اسپوتنیک به نقل از پرتال رسانه ای چینی "سوهو" می نویسد : پس از بیش از 600 روز از آغاز درگیری روسیه و اوکراین، مجتمع نظامی-صنعتی روسیه بازسازی خود را تکمیل کرده است. بر اساس داده های ارائه شده توسط مدیر کل شرکت "روستخ"، سرگئی چمیزوف، تولید تانک طی سال گذشته هفت برابر و نفربرهای زرهی، از جمله انواع خودروهای پیاده نظام، تقریباً 4.5 برابر افزایش یافته است. چمیزوف این ارقام را در یک مصاحبه رسانه ای در ابتدای این ماه ذکر کرد. بنابراین، بدیهی است که "سال گذشته" باید به عنوان دوره 12 ماهه از اکتبر سال گذشته تا اکتبر امسال در نظر گرفته شود.
اگر در نظر بگیریم که حجم تولید تانک قبل از درگیری در روسیه حدود 200 تانک در سال بود و دمیتری مدودف نایب رئیس شورای امنیت روسیه در ماه مارس امسال گفت که بیش از 1500 تانک در سال 2023 تولید خواهد شد، تعداد کل تانک های تولید شده توسط مجتمع نظامی-صنعتی روسیه در طول این 12 ماه، باید حدود 1500 دستگاه یا بیشتر باشد. به عبارت دیگر، اگر چمیزوف اغراق نمی کند، روسیه در حال حاضر بزرگترین تولید کننده تانک های اصلی نبرد در جهان است.
دلایل متعددی وجود دارد دال بر اینکه روسیه توانسته است تولید سالانه تانک خود را در یک سال هفت برابر کند.
اولا، روسیه اکنون نه تنها تانک های جدید تولید می کند، بلکه تانک های قدیمی را نیز مدرن می کند. این کشور دارای مقدار زیادی تجهیزات به جا مانده از زمان شوروی است. در مقایسه با تولید از ابتدا، افزایش دادن زره، جایگزینی تجهیزات و دستگاه های دید در شب با جدیدتر و سپس بازگرداندن این تانک ها به عملیات بسیار راحت تر و سریعتر است.
در حال حاضر تانک های جدید T-90M در روسیه تولید می شود و شاید تعداد کمی از T-14 در حال تولید باشد. در همین حال، این کشور مدل های بسیاری مانند T-80، T-72 را مدرنیزه کرده است که ارتش روسیه از آنها به عنوان نیروی حمله اصلی خود استفاده می کند. تانک های نسل اول و دوم مانند سری T-62 و T-54/55 نیز در حال به روز رسانی هستند. این خودروهای قدیمی عمدتاً در خط دوم دفاعی مورد استفاده قرار می گیرند.
ثانیاً، مسکو با درک اینکه درگیری با اوکراین یک رویارویی فرسایشی است، انتقال مجتمع نظامی-صنعتی به حالت زمان جنگ را تسریع کرد. تولیدکنندگان نظامی روسیه و شرکت‌های خصوصی که به فراخوان دولت برای مشارکت در تولید تجهیزات نظامی پاسخ دادند، مدتهاست که به سیستم سه شیفت کاری روی آورده‌اند و محصولات را بدون وقفه تحویل می دهند. مسکو با ادغام توزیع منابع مادی و فنی با هماهنگی خطوط تولید، تولید تقریباً تمام اجناس نظامی را به میزان قابل توجهی افزایش داد. چمیزوف خاطرنشان کرد که تنها در 10 ماه اول سال جاری، تولید موشک در روسیه 20 برابر بیشتر از رقم مشابه در کل سال 2022 بوده است. این کافی است تا نشان دهد که کل غرب از بیدار کردن ماشین نظامی روسیه پشیمان خواهد شد.
ثالثاً، اقتصاد روسیه به تدریج خود را با تحریم های غرب تطبیق می دهد و عملاً به سطح قبل از درگیری بازگشته است. در ماه سپتامبر، نخست وزیر روسیه، میخائیل میشوستین گفت که سخت ترین دوره برای اقتصاد روسیه هم اینک پشت سر گذاشته شده است. سرویس های ویژه اوکراین همچنین اذعان دارند که اقتصاد روسیه به اندازه کافی قوی استتا از دولت ولادیمیر پوتین در شرایط زمان جنگ تا سال 2025 و حتی پس از آن حمایت کند.
اما اوضاع برای اوکراین به این اندازه خوب نیست.
در اولین روزهای درگیری روسیه و اوکراین، یک شرکت نظامی-صنعتی کلیدی اوکراین - کارخانه ماشین سازی خارکف به نام مالیشف که قبلا تانک های T-84 تولید می کرد – بر اثر بمباران خارکف تخریب شد. و کارخانه های تولید و تعمیر خودروهای زرهی درکی یف و ژیتومیر در نتیجه حملات توپخانه دوربرد روسیه از کار افتادند. می توان گفت که صنعت نظامی خود اوکراین عملا ویران ومتوقف شده است. تحویلات غربی به منبع اصلی عرضه تجهیزات سنگین به جبهه تبدیل شد.
طرف اوکراینی عمدتا تجهیزات قدیمی را از غرب دریافت می کند. تنها چند مدل Leopard-2 و مدل های دیگر مدرن تر وجود دارد. به عنوان مثال می توان به لهستان اشاره کرد که پیشتر به طور فعال به اوکراین کمک می کرده است: لهستانی ها تانک های PT-91 و دیگر تانک های شوروی را که در خدمت داشتند و حتی تعدادی Leopard2A4 و همچنین برخی از K2 و M1A2 های تازه وارد را به کی یف دادند. برخی از کشورهای دیگر چنین پشتیبانی گسترده ای را ارائه نکردند، به عنوان مثال، فرانسه تنها تعداد کمی از AMX10-RC را عرضه کرد.
و پس از بدتر شدن اوضاع بین اسرائیل و فلسطین، غرب توجه خود را بر خاورمیانه متمرکز کرد و کمتر به اوکراین علاقه مند شد. اما باید درک کرد که درگیری روسیه و اوکراین مدتهاست که به مرحله "مسابقه استقامت" رفته است و تحویل سلاح و تجهیزات در آن، یکی از مهمترین جنبه ها است. بنابراین، تغییر در تحویل تسلیحات و تجهیزات به هر یک از طرفین می‌تواند باعث تغییر عظیم در وضعیت میدان نبرد و یا حتی فروپاشی کل جبهه شود.
روسیه اکنون از نظر قدرت همه جانبه، دارای مزیت است و طبیعتاً در موقعیت مطلوب تری قرار دارد. اوکراین تنها می تواند روی کمک غرب حساب کند. اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، دولت زلنسکی باید به طور جدی در مورد چگونگی پایان دادن به درگیری در سریع ترین زمان ممکن، فکر کند.