اسپوتنیک به نقل از سایت خبری العین امارات: فرانسه از مذاکرات روسیه و اوکراین با میانجیگری چین حمایت می کند. امانوئل مکرون، رئیس جمهور فرانسه سخت تلاش می کند تا پکن را متقاعد کند تا از دوستی خود با مسکو برای اعمال فشار بر ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه برای توقف عملیات ویژه در اوکراین استفاده کند. اما تاکنون هیچ سیگنال مثبتی از متحدان یا مخالفان دریافت نکرده است. در این رابطه سوالات زیادی مطرح می شود.
اول: آیا پکن واقعاً می‌خواهد درگیری در اوکراین را متوقف کند؟ تقابل روسیه و غرب به "اژدهای چینی" اجازه می دهد تا منافع خود را ارتقا دهد. علاوه بر این، چین از درگیری در اوکراین و اینکه چگونه غرب می تواند علیه دشمن مشترک متحد شود، درس می گیرد.
اروپایی ها نیز از درگیری اوکراین درس گرفته اند. آنها متوجه شدند که اطاعت کورکورانه از آمریکا چقدر خطرناک است. اروپا باید وابستگی خود به آمریکا را کاهش دهد. این را امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه در سفر خود به پکن بیان کرد. او آنچه را که در چند ماه گذشته در حاشیه همه کشورهای اروپایی درباره آن صحبت شده است، اعلام کرد. هیچ تضمینی در روابط بین الملل برای شرکت کنندگان آنها وجود ندارد و واشنگتن یک سیاست "خودخواهانه" را دنبال می کند.
از اینجا یک سوال مطرح می شود: موضع اروپا در قبال تلاش های فرانسه برای حل بحران اوکراین با کمک چین چیست؟ آیا این به نفع اروپاست که پکن در یک درگیری که مستقیماً آنها را تحت تأثیر قرار می دهد، میانجیگری کند؟ تلاش‌های مکرون تأییدی است بر این که فرانسه نمی‌خواهد با چین مقابله کند و قرار نیست در آغاز جنگ علیه این کشور در تایوان شرکت کند. آلمان همچنین نمی‌خواهد با چین رقابت کند و به آمریکا کمک کند تا جنگی علیه آن در آسیا به راه بیندازد. درخواست برخی مقامات مبنی بر قطع روابط با چین تا زمانی که روسیه را ترک کند، تنها اظهارات دیپلماتیکی است که هدف آن حفظ پرونده اوکراین در خط مقدم منافع اروپاست.
اگرچه رویارویی با روسیه برای خزانه داری آمریکا هزینه بر است، اما کاخ سفید معتقد است که این رویارویی بسیار مفید است. ظاهراً این امر منجر به تجزیه روسیه به چندین کشور مستقل می شود که متعاقباً به ناتو می پیوندند. بنابراین، ایالات متحده از شرط بندی بر روی "تخریب" روسیه از طریق درگیری اوکراین دست نخواهد کشید. دولت بایدن به طور پنهانی اوکراینی‌ها را تحت فشار قرار می‌دهد تا از گفتگوبا کرملین خودداری کنند یا تنها با شرط خروج کامل نیروهای روسیه از خاک این کشور، از جمله کریمه، با این گفتگو موافقت کنند.
اما این امر مانع از آغاز مذاکرات با پوتین نمی شود. آیا فرانسه و چین می توانند این کار را انجام دهند؟ شاید مناطق اوکراین که اخیراً بخشی از روسیه شده اند، اجازه داشته باشند که تحت نظارت سازمان ملل همه پرسی استقلال برگزار کنند و کی یف یک بار و برای همیشه کریمه را به روسیه بدهد. یا شاید اوکراین از پیوستن به ناتو امتناع کند و مسکو روابط حسن همجواری را با اتحادیه اروپا احیا کند.
هر آنچه را پوتین انتظار داشته باشد، پاریس نمی تواند بدون تایید سایر پایتخت های اتحادیه اروپا تصمیم بگیرد. و اما اروپا نمی تواند بر ازسرگیری روابط با روسیه پافشاری کند، زیرا آن تحت کنترل ایالات متحده است. دادن هر گونه امتیازی به روسیه به معنای تسلیم شدن اوکراین خواهد بود. این تنها در صورتی می تواند اتفاق بیفتد که غرب ارسال سلاح به کی یف را متوقف کند یا اوکراین از برنامه های ناتو حذف شود. واقعیت این است که علیرغم تمایل چین و سایر کشورها برای میانجیگری، تمام مذاکرات بین مسکو و کی یف از طریق واشنگتن انجام می شود. و هیچ کس تا انتخابات ریاست جمهوری بعدی در ایالات متحده پشت میز مذاکره نخواهد نشست. به عبارت دیگر، سرنوشت این درگیری تنها در سال 2024 مشخص خواهد شد. امسال هم روس ها و هم اوکراینی ها تمام تلاش خود را برای تقویت موقعیت خود انجام خواهند داد.
با این وجود، اگر تلاش‌های مکرون با موفقیت به پایان برسد و مسکو، بروکسل، واشنگتن، کی یف و پکن در مذاکرات شرکت کنند، پاریس حرف اول را در اروپا خواهد زد. اما هیچ تضمینی وجود ندارد که نتایج امیدوارکننده باشد. موفقیت این مذاکرات به عوامل زیادی به ویژه بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید بستگی دارد. رهبر سابق آمریکا مدعی است که می داند چگونه به درگیری روسیه و اوکراین پایان دهد. اما معلوم نیست که آیا او به فرانسه برای تمایل آن به صلح در اروپا پاداش می دهد یا خیر.
نوشته شده توسط حسین صعب.