البته دلیل هم داشت، آنها مجرمان تبعیدی و عواملی بودند که توسط استعمارگران اروپایی مخصوصا انگلیسی به آنجا فرستاده شده بودند و حالا این مستعمره ارزشمند را از چنگ انگلیس خارج کرده بودند.
در دوره هایی هم اینها به بهانه های مختلف با مکسیک درگیر شدند و بخش هایی از سرزمین مکسیک را به ایالات متحده آمریکا الحاق کردند با قرارداد خرید رفتند آلاسکا را از روسیه خریدند و با قرارداد تجاری کانادا را تحت سلطه خود بردند و....
به هر حال از همان ابتدا هم اینها به آمریکای مرکزی و آمریکای جنوبی به عنوان حیاط خلوت خود نگاه می کردند و همیشه نسبت به حضور دیگر کشورها در این منطقه حساس بودند.
حتی در مواردی وقتی که مقامات آمریکایی از کشورهای آمریکای لاتین صحبت می کنند انگار در باره ما یملک خود صحبت می کنند.
به همین دلیل هم می باشد که مردمان کشورهای آمریکای لاتین نسبت به ایالات متحده آمریکا حساسیت زیادی دارند، حال اگر نخواهیم بگوییم نفرت.
عموما هم اکثر کشورها از ترس درگیر شدن با آمریکا تلاش می کنند رابطه خود با آمریکای لاتین را طبق ساعت آمریکا تنظیم کنند.
در دوران جنگ سرد هم شوروی سابق حضور بسیار قابل توجهی در آمریکای لاتین داشت و بسیاری از انقلاب های مردمی این کشورها مورد حمایت شوروی بود، ولی با این حال بسیاری از کشورها از ورود به چالش با آمریکا در آنچه آمریکا از آن به عنوان حیاط خلوت اش نام می برد پرهیز می کردند.
چند سال پیش بود که ایرانی ها تصمیم گرفتند در بحبوحه محاصره و فشارهای آمریکا بر علیه آنها، ودرپاسخ به حضور آمریکا در کنارشان، وارد جایی که آمریکا آن را حیاط خلوت خود می داند شوند و سفر آقای محمود احمدی نژاد و ارتباطی که وی با رهبران کشورهای آمریکای لاتین برقرار کرد موجب اعتراض شدید آمریکایی ها شد.
اگر بخواهیم عبارت مودبانه ای را درباره "اعتراض شدید" آمریکا استفاده کنیم شاید بتوانیم از عبارت "جیغ بنفش آمریکا" استفاده کنیم که اولین بار صدایش را در آن زمان شنیدیم.
در دوران دولت آقای روحانی به دلیل اینکه تمرکز هر دو دولت یازدهم و دوازدهم روی برجام و تقویت رابطه با اروپا و آمریکا و حل اختلافات با آنها بود مقداری این ارتباط میان ایران و آمریکای لاتین کمرنگ شد اما امروزه مشاهده می کنیم در دولت سیزدهم دوباره این سیاست پیش گرفته شده و آقای رئیسی به آمریکای لاتین سفر می کند تا دوباره جیغ بنفش آمریکایی ها را بشنویم.
آمریکایی ها به خوبی می دانند با توجه به احساسات عمومی طرفدار ایران که در آمریکای لاتین وجود دارد همین که رئیس جمهوری ایران به این کشورها سفر کند موج این احساسات تقویت می گردد.
آمریکای لاتین بیش از 600 ملیون نفر جمعیت دارد و محیط بکری برای فعالیت اقتصادی به حساب می آید.
بزرگترین منابع نفتی قاره آمریکا در ونزولا قرار دارد و برزیل (که جزو چهار کشور توانمند در تولید کل ما یحتاج خود ودیگران در جهان است) نیز در این قسمت از قاره آمریکا قرار دارد.
کوبا به عنوان الگویی برای مقابله با ایالات متحده آمریکا معروف است، مخصوصا در جریان مقابله با تحریم های آمریکا.
البته دیگر امروزه کشوری در جهان نیست که نیش تحریمهای آمریکا را تجربه نکرده باشد.
به هر حال آنچه بسیار مهم است این می باشد که طرح ایران برای مقابله با آمریکا وتحریم های آن امروزه در سطح جهان در حال محقق شدن است.
طرحی که بر مبنای آن کشورهای جهان در یک فضای مشترک فیما بین کشورهای تحریم شده از طرف آمریکا با هم همکاری کنند و خوب البته اگر کشورهای دیگر هم بخواهند به این فضا بپیوندند در برایشان باز است.
با توجه به این که بیش از سه چهارم مردم کره زمین در کشورهایی قرار می گیرند که به نوعی توسط آمریکا تحریم شده اند و یا مورد خصومت هستند وجود دارند می توان تصور کرد همین همکاری فیما بین این کشورها چه امتیازی برای همه دارد و عملا به این ترتیب خود ایالات متحده مورد تحریم این کشورها قرار می گیرد والبته کشورهایی که در فلک آمریکا می چرخند خارج از این مقوله نیستند.
عملا امروزه ائتلاف هایی مانند بریکس و شانگهای ایجاد شده که ارتباطات جدیدی میان کشورها به وجود آورده و برخی باور دارند به زودی سازمان همکاریهای شانگهای به فضایی برای تبادلات اقتصادی موازی با فضایی که آمریکا در محدوده سویفت ایجاد کرده بود تبدیل شود و آمریکا عملا با سیاست های دلاری خود موجبات ضربه زدن به اقتصاد خود را فراهم کرده باشد.
همچنین مشاهده می کنیم که سیاست دولت ایران مبنی بر صفر کردن تنش با کشورهای همسایه موجب آن شده که روند مصالحه در منطقه غرب آسیا شدت بگیرد و بسیاری از کشورهای آفریقایی تمایل خود را به پیوستن به این روند اعلام کرده اند.
آن زمان که آمریکا بر علیه برخی کشورها مانند کوبا و ایران و کره شمالی و ونزولا و... تحریم وضع می کرد و با استفاده از ابزار تروریسم اقتصادی و دلار سیاسی تلاش می کرد این کشورها را وادار به تمکین به خواسته هایش کند بسیاری کشورها تصور نمی کردند که روزی روزگاری این تروریسم اقتصادی دامن آنها را بگیرد اما امروزه همه دیگر یقین پیدا کرده اند که ایالات متحده ممکن است همان سیاست را بر علیه دیگران اعمال کند و بر همین اساس طرح پیشین ایران برای خارج شدن همه از هیمنه دلار و سیاست های وضع شده توسط آمریکا و متحدین اش شدت گرفته و می توان گفت صدای "جیغ بنفش" اصلی آمریکا را آنوقت خواهیم شنید.
در پایان باید گفت این سفر آقای رئیسی نشان می دهد دولت سیزدهم جمهوری اسلامی ایران در صدد است به چیدن پازل های مقابله به آمریکا ادامه دهد تا پازل تکمیلی به یکباره نمایان گردد.