به گزارش اسپوتنیک، به گفته منابع روسی، پس از این حملات، این سیستم دفاع هوایی در تلاش برای رهگیری این حمله، تمامی 32 موشک زمین به هوای خود را شلیک کرد، اما نتوانست حتی به یک هدف اصابت کند. این عملیات هم محدودیت های پیشرفته ترین سیستم دفاع هوایی ناتو و هم قابلیت های قدرتمند MiG-31K و تسلیحات اصلی آن را آشکار کرد.
میگ 31 کا از اواخر سال 2017 در خدمت ارتش بوده و تعداد آنها به سرعت در حال افزایش است. در حال حاضر تعداد آنها طبق برآوردهای مختلف از 30 تا 40 فروند است. این هواپیماها از صفر ساخته نشده اند. پس از پایان جنگ سرد، تعداد زیادی از MiG-31 شوروی ذخیره شد. تا آن زمان، بسیاری از این هواپیماها تنها بخش کوچکی از عمر خود را در پرواز گذراندند و نیروی هوایی روسیه موفق شد به سرعت ناوگان عملیاتی خود را بدون آغاز تولید جدید، گسترش دهد.
میگ 31 (نام‌گذاری ناتو: فاکس‌هاوند – Foxhound ) برای نبردهای هوایی با برد بسیار دور و ظرفیت بار بالا، برای حمل بزرگترین موشک های هوا به هوای جهان از جمله R-37M طراحی شده است. رادار پیشرفته آن "Zaslon-M" نیز چندین برابر برتر از آنالوگ های نصب شده بر جنگنده های غربی مانند F-16 است و بزرگترین در جهان به حساب می آید. MiG-31 نه تنها سریعترین جنگنده شکاری رهگیر جهان است، بلکه در استفاده از رادارهای اسکن الکترونیکی نیز 20 سال از همتایان غربی جلوتر است.
عملکرد پروازی میگ و بدنه‌های فراوان موجود، ساخت جنگنده شکاری MiG-31K مجهز به موشک بالستیک بزرگ Kh-47M2 "کینژال" را تسهیل کرد. MiG-31K به ناوگان بیش از 100 جنگنده رهگیر MiG-31BM/BSM پیوسته است. ظرفیت حمل و توانایی بالای آنها برای حمل مهمات به خصوص بزرگ در اوایل دهه 1980 شناخته شد. این امر همراه با سقف بزرگ، MiG-31 را به کاندیدای مطلوب برای جنگ ضد ماهواره ای در چارچوب برنامه MiG-31D تبدیل کرد. همچنین پیش بینی می شود، در آینده Foxhound علاوه بر "کینژال"، کلاس های جدیدی از موشک های هوا به هوا را دریافت کند، از جمله نوع جدید موشک کروز مافوق صوت زیرکن که نسخه اصلی آن از سال 2019 در خدمت نیروی دریایی روسیه بوده است.
موشک بالستیک Kh-47M2 "کینژال" نیز از صفر توسعه نیافته است. این موشک، نسخه ارتقا یافته 9M723 اسکندر-ام است که اولین بار در سال 2006 وارد خدمت ارتش روسیه شد. شاید بهترین قابلیت های اسکندر توسط تحلیلگران روزنامه سوئدی SvenskaDagbladet توصیف شده است: "مسیر موشک دقیقاً بالستیک نیست. این موشک می تواند مانور دهد، اما مثلاً اگر در حال سقوط روی زمین باشد، نمی تواند اوج بگیرد. اسکندر در جهت به سمت زمین می تواند سرعت بسیار بالایی را تا 2-3 کیلومتر در ثانیه به خود بگیرد. برای ساقط کردن یک موشک با چنین سرعتی، یک موشک دفاع هوایی بسیار پیشرفته مورد نیاز است. علاوه بر این، موشک باید بسیار نزدیک به هدف باشد". "کینژال" پرتاب شده از هوا، برد بسیار بیشتری دریافت کرد و ویژگی های اصلی نسخه اصلی را حفظ کرد. "کینژال" همچنین می تواند کشتی های جنگی و دیگر اهداف سطحی را مورد اصابت قرار دهد.
با به دست آوردن چنین قابلیت هایی، MiG-31K به یک هواپیمای ضربتی تقریبا منحصر به فرد تبدیل شده است و برای خنثی کردن سیستم های دفاع هوایی پاتریوت در پایتخت اوکراین ایده آل شد. ادغام MiG-31K و"کینژال" باعث شد تا میزان ضربه بسیار بالایی حاصل شود و وعده مسکو برای نابودی پاتریوت ها به محض ظهور آنها در اوکراین برآورده شد. بنابراین، روسیه امکان تخریب زیرساخت های کلیدی در کی یف و سایر شهرهای اوکراین را در آینده حفظ می کند. این امر به نوبه خود بار سنگینی را بر دوش حامیان غربی اوکراین می گذارد. این خطر افزایش می یابد که شهرهای بزرگ اوکراین غیرقابل سکونت یا خالی از سکنه شوند.انهدام باتری پاتریوت در شرایطی اتفاق افتاد که توان دفاع هوایی اوکراین به شدت کاهش یافته و این امر نقش نیروی هوایی روسیه را در عملیات ویژه این کشور بیشتر تقویت کرده است.