روز شنبه 31 تیر 1402، جامعه خبرنگاران و تحلیلگران آزاد و مستقلِ جهان در شوک ، ناراحتی و خشمی عمیق از خبر کشته شدن (روستیسلاو ژوراولف) خبرنگار حرفه ای شبکه خبری ریانوویستی و جراحات شدید سه تن دیگر از خبرنگاران همراه او (کنستانتین میخایلچفسکی عکاس ریا نوویستی، رومن پولشاکوف خبرنگار و روزنامه نگار ایزوستیا و دیمیتری شیکوف خبرنگار و تصویر بردار ریانوویستی) ، توسط رژیم کی یف با مهمات خوشه ای آمریکایی، قرار گرفتند.
این خبرنگاران غیر نظامی، در حالی که برای تصویر برداری و تهیه گزارش مستقیم از مناطق مسکونی شهر واسیلیفکا در زاپاروژیه که طی چند روز گذشته به صورت متناوب با مهمات خوشه ای آمریکایی توسط نئونازی های رژیم کی یف بمباران شده اند اعزام گردیده بودند، کشته و به شدت زخمی شدند.
خبر بسیار متاثر کننده و بهت آور بود، در حالی که جامعه جهانی و سازمان های بین المللی، حقوق و امتیازات غیر قابل نقض و مصونیت هایی صریح برای خبرنگاران، تصویربرداران و روایت گرانِ مستقیم در میادین جنگی، وضع نموده اند و علاوه بر این به صراحت در کنوانسیون های چهار گانه 1949 ژنو و پروتکل های الحاقی 1977 خصوصا تفاسیر حاصل از ماده 16 اصل مسئولیت دولتها مصوب 2001 و تفسیر حقوقی آن بر منع همکاری کشورهای ثالث با دولت یا دولت های متخاصم در ایجاد شرایط جنگی و کشتار غیر نظامیان و خبرنگاران و اعلام صریح ماده 17 همین اصل حقوقی در تبیین آنکه:
(( دولتی که ارتکاب متخلفانه جنگی و بین المللی دولت دیگر را هدایت و کنترل می نماید، مسئول فعل آن دولت می باشد)) ( مانند اقدام آمریکا و ناتو در دادن انواع سلاح و مهمات ممنوعه جنگی به اوکراین برای کشتار هدایت شده غیر نظامیان)، در کنار سایر اصول اعلام شده صریح در خصوص حفاظت از جان ، اموال ، لجستیک و تدارکات خبرنگاران اعزام شده به محل درگیری ها، هم توسط دولت های در حال جنگ و هم همسایگان و دولت های بی طرف و علاوه بر آن اعلام صریحِ همین مصونیت ها در مواد 4 گانه کنوانسیون 12 اوت 1949 ژنو و پروتکل الحاقی آن در خصوص حقوق خبرنگاران در میدان جنگ و منع هر نوع اقدام متخاصمانه علیه آنان و تجهیزاتشان به منظور اجرای روند گردش آزاد اطلاعات و دهها مصوبه، بیانیه، قطعنامه، تقسیر حقوقی مختلف... هستیم، اما شاهد بودیم رژیم کی یف، برای چندمین بار در بمبارانی هدایت شده و دقیق به کاروان و محل استقرار خبرنگاران روس با همان بمب های خوشه ای امریکایی که خبرنگاران برای تهیه گزارش اثرات وحشتناک آن بر غیر نظامیان به منطقه آمده بودند حمله می کنند و به عبارتی مقامات رژیم کی یف، به نظام بین الملل نوعی دهان کجی نشان می دهند که از هیچ اقدام ضد بشری روی گردان نیستند و با وقاحت کامل هم غیر نظامیان و هم خبرنگاران دارای مصونیت را مورد حمله با سلاح های ممنوعه قرار می دهند، می کشند و احتمالا مانند آنچه که برای عاملان حمله به پل کریمه که منجر به کشته شدن دو غیر نظامی ( پدر و مادر یک خانواده و مصدومیت دختر خردسال آنها گردید)، به عاملان این جنایت نیز مدال شجاعت خواهند داد!
