به گزارش اسپوتنیک، گفت‌وگوها در اجلاس سران کشورهای گروه هفت در هیروشیما احتمالاً بر حضور رو به رشد بریکس در اقتصاد جهانی متمرکز است. در حال حاضر این سازمان شامل 5 کشور برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی است. با این حال، 19 کشور در حال حاضر برای پیوستن به آن ابراز علاقه کرده اند. از جمله این کشورها الجزایر، آرژانتین، مصر، ایران، اندونزی، بحرین، عربستان سعودی و امارات متحده عربی هستند.
در پانزدهمین اجلاس بریکس که در ماه آگوست در آفریقای جنوبی برگزار می شود، این کشورها قصد دارند امکان ایجاد ارز واحد برای کنار گذاشتن دلار را بررسی کنند.
آیا بریکس قادر خواهد بود به عنوان یک موازنه در برابر جهان غرب عمل کند، و آیا "ارز جدید بریکس" نیروی مرکزگرا خواهد داشت که بتواند جنوب جهانی را به حرکت درآورد؟
روزنامه تجاری ژاپنی سانکی می نویسد: هدف اصلی این تعهد کاهش وابستگی به دلار آمریکا در تجارت بین‌الملل با کمک یک "ارز مشترک بریکس" است. افزایش نرخ بهره در آمریکا و اوضاع پیرامون درگیری در اوکراین منجر به افزایش قیمت دلار شد. در عین حال، ارز کشورهای در حال توسعه کاهش یافته است که منافع آنها را برآورده نمی کند و باعث نارضایتی می شود. همچنین این نگرانی وجود دارد که در نتیجه تحریم های واشنگتن، برخی کشورها از منطقه استفاده از دلار خارج شوند.
اسپوتنیک این سوال را خطاب به نیکیتا ماسلنیکوف، رئیس امور مالی و اقتصاد در موسسه توسعه معاصر مطرح کرد:
چرا بزرگترین اقتصادهای جهان به بریکس علاقه نشان دادند و آیا "ارز جدید بریکس" می تواند موقعیت دلار را متزلزل کند؟
پتانسیل بریکس از جمله برای کشورهای گروه هفت آشکار است. امسال چین و هند نیمی از رشد تولید ناخالص داخلی جهانی را به خود اختصاص خواهند داد و گردش تجاری دو کشور با اتحادیه اروپا و ایالات متحده 1.5 تریلیون دلار است. این به رسمیت شناختن نقش بریکس در اقتصاد جهانی است و این بدان معناست که بریکس به عنوان یک شریک تجاری در نظر گرفته می شود که بدون آن ادامه کار دشوار است. سهم بالای کشورهای عضو و درخواست عضویت در بریکس در اقتصاد جهانی در حال تبدیل شدن به وزن و نفوذ سیاسی آنهاست.
به گفته نیکیتا ماسلنیکوف، نگرانی کشورهای گروه هفت در درجه اول مربوط به چند تکه شدن اقتصاد جهانی ناشی از همه گیری کووید 19 است که به دلیل درگیری در اوکراین تشدید شده است.
این دو عامل منجر به اختلال در تامین مالی، غذا و انرژی بین‌المللی شده و محدودیت‌های تجاری اضافی باعث تشدید اختلافات بین مناطق شده است. این یک خطر جهانی و واقعی برای همه کشورها از جمله بریکس است. بر اساس محاسبات صندوق بین المللی پول، زیان ناشی از چند تکه شدن اقتصاد جهانی می تواند تا 7 درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی هزینه داشته باشد. این مجموع تولید ناخالص داخلی سالانه آلمان و ژاپن است. بنابراین، کشورهای گروه هفت نگران نظر کشورهای بریکس در مورد نگرش و واکنش به چنین چالش جدی است.
به گفته نیکیتا ماسلنیکوف، ایجاد ارز مشترک بین کشورهای بریکس، موضوعی است که در دستور کار اجلاس آگوست این سازمان قرار دارد، این پروژه هنوز تا اجرا بسیار فاصله دارد.
وی ادامه داد: در مرحله کنونی، هنوز این سوال در مورد شرایط انتقال کشورهای بریکس به استفاده از ارزهای ملی در تسویه حساب های متقابل است. ایجاد یک واحد پولی مرحله بسیار پیچیده تر و طولانی است. این امر مستلزم تشکیل یک سیستم پولی منطقه ای خاص، یک سیستم پرداخت مشترک با مکانیزم های مدیریت و هماهنگی یکپارچه است. برای ایجاد اتحادیه های اقتصادی و گمرکی و همچنین ایجاد بازار مشترک، اقدامات متعددی ضروری است. تا آن زمان، همه کشورها باید حداقل ثبات بلندمدت در سیاست های خود داشته باشند. اروپا 40 سال است که به سمت معرفی واحد پولی خود حرکت کرده است.