همه کارشناسان سیاسی متفق القول هستند که این نام جعلی به این دلیل مطرح شد که آنها با ملت ایران خصومت داشتند و می خواستند به نوعی میان مردم ایران تفرقه بیاندازند.
برخی باور دارند که دلیل این ماجرا حمایت شاه از اسرائیل در مقابل عرب ها بوده و عربها، که همه تحت تاثیر موج پان عربی که جمال عبد الناصر راه انداخته بود، بودند از او تبعیت کردند و برخی دیگر باور دارند که اصلا این ماجرا یک فتنه اسرائیلی بوده که از طریق مزدورانشان (که معمولا در کشورهای عربی کم هم نیستند) در سر جمال عبد الناصر انداختند تا میان عرب ها و ایرانی ها تفرقه بیاندازند و این دشمنی موجب آن شود که ایرانی ها همیشه در حالت خصومت با عرب ها باشند و اسرائیلی ها بتوانند از این تفرقه به نفع خود استفاده کنند.
برخی دیگر هم باور دارند که هدف جمال عبد الناصر تاثیر گذاری روی عرب های ایران بوده تا از این طریق میان آنها و حکومت مرکزی تفرقه بیاندازد چون عموما اکثریت ساکنین مناطق خوزستان و بوشهر و هرمزگان را عرب های ایرانی تشکیل می دهند و به این ترتیب ممکن است بتوان مقداری احساسات قومیتی را تحریک کنند.
به هر حال ماجرای حمله اعراب به ایران به واسطه صدام حسین نشان داد که عرب های ایران جانشان را فدای ایران می کنند و نه فقط اولین مقاومین در مقابل حمله اعراب را عرب های ایران تشکیل دادند بلکه در طول جنگ انواع و اقسام فداکاری ها را برای حفظ وجب به وجب ایران انجام دادند.
صدام حسین که تحت تاثیر فضاسازی ایجاد شده توسط ناصری ها (طرفداران جمال عبد الناصر) قرار گرفته بود تصور می کرد که اگر به ایران حمله کند عرب ها همه کنار او قرار خواهند گرفت و ظرف حد اکثر دو هفته می تواند کل خوزستان را از ایران بگیرد و ظرف حد اکثر دو ماه تهران را هم اشغال کند.
این را از روی تحلیل شخصی نمی گویم بلکه خود فرماندهان وقت ارتش عراق در اظهاراتشان گفته اند.
آنچه را که نه صدام نه اعراب متوجه بودند این بود و هست که وقتی ما درباره ایران صحبت می کنیم درباره یک قوم صحبت نمی کنیم، ایران یعنی همه اقوام وارث تمدن ایرانی و وقتی در باره اقوام وارث تمدن ایرانی صحبت می کنیم عرب ها هم یکی از این اقوام هستند.
اینگونه نیست که امتیازی برای یک قوم در ایران باشد که برای قوم دیگری نباشد.
همه اقوام ایرانی در این کشور از حق و حقوق مساوی برخوردار هستند، امری که در بسیاری از کشورهای همجوار ایران وجود ندارد.
توجه داشته باشید اینکه فردی به مسئولیتی می رسد و بعد تلاش می کند اقوام و نزدیکان خود را دور و بر خود جمع کند بسیار با اینکه رسما در کشوری امتیازی برای قوم خاصی باشد و برای قوم دیگری نباشد فرق دارد.
یعنی مثلا در بسیاری از کشورهای عربی اگر شما از قومیت عرب نباشید حق و حقوقتان کمتر از بقیه است و حتی در برخی موارد ممکن است حتی به شما شناسنامه هم ندهند، به عنوان مثال یکی از اصلی ترین مشکلات قوم کرد در سوریه برای سالها این بود که دولت سوریه فقط به عربها شناسنامه می داد و آنها را به عنوان شهروند قبول نداشت و همین چند سال پیش بود که بشار الاسد فرمانی صادر کرد که بر اساس آن به آنها شناسنامه بدهند.
همین مساله را شما در ترکیه هم مشاهده می کنید.
یعنی می بینید که مثلا ترکیه قومیت کرد را به رسمیت نمی شناسد واصرار بر آن دارد که همه باید خودشان را ترک معرفی کنند.
یا در برخی کشورها از جمله کشوهای همجوار ما اگر شما وابسته به یک قوم باشید می توانید برخی مناصب را داشته باشید اما اگر وابسته به قوم دیگری باشید حق تصدی این مناصب را ندارید.
حتی در برخی کشورهای همجوار شما اگر وابسته به یک خانواده نباشید نمی توانید به برخی پست ها برسید، مثل مثلا عربستان سعودی که تا همین چند صباح پیش همه پست های وزارتی و مدیریت حکومتی عالی را به خانواده آل سعود محدود کرده بود.
اما در ایران اینگونه نیست، همه ایرانی هستند.
حتی اگر به تاریخ ایران نگاه کنید می بینید در بسیاری از دوره های تاریخی مثل دوره قاجار و صفویه حاکمان این سرزمین از قومیت آذری بودند و نه قومیت فارس ولی همیشه نام این سرزمین به عنوان سرزمین فارس "نه فارسها" شناخته می شد.
بحث اصرار بر عنوان اصیل خلیج فارس هم بر همین اساس می باشد.
اولا به صورت تاریخی همیشه نام این خلیج فارس بود وخواهد بود وهیچ ربطی به مسایل قومی ندارد.
مثل این می ماند که مثلا ایران بیاید و بگوید مرزهای من در دریای عمان بیشتر از مرزهای عمان است پس باید نام این دریا از دریای عمان به دریای ایران تغییر یابد یا اینکه مثلا برخی بیایند و بخواهند نام دریای چین را به دلیل لج بازی با چینی ها تغییر دهند یا آمریکایی ها بیایند و بگویند چون با مکسیک اختلاف داریم نام خلیج مکسیک را می خواهیم خلیج آمریکا کنیم و...
دوما چون هدف از این جریان که عبد الناصر راه انداخت این بوده که میان ملت ایران تفرقه بیاندازد و ایرانی ها به همه جهانیان می گویند ما یکی هستیم فرقی ندارد فارس باشیم یا عرب یا لر یا کرد یا آذری یا بلوچ یا ... اول ایران و همین جریانی که برای ایجاد تفرقه میان ما راه انداختید موجب ایجاد وحدت میان ما می شود.
ایران هم یعنی همه اقوام وارث تمدن ایرانی متحد با هم وخلیج فارس هم تا ابد خلیج فارس خواهد ماند وجان همه ما فدای ایران یک پارچه خواهد بود.