مساله تروریسم رسانه ای غرب علیه رسانه های روسی، سالها در حال اجرا است که البته از دوره عملیات ویژه ضد تروریستی روسیه علیه نئونازی های اوکراین شدت بیشتری گرفته و در گام نخست با تحریم خبرگزاری های موفق و محبوب روسی همچون اسپوتنیک و راشا تودی و توقیف غیر قانونی دارایی های آنها آغاز و سپس با حمایت از ترور مخفیانه خبرنگاران روس که چندین مورد آن طی چند ماه اخیر منجر به کشته شدن چهره های مطرح خبری روس انجام و البته با ترور ناموفق خانم مارگاریتا سیمونیان رئیس خبرگزاری راشا تودی ادامه یافت ، لکن اکنون تروریسم رسانه ای غرب علیه روسیه به مرحله کشتار مستقیم و موشک زنی هدفمند و هدایت شده به محل استقرار و خودروهای غیر نظامی خبرنگاران روس توسعه یافته است.
البته و قطعا یکی از دلایل اصلی این جنایت ناتو و آمریکا که با معاونت و مباشرت رژیم کی یف وارد فاز جدید گردیده به دلیل اطلاع جریان غرب از موفقیت و حوزه نفوذ بالای رسانه ها و خبرنگاران روسی در انعکاس حقایق از میدان درگیری ها و افشای چهره واقعی و ضد بشری نئونازی های رژیم کی یف و تلاش برای مسدود کردن روند گردش آزاد اطلاعات صورت می گیرد.
به عبارتی آمریکا و ناتو از موفقیت حوزه رسانه و قدرت نرم روسیه در میدان بین المللی و انعکاس اخبار حقیقی از میدان درگیری و افشای ابعاد مختلف فاشیسم نوین و همچنین همدلی و همکاری مردم مناطق 4 گانه تاریخی جدید با روسیه نگران و خشمگین هستند و تلاش دارند با ابزاری غیر اخلاقی و حتی بهره گیری از جنایت جنگی مانع روند گردش صحیح اطلاعات خصوصا در میدان درگیری اوکراین گردند و ابتکار عمل روایت گری یک سویه غربی و امریکایی که مخلوطی از دروغ و تحریف حقایق است را مدیریت نمایند.
اما ورای تمام مسائل فوق الذکر که بیانگر نمایش عیان خوی وحشی گری رژیم فاشیستی کی یف به پشتوانه کامل آمریکا و ناتو است، سکوت مجامع بین المللی در برابر این جنایات آمریکا و یا چشم پوشی از محکومیت زبانی و البته عملی، می تواند نوعی موافقت و شراکت آنها با این جنایت در نزد افکار آزاد اندیشان و شبکه فعالان مستقل اما قدرتمند در نظام بین الملل محسوب گردد.
به عبارتی امروز اعتبار سازمانهای بین المللی و دولتها در نزد افکار عمومی، واکنش آنها در برابر رخدادهای بشر دوستانه است و همانطور که می دانیم ارسال بمب های میکروبی توسط آمریکا به اوکراین و استفاده رژیم کی یف از این مهمات ممنوعه خطرناک و ضد بشری مصداق بارز جنایت جنگی است.
و اکنون طی چند روز از زمان استفادهاین مهمات ممنوعه توسط رژیم کی یف، جهانیان شاهد هستند که قربانیان اصلی این مهمات خوشه ای غیر نظامیان ، فعالان حقوق بشری، امدادگران، زنان و کودکان هستند و هر روز صحنه های دردناکی از انواع جنایات توسط زلنسکی با بهره برداری مستانه از این مهمات ضد بشری رقم می خورد.
به عبارتی متهم ردیف اصلی قتل دردناک روستیسلاو ژوراولف و جراحت های سنگین سایر خبرنگاران همکار او، آمریکا و ناتو هستند و سکوت در برابر این جنایت به هیچ وجه پذیرفته نیست و باید تمام عاملین این جنایت خصوصا زلنسکی و بایدن به عنوان آمران آن به مجازات برسند.