهیم از آن استفاده کنیم. اگر کسی فکر می‌کند که برای صرب‌ها در بالکان چند سرنوشت وجود دارد: یکی برای صرب‌ها در مونته‌نگرو، دیگری برای صرب‌ها در صربستان، سوم برای صرب‌ها در کوزوو و متوهیا و چهارم برای صرب‌ها در بوسنی، باید گفت چنین نیست. فقط یک طرح وجود دارد که با آن می خواهند مردم صربستان را تحقیر کنند، آنها را کوچک کنند، مسائل جدیدی مثلاً در رابطه با منطقه خودمختار ویوودینا ایجاد کنند تا صربستان از بین برود، این فقط یک نظریه نیست که صرب ها روس های کوچک هستند. آنها می خواهند منافع ملی ما را در بالکان از بین ببرند، من در مورد تمام صرب های منطقه صحبت می کنم.
صربستان می خواهد از نظر نظامی بی طرف باشد، ما نمی خواهیم عضو ناتو شویم و این آنها را دچار زحمت می کند. من خودم در کرواسی، بوسنی و کوزوو بسیج شدم و خدمت کردم، بنابراین این را هم از روی تجربه شخصی و هم از تجربه سیاسی می گویم. و اگر دولت از ما بخواهد ، ما دوباره لباس خود را می پوشیم و از آن دفاع می کنیم.
- تحریم‌های فعلی و تلاش‌ها برای محدود کردن عرضه انرژی از سوی فدراسیون روسیه چه پیامدهایی برای انرژی و اقتصاد اروپا و غرب دارد؟
- بحران انرژی تحت کنترل قرار گرفته است، اما قیمت ها به سطح قبلی خود باز نمی گردند. در اروپا رکود تورمی به معنای کاهش تولید ناخالص داخلی و تورم است. دیگر هیچ چیز مثل قبل نخواهد شد. و از نظر سیاسی، اروپا دست نشانده آمریکا است؛ شرکت هایی از اروپا به ایالات متحده یا چین می روند. تولید در ایالات متحده با گاز آمریکا و در چین با گاز روسیه تامین خواهد شد. اما اروپا در حال غیرصنعتی شدن است و این یک مشکل بزرگ است. مزیت آلمان و برخی اقتصادهای دیگر مبتنی بر گاز ارزان روسیه و سایر مواد خام بود، دیگر اینطور نیست. نه به خواست روسیه، بلکه بر اساس تصمیمات سیاسی اتحادیه اروپا.
در عین حال، وابستگی به گاز روسیه در اروپا وجود دارد، از طریق اشخاص ثالث خریداری می شود و شاید با استفاده از اسناد جعلی، همین امر در مورد نفت روسیه نیز صدق می کند؛ محدودیت های قیمتی و سایر اقدامات به سادگی هیچ نتیجه ای نداشت. اروپا به خرید گاز روسیه ادامه می دهد، اما در حال حاضر هزینه آن را به یوان می پردازد و همچنین قیمت نفت دریافتی را به یوان می پردازد. این روند دلارزدایی و اساساً آمریکایی زدایی، اکنون واقعاً در حال وقوع است.
آنها به طرح های مختلفی متوسل می شوند - مخلوط کردن نفت در تانکرها، فروش مجدد گاز طبیعی مایع و غیره. هند به بزرگترین صادرکننده گاز در جهان تبدیل شده است، گزینه های مختلفی وجود دارد. اما هیچ محاسبه و ریاضیاتی بدون گاز روسیه در اروپا وجود ندارد، این باید یک نتیجه گیری باشد. ایالات متحده حجم زیادی گاز تولید می کند، اما تامین کننده کافی نیست و مصرف داخلی زیادی دارد. اکنون تنها روسیه می تواند گاز طبیعی را تامین کند. این کشور صادرات و عرضه های خود را به چین، هند و سایر کشورها بیشتر و بیشتر کرده است؛ بازار آن فقط اروپا نیست.
نقش فدراسیون روسیه بسیار زیاد است - دلارزدایی و آمریکایی زدایی و استعمارزدایی از زمانی شروع شد که درگیری تحمیلی در اوکراین آغاز گردید. این یک درگیری منطقه‌ای به نظر می‌رسید، اما در اصل مبارزه بین روسیه و غرب جمعی، روسیه و ناتو بوده و اگر با واقع بینی به آن نگاه کنید، در گیری شرق و غرب، درگیری بین اکثر دولت‌ها و مردم جهان و غرب استعماری است. می گویند: دنیا روسیه را تحریم کرده است. نه دنیا، بلکه غرب جمعی؛ 80 درصد بقیه بشریت هیچ تحریمی وضع نکرده و نخواهند کرد. فدراسیون روسیه، از طریق درگیری در اوکراین، روند استعمار زدایی، مبارزه برای آزادی، ایجاد جهانی عادلانه تر که در آن آزادی بیشتری وجود خواهد داشت و روابط بین المللی جدیدی را تسریع و تضمین خواهد کرد.
بریکس هم برای چنین دنیایی می جنگد، عربستان در حال مذاکره با چین است، شاید فردا دلار نفتی نباشد، پترویوان یا روبل طلا با پشتوانه گاز طبیعی باشد، سبد ارزی آینده را نمی دانیم. اینها تغییرات جدی در جهان است که به لطف مقاومت روسیه در برابر غرب جمعی آغاز شده است.