به گزارش اسپوتنیک، سیلوی کافمن، ستون نویس روزنامه لوموند در مقاله خود که در وب سایت این نشریه منتشر شد، در این باره نوشت.
به عقیده او، غرب مطمئن بود که "شوک خود در مورد آنچه در اوکراین اتفاق می افتد را با کشورهای جنوب نیز شریک خواهد شد." با این حال، پس از مدتی، "آنها با واقعیت مواجه شدند: شوک جهانی نبود و اصرار غرب برای قرار دادن اوکراین در خط مقدم درام های جهانی، واکنش منفی ایجاد می کند."
کافمن معتقد است که بسیاری از کشورهای جنوب که لزوماً از موضع روسیه حمایت نمی‌کنند، "نمونه کاملی از استانداردهای دوگانه قدرت‌های غربی را دیدند که نسبت به جنگ‌هایی که در جنوب به راه انداخته می‌شود بی‌تفاوت بودند".
اکنون جنوب به وضوح خود را اعلام کرده است و این به طور فزاینده ای موقعیت غرب را تضعیف می کند. وی ادامه می دهد که این پویایی پس از نتایج سه نشست بین المللی در ماه اوت و سپتامبر به وضوح قابل مشاهده است: اجلاس سران بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) در ژوهانسبورگ، اجلاس گروه بیست (G20) در دهلی نو و مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک. در مورد بریکس، به جای اینکه یک رهبر غربی - امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، که خواهان دعوت به نشست بود- باشد، این گروه عضویت خود را به شش کشور دیگر از جنوب گسترش داد.
مسئله بعدی G20 است، جایی که هند امسال ریاست آن را برعهده داشت. به گفته یکی از دیپلمات‌های ارشد اروپایی که کافمن به آن اشاره کرد، این اجلاس "بی‌سابقه ظالمانه" بود، زیرا "غرب برای دستیابی به پیشرفت در زمینه تغییرات آب و هوایی، مجبور شد در بیانیه نهایی با امتیازی درباره اوکراین موافقت کند. نسبت به سند G20 پس از نشست بالی در سال 2022 نسبت به روسیه خشن تر بود.
در مورد مجمع عمومی سازمان ملل، جو بایدن، رئیس جمهور ایالات متحده، تنها رئیس دولت - عضو دائم شورای امنیت بود که در آن شرکت کرد. در عین حال، سخنرانی او مانند سال گذشته نبود: رهبر آمریکا بر توسعه پایدار، اقلیم و اصلاح نهادهای بین المللی تاکید کرد و تنها در بخش پایانی به درگیری در اوکراین پرداخت.
یکی دیگر از شواهد تضعیف غرب، تصمیم خروج نیروهای فرانسوی از نیجر بود. کافمن گفت: این اقدام که پاریس دو سال پس از خروج ایالات متحده از افغانستان انجام می دهد، نشان دهنده عقب نشینی نظامی، سیاسی و دیپلماتیک غرب از کشورهای جنوب جهانی است.
او معتقد است که "در حالی که خروج ایالات متحده از افغانستان آشفته بود، در حالی که فرانسه قصد دارد نیروهای خود را به طور منظم از نیجر خارج کند، پیام این دو رویداد یکسان است - آنها نشان دهنده عقب نشینی قدرت غربی است که نشان دهنده شکست آنها در مداخله نظامی در کشورهای جنوب است. "