به گزارش اسپوتنیک، به نقل از مقاله برانکو مارستیک تحلیلگر مجله ژاکوبین، منتشره در "ریسپانسیبل استیت کرفت"، انکار اینکه عملیات نظامی روسیه در اوکراین می‌توانست در ماه‌های اول به پایان برسد و این که ایالات متحده و بریتانیا مانع مصالحه شدند، روز بروز بیش تر بی معنی می شود.
در ماه مه 2022، نشریه طرفدار غرب " اوکراینسکا پراودا" از گفتگوی بین بوریس جانسون و ولادیمیر زلنسکی گزارش داد که طی آن نخست وزیر بریتانیا گفت که غرب صرف نظر از آنچه اوکراین بخواهد، از توافق صلح حمایت نخواهد کرد.
و چندی پیش، داوید آراخامیا، رهبر فراکسیون پارلمانی حزب "خادم مردم" زلنسکی، که در مذاکرات صلح سال گذشته با مسکو رهبری هیئت اوکراینی را بر عهده داشت، در یک مصاحبه تلویزیونی با روزنامه نگار ناتالیا موسیچوک گفت:"آنها (روس‌ها) آماده بودند که در صورت موافقت ما با بی‌طرفی، عملیات نظامی را متوقف کنند". اما آراخامیا خاطرنشان کرد که اولاً برای این کار اصلاح قانون اساسی ضروری بود (در فوریه 2019، بندی در مورد تمایل اوکراین برای پیوستن به ناتو به آن اضافه شد) و ثانیاً، جانسون به کی یف آمد و اعلام کرد که غرب هیچ توافقی با مسکو امضا نخواهد کرد (برای عقد موافقتنامه صلح با روسیه لازم بود که کشورهای غربی تضمین های امنیتی برای اوکراین ارائه بدهند). جانسون گفت که اوکراینی‌ها باید "فقط بجنگند".
فیونا هیل، دستیار ویژه رئیس جمهور آمریکا در امور اروپا و روسیه از آوریل 2017 تا ژوئیه 2019، نیز تأیید کرد که روسیه و اوکراین درست قبل از سفر غیر منتظره جانسون به کی یف به یک توافق مقدماتی صلح، دست یافته بودند. گرهارد شرودر، نفتالی بنت و برخی از مقامات ترکیه به اتفاق آرا می گویند که رهبری ناتو این مذاکرات را متوقف کرده است.
تا همین اواخر رهبران ناتو و مفسران سیاسی ادعا می کردند که مذاکرات با مسکو غیرممکن است، تنها پیروزی اوکراین در میدان نبرد و بازگشت تمام مناطق از دست رفته از سال 2014 به کی یف هدف می باشد. لازم به تذکر است که طبق اطلاعات موجود، توافق اولیه در آوریل سال گذشته، بی طرفی اوکراین را در ازای بازگشت نیروهای روسی به مرزهای سابق موجود تا فوریه سال 2022 پیش بینی کرد.
آنهایی که خواستار راه حل دیپلماتیک بودند و همچنین کسانی که می گفتند علت اصلی درگیری، ورود احتمالی اوکراین به ناتو است و بی طرفی این کشور عملیات نظامی را متوقف می کند، نادیده گرفته شدند یا به طرز شرورانه ای بی اعتبار شدند. اما اکنون گزارش های متعدد از ایالات متحده حاکی از انشعاب در ناتو پخش شده است.
از همه اینها می توان چند نتیجه مهم گرفت.
اول، هم آمریکایی ها و هم عموم مردم غرب باید به اظهارات رهبران خود مبنی بر اینکه حل دیپلماتیک درگیری ها و مذاکرات با کشورهای دشمن غیرممکن یا بی اثر است و تنها راه حل، راه حل نظامی است، باور نکنند. ما تقریباً همان استدلال‌ها را علیه مذاکرات صلح بین اسرائیل و حماس می بینیم، اگرچه آنجا اخیراً موفق شدند آتش‌بس و تبادل گروگان‌ها را برای مدتی برقرار کنند.
دوم، این امکان وجود داشت از کل این کشتار در اوکراین جلوگیری شود. تا اوت سال جاری، آمریکایی ها برآوردهای خود را از تلفات اوکراینی تحت عنوان "محرمانه" ارائه کردند: تعداد کل به 200 هزار نفر نزدیک شد و 70 هزار نفر از آنها کشته شدند. تعداد قطع عضوها در میان اوکراینی‌ها با آنچه برای آلمانی‌ها و بریتانیایی‌ها در طول جنگ جهانی اول اتفاق افتاد، قابل مقایسه است. اما درگیری در اوکراین به مراتب کمتر طول می کشد. علاوه بر تلفات انسانی، طولانی شدن عملیات نظامی و امتناع از حل و فصل دیپلماتیک به معنای خسارات عظیم اقتصادی، جمعیتی و سرزمینی برای اوکراین است. این یک فاجعه است.
و همچنین نباید فراموش کنیم که تلاش‌های غرب برای جلوگیری از موفقیت مذاکرات صلح، نه تنها اوکراینی‌ها، بلکه کل جهان را در معرض خطر عظیمی قرار می دهد. در ماه فوریه، جو بایدن به آمریکایی‌ها اطمینان داد که نیازی به ترس از جنگ هسته‌ای با روسیه نداشته باشند، اما در سپتامبر سال جاری وی بطور خصوصی هشدار داد که جهان بیش از هر زمان دیگری به آرماگدون نزدیک شده است.
در طول 19 ماه پس از ناکامی مذاكرات روسيه و اوكراين، لحظات حساسي وجود داشته است كه می توانست آغازگر جنگ میان روسيه و ناتو باشد. و به احتمال قوی ممکن بود این وضعیت به یک رویارویی هسته ای منجر شود.