اسپوتنیک - این اقدام گستاخانه و صریحا خلافِ قانون طرفِ آمریکایی از چند بُعد حائز بررسی و تبیین است:
1) قبل از آنکه در 26 ژوئن 1947 ، موافقتنامه مقر میان آمریکا و سازمان ملل به امضا برسد، در فوریه 1946 ، کنوانسیون مربوط به مزایا و مصونیت های اعضای ملل متحد به منظور جلوگیری از هر نوع سوء استفاده دولت مقرر ( آمریکا) از امتیاز میزبانی سازمان ملل، به تصویب مجمع عمومی و سپس امضای طرف آمریکایی رسید.
طبق آن کنوانسیون، طرفِ آمریکایی به اعضای ملل متحد متعد می شد که طبق موافقتنامه مقر، از هر نوع اقدام سلبی و ایجابی برای همه اعضای ملل متحد و ارائه تسهیلات لازم به تعداد نامحدود بر مبنی درخواست کشورها چه در حوزه نیروی انسانی ، هیات همراه، پشتیبانی، امنیتی، رسانه ای و... و چه در حوزه ترانزیتی وسایل مورد نیاز برای طول ماموریت و موارد مشابه و از همه مهمتر صدور فوری روادید بدون هر نوع تشریفات معمول و متفاوت با قوانین صدور ویزای ایالات متحده برای سفر به این کشور در رویه ای مجزا و فارغ از محدودیت و به تعداد درخواست کشورهای متقاضی اقدام نماید.
این تعهدِ آمریکا یک مساله حقوقی و الزام آور برای این کشور و نوعی وظیفه ذاتی برای دولت مقر برای رعایت حقوق همه اعضای ملل متحد است.
لذا انجام اقدامات خلاف رویه امریکا در اعمال سلیقه جهت صدور روادید برای کشور ها خصوصا رفتار اخیر علیه هیات رسانه ای همراه با آقای لاوروف علاوه بر آنکه مصداق بارز اقدام مغایر با قوانین بین المللی است، بیانگر بدعهدی و دروغگویی آمریکا در برابر قوانین و عرف بین الملل و نماد بارز خوی قلدری ؛ باجگیری و احساس تخیلی رهبری بر همه جهانیان و برتر بودن از سایر اعضای ملل متحد است.
به عبارتی وقتی آمریکا با روسیه به عنوان عضو اصلی شورای امنیت اینگونه بر خلاف عرف و تعهدات ذاتی عمل می کند قطعا با سایر اعضا رفتاری سخت تر و غیر قابل قبول تر دارد و سکوت سایر اعضاء ملل متحد در برابر این اعمال سلیقه آمریکا منجر به تکرار همین رویه برای آنها نیز خواهد شد.
2) در حالی که کمتر از دوهفته دیگر به روز 9 می ( روز پیروزی) سالگرد پیروزی ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در جنگ بزرگ میهنی سال 1945 بر ارتش فاشیستی آلمان نازی باقی نمانده، ضروری است یادآوری نمایم که امروز اساسا سازمان ملل متحد، مشروعیت اصلی ایجادش را مدیون پیروزی روسها بر آلمان فاشیستی نازی است.
همانطور که می دانیم به علت ناتوانی ( جامعه ملل ) برای ممانعت از شروع جنگ جهانی دوم، پس از شکست آلمان نازی کشورهای پیروز در جنگ که بزرگترین و مهمترین و سرنوشت ساز ترین آنها اتحاد جماهیر شوروی بود اقدام به تشکیل سازمان ملل متحد نمودند.
به عبارتی طبق تمام اسناد و شواهد تاریخی هیچ کدام از سایر اعضای شورای امنیت فعلی و متفقین سابق بویژه ( آمریکا، بریتانیا، و فرانسه) توان و نقش محوری در شکست آلمان نازی نداشتند چرا که در ابتدای جنگ فرانسه کلا اشغال و مضمحل گردید ، بریتانیا نیز در صورت عدم پیشروی شوروی در حمله قریب الوقوع نیروی دریایی آلمان و رشد توسعه سلاح های دوربرد موشکی آلمان در برنامه اشغال توسط هیتلر بود، آمریکایی ها نیز که تا دقیقه نود و بعد از ماجرای مشکوک حمله ژاپن به پرل هاربر، خودشان را از جنگ کنار کشیده بودند، و تنها ارتش منسجم، قدرتمند، فعال و با انگیزه ای که در تمام طول خط وسