گو اینکه برخی کشورهای بمب های خوشه ای را تحریم نکرده اند ولی اکثریت مطلق کشورهای جهان یعنی بیش از120 کشور این بمب ها را جزو تسلیحات کشتار جمعی به حساب می آورند و استفاده از آنها را ممنوع اعلام کرده اند.
البته علیرغم اینکه برخی کشورهای دیگر چنین بمب هایی را در اختیار دارند ولی حتی بسیاری از کشورهایی که چنین بمب هایی را در اختیار دارند این بمب ها را به عنوان تسلیحات خاص نگهداری می کنند که فقط به طرفهای مقابل که ممکن است تهدیدی بر علیه آنها ایجاد کنند بگویند ما این تسلیحات را هم داریم و اگر شما بر علیه ما استفاده کنید ما هم از آن استفاده می کنیم.
ولی عموما اکثر کشورهایی که این تسلیحات یا حتی تسلیحات هسته ای در اختیار دارند هیچ وقت از این تسلیحات برای جنگ های خود استفاده نکرده اند و تنها کشورهایی که از این تسلیحات در جنگ ها استفاده کرده اند ایالات متحده آمریکا و اسرائیل بوده اند.
البته بماند که تنها کشوری که از تسلیحات هسته ای هم استفاده کرده ایالات متحده آمریکا بوده و عمدا از تسلیحات هسته ای برای کشتار مردم غیر نظامی در هیروشیما و ناکازاکی استفاده کرده.
طبق همه مقررات واصول و موازین بین المللی و حقوق بشری همه افراد دخیل در کشتار مردم غیر نظامی ژاپن جنایتکار جنگی به حساب می آیند ولی خوب کیست که بخواهد این جنایتکاران را به دادگاه ببرد، سازمان ملل؟
ایالات متحده در ویتنام و کره و افغانستان و عراق از انواع واقسام تسلیحات کشتار جمعی و تسلیحات ممنوعه و تسلیحات تحریم شده توسط کشورهای مختلف استفاده کرده که یکی از آنها بمب های خوشه ای بوده.
از بمب های فسفری گرفته تا بمب های اورانیوم غنی شده تا تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک و...
شما هر نوع تسلیحاتی را که به عنوان تسلیحات ممنوعه و تحریم شده نام ببرید می بینید که ایالات متحده این تسلیحات را برای دیگران حرام و برای خود و متحدین اش حلال می داند.
وقتی که بحث به بمب های خوشه ای کشیده می شود دلیل اینکه این تسلیحات توسط اکثر کشورهای جهان تسلیحات ممنوعه و تحریم شده به حساب می آیند این است که معمولا زمانی که بمب های خوشه ای پرتاب می شود چیزی حدود نیمی از بمبهای موجود در آنها روی زمین منفجر می شود و نیمی دیگر در جاهای مختلف پراکنده می شود و در آینده و پس از پایان جنگ به مین هایی بر علیه انسان های بی گناه که بدون اطلاع از وجود این بمب ها در آن مکان تردد می کنند تبدیل می شود.
معمولا وقتی که ارتش ها در جایی مین می کارند از آن زمین مین گزاری شده نقشه تهیه می کنند تا در آینده اگر نیروهای خودشان بخواهند از آنجا عبور کنند بدانند کجا مین گذاری شده واگر هم صلحی با کشور متخاصم برقرار شد نقشه زمین های مین گذاری شده را در اختیار طرف مقابل قرار دهند تا مین ها را خنثی کنند.
وقتی که بحث درباره بمب های خوشه ای می شود این بمب ها ده ها بمب را به صورت پراکنده در جاهای مختلف پخش می کنند و کل آن منطقه برای مردم غیر قابل استفاده می شود.
نظامی ها هم بلد هستند چگونه خودشان را از این بمب ها حفظ کنند هم اینکه اگر بخواهند در مکانی پیشروی کنند مین روب ها را جلو می اندازند و راه خودشان را باز می کنند، این غیر نظامی ها هستند که معمولا بیشترین آسیب را از این بمب ها می بینند.
همچنین وقتی که جنگی درون شهرها در حال رخ دادن است معمولا نظامی ها در نقطه های خاصی مستقر می باشند که ارتش ها در آن نقطه ها با هم درگیر می شوند اما وقتی که از بمب های خوشه ای استفاده می شود به دلیل پراکندگی شعاع انتشار بمب ها قطعا غیر نظامی های موجود در آن مکان هم آسیب می بینند.
یعنی عملا وقتی که ارتش اوکراین بمب های خوشه ای آمریکایی را بخواهد استفاده کند بیش از اینکه این بمب ها روی نیروهای مقابل تاثیر گذار باشند بیشتر روی شهروندان غیر نظامی که مثلا ممکن است در حین درگیری ها درون پناهگاه باشند تاثیر گذار است چون اینها وقتی که از پناهگاه های خود بیرون می آیند بدون اطلاع از اینکه در مسیری ممکن است بمب هایی کاشته شده باشد با آن بمب ها برخورد می کنند و عملا این غیر نظامی ها هستند که از این بمب ها آسیب می بینند.
اسرائیل تحت پوشش و حمایت ایالات متحده آمریکا بارها و بارها از این بمب ها در کنار بمب های فوسفوری و غنی سازی شده با اورانیوم ضعیف مخصوصا در جنوب لبنان و بر علیه مردم فلسطین استفاده کرد.
در همه حمله هایی که اسرائیل با این تسلیحات انجام داده اکثریت رزمندگانی که در حال مقابله با نیروهای اسرائیلی بودند موفق شدند از این بمب ها در امان باشند چون آموزش های لازم را دیده بودند اما غیر نظامی ها که نمی دانستند با چه مواجه می شوند قربانی های اصلی این بمب ها بودند.
عملا به این ترتیب و با توجه به سوابق می توان تصور کرد که ادعای آمریکایی ها مبنی بر اینکه هدف از اعطای این بمب ها به اوکراینی ها پوشش دادن شکست ضد حمله های آنها و جلوگیری از پیشروی نیروهای روسیه است ادعای کاملا بی محتوایی است.
با توجه به این شرایط می توان تصور کرد اصرار بایدن درباره اعطای این تسلیحات به اوکراین و چراغ سبز صادر کردن برای زلنسکی جهت استفاده از این تسلیحات برای این است که کشت و کشتار غیر نظامی ها در مناطق روس تبار اوکراین بیشتر شود و خون بیشتری ریخته شود، و بس.
مساله ارضای رغبت روانی خونخواری سیاست مداران آمریکایی است، سیاستمدارانی که در همه دوره های تاریخی به دنبال کشت و کشتار انسان های بی گناه در سرتاسر جهان بودند و هستند.