به گزارش اسپوتنیک، دکتر جعفر قنادباشی کارشناس ارشد مسائل غرب آسیا درباره از سرگیری روابط ایران و سودان به اسپوتنیک گفت، در مقاطعی دولت سودان با فشارهایی از سوی ایالات متحده و فشارهای استعماری برای جدایی جنوب سودان رو به رو بوده و به ویژه از زمانیکه این دو کشور یک سلسه مواضع مشترک در مقابل رژیم اسرائیل اتخاذ نمودند، روابط ایران و سودان را به یکدیگر نزدیک تر کرد. بنابراین باعث شد که ایران و سودان به رقم فاصله ای که وجود دارد، در عرصه های منطقه ای، در مجموع کشورهای اسلامی و حتی در سازمان ملل همکاری ها و همسویی های بسیاری داشته باشند.
عوامل قطع روابط ایران و سودان و از سرگیری دوباره آن
قناد باشی در این خصوص گفت، آنچه با روی کار آمدن ملک سلمان در عربستان به وقوع پیوست و اختیاراتی که به واسطه ولیعهد عربستان محمد بن سلمان در اختیار ایشان قرار گرفت، سبب شد یک موج جدید ایران هراسی و ضدیت با ایران در کل منطقه راه بیافتد و عربستان زمینه های قطع روابط ایران و سودان را با کمکهای مالی و تشویق و ترغیب فراهم کند، کما اینکه روابط ایران و کشور کوچکی مثل جیبوتی هم در همان زمان قطع شد.
وی ادامه داد، البته چرخش ۱۸۰ درجه ای عمر البشیر رئیس جمهور سابق سودان هم در این قطع روابط نقش زیادی داشت. به هر حال با گذشت زمان و بازداشت عمر البشیر و روی کار آمدن نظامیان تا اندازه ای زمینه برای از سر گیری مجدد روابط دو کشور ایجاد شد و قطع روابطی که در زمان عمر البشیر و از سوی سودان با تشویق عربستان صورت گرفت از مرتبه پایین تری از اهمیت قرار گرفت و بستر از سرگیری روابط دوباره ایجاد شد.
تا اینکه در سیاست خارجی عربستان نیز یک چرخش ۱۸۰ درجه ای صورت گرفت و عربستان نیز به سوی رابطه با ایران گام برداشت و در واقع تلاش کرد تا سیاستهای خصمانه علیه ایران را کنار بگذارد و بنابراین دیدیم سیاستهای کشورهایی که به تشویق عربستان روابط خود را با ایران قطع کرده بودند نیز به تبعیت از عربستان تغییر کرد. مصر نیز یکی از این کشورهاست. آقای عبدالفتاح السیسی نیز پس از اینکه عربستان روابطش را با ایران از سر گرفت، تمایلات خود برای از سرگیری روابط با ایران ابراز کرد.
قنادباشی در ادامه افزود، در سودان نیز به همین ترتیب، عامل اصلی قطع روابط که ترغیب های عربستان بود، جای خود را به تشویق بر برقراری رابطه داد، به این ترتیب ایران و سودان به سوی برقراری رابطه با یکدیگر گام برداشتند. البته اکنون در سودان به دلیل اختلافاتی که میان دو ژنرال نظامی وجود دارد و هنوز دولت دائمی و واقعی آنطور که مورد قبول مردم باشد، ایجاد نشده، می شود گفت این روابط فعلا بصورت محدود ادامه پیدا خواهد کرد و زمانیکه دولتی منتخب مردم جایگزین شود و این جنگهای داخلی در سودان پایان پیدا کند طبیعتا با توجه به زمینه های فرهنگی که میان دو کشور وجود دارد، روابط ایران و سودان هم مسلما به روابطی فعال و سازنده تبدیل خواهد شد.
جعفر قنادباشی کارشناس ارشد مسائل غرب آسیا در پایان گفت، هم مردم سودان و هم احزاب سودانی سوابق ضد استعماری فراوانی دارند و علاقمندی آنها در چارچوب گروههای افراطی مذهبی مثل وهابیون منحصر نشده و به وسیله گرایش های وهابیت محدود نمی شود و در واقع آنها از نظر مذهبی یک دیدگاه فرا فرقه ای دارند و همین امر نیز بسیار کمک کننده است. سودان کشوری است که گرایشهای ضد استعماری بالقوه ای دارد و مسلما می تواند تبدیل به یکی از کشورهای حلقه مقاومت شود. همه نگرانیهای غرب نیز در این است که سودان از حالت فعلی تبدیل به یکی از کشورهای محور مقاومت مثل سوریه یا یمن شود. بنابراین می توان گفت از موانع اصلی برای گسترش روابط ایران و سودان در حال حاضر نگرانیهای غربیها است که از طریق دیپلماسی های پنهانی اعمال می شود، وگرنه در عرصه آشکار و علنی در حال حاضر عربستان به عنوان یک مشوق جدی برای ادامه قطع روابط ایران و سودان از مواضع قبلی پایین آمده و زمینه همکاریهای مجدد مهیا است.