از جریان های سیاسی اصلاح طلب گرفته تا اصولگرا.
بیشتر بحث های محافل سیاسی و دیپلماتیک هم این روزها این است که آیا فضای انتخاباتی برای حضور برخی جناح های سیاسی در کشور باز خواهد شد یا نه؟
البته محافل دیپلماتیک تقصیری ندارند چون آنها با فضای داخلی ایران آشنایی چندانی ندارند و فضای سیاسی ایران را بر اساس حضور جناح های سیاسی و شخصیت های معروف آنها از اصلاح طلب گرفته تا اصولگرا بر آورد می کنند.
طبیعتا هم سطح مشارکت در انتخابات برای همه یک معیار است که انتخابات چگونه بوده.
حتی برخی باور دارند یکی از دلایل شلوغی های اخیر در ایران این بود که برخی جناح های سیاسی امکان حضور در انتخابات را نداشتند و تلاش کردند از طریق خیابان صدای خود را منعکس کنند و بگویند اگر به ما اجازه مشارکت در فضای سیاسی کشور را ندهید به خیابان می آییم.
البته این ماجرا خیلی مفصل است ونمی توان انکار کرد که برخی جریان های سیاسی چه در داخل وچه در خارج کشور هر کدام برای اهداف خود تلاش کردند بر اعتراضات موج سواری کنند و اعتراضات مردمی را به اغتشاشات تبدیل کردند ودر نهایت هم به یکباره همه چیز ساکت شد.
بله، همانگونه که برخی مجموعه ها در خارج کشور تلاش کردند برای خودنمایی از اعتراضات مردمی بهره ببرند و از خارجی ها امتیاز و پول بگیرند درون کشور هم برخی جناح های سیاسی و یا حتی مجموعه ها درون برخی جناح های سیاسی بودند که می خواستند بگویند چون ما در بازی سیاسی حضور نداریم چنین شده و اگر ما بودیم چنین نمی شد و اگر هم می خواهید چنین اتفاقی رخ ندهد باید اجازه دهید ما وارد بازی سیاسی شویم.
افرادی هستند که حدود چهل سال است که حتی برای خرید نان هم تا سر کوچه شان نرفته اند و اصلا نمی دانند که رنگ دیوار خانه همسایه هایشان چیست و بد می آیند ادعا می کنند که می خواهند نماینده مجلس و یا شورای شهر و یا رئیس جمهوری و یا ... شوند و مشکل مردم را حل کنند و کلی هم ادعا دارند.
امروزه اصلی ترین مشکل مردم هم همین است.
ما امروزه با نسل جوانی مواجه هستیم که مشکلات و دغدغه هایی دارد که بسیاری از افرادی که در راس جناح های سیاسی قرار دارند اصلا متوجه نیستند و به فکر نیستند که مشکلات این نسل جوان را حل کنند و فاصله میان این نسل جوان و آن سیاستمداران بسیار زیاد شده.
امروزه بزرگترین دغدغه جوانان ما پس از دانشگاه رفتن سربازی، پیدا کردن کاری که در حدی درآمد مکفی داشته باشد، تشکیل خانواده، اجاره خانه، خرید یک ماشین، نبود زندگی طبقاتی فاحش و درمان و... است.
اما کدام یک از سیاستمداران مدعی این روزها طرحی برای حل این مشکلات دارند و یا اصلا می دانند مشکل جوانان ما چیست و یا اینکه حتی به فکر حل این مشکلات هستند؟
در همه جای دنیا جریان های سیاسی می آیند و مشکلات مردم را بررسی می کنند و قبل از شروع انتخابات طرح خود را برای حل مشکلات مردم مطرح می کنند و بعد مردم می آیند به طرح اینها رای می دهند.
اینجا هم وقتی درباره طرح صحبت می کنیم منظور مطرح کردن مشکل نیست بلکه منظور این است که مطرح کنند چگونه می خواهند مشکل را حل کنند، یعنی ارائه طرح عملی.
اما در کشور ما طرف می آید و مشکلات را مطرح می کند ولی حتی یک طرح برای حل مشکل مطرح نمی کند و ادعا می کند وقتی رفت مجلس یا فلان پست را گرفت مشکل را حل می کند.
نه افراد و نه جناح های سیاسی متاسفانه نه مشکل مردم را برآورد کرده اند و نه راهکار برای حل این مشکلات دارند.
امروزه برای مردم مهم نیست کدام جناح سیاسی سر کار باشد، بلکه برای آنها مهم این است که آن جناح سیاسی چه راهکاری برای حل مشکل آنها داشته باشد.
هنوز بسیاری از افراد که دارای پست و مقام سیاسی هستند تصور می کنند مشکلات را می توان به صورت دستوری حل کرد و یا اینکه اگر مصوبه ای در مجلس و یا هیات دولت و یا... تصویب شود کار تمام است.
هنوز متوجه نیستند که اینجا ایران است و تا وقتی که بدنه سیستم اجرایی اصلاح نشود تا وقتی که فساد ریشه کن نشود و تا وقتی که به اصول انقلاب و نظام که بر مبنای مساوات و عدالت است عمل نکنیم مشکل مردم حل نمی شود.
شاید زمانی بحث چپی بودن و یا راست بودن (از لحاظ سیاسی) برای جوانان قدیم که امروزه همه پیر شده بودند، مهم بود اما امروزه دیگر برای جوانان اصلا این چیزها مهم نیست، اصلا نمی دانند چپ یا اصلاح طلب بودن یا راست یا اصولگرا بودن یعنی چه.
اصلا نسل جوان ما نمی داند هدف اصلاح طلبان چیست یا هدف اصولگراها چیست و در نهایت می خواهند به کجا برسند و می خواهند چه کار کنند.
تنها چیزی که در ذهن جوانان ما وجود دارد این است که تعدادی سیاست مدار هستند که برای تصرف کرسی قدرت با هم مبارزه می کنند و بس.
امروزه دیدگاه ها و خواسته های نسل جوان ما که اکثریت قاطع جامعه را تشکیل می دهد با همه تفکر های جناح های سیاسی موجود فرق دارد و خواسته هایشان فرق دارد و در میان سیاستمداران موجود کسی نیست که سخنگوی این بخش از جامعه باشد.
توجه داشته باشید اینها افرادی هستند که یا پس از انقلاب به دنیا آمده اند و یا اینکه در دوران انقلاب بزرگ شده اند و هیچ آشنایی ای با شرایط قبل از انقلاب ندارند و هیچ اهمیتی به صحبت های برخی که می آیند می گویند قبل از انقلاب اینگونه بوده و بعد از انقلاب اینگونه شده نمی کنند، اینها به فکر حال خود هستند و فضای سیاسی ما باید به سمت و سویی برود که با اینها همراهی کند و نیاز اینها را برآورده کند، خواه نا خواه این نسل هستند که آینده کشور در دستشان است و باید کاری کنیم از اصول انقلاب دور نشوند.
البته منظور این است که با منطق واقناع کاری کنیم که از اصول انقلاب دور نشوند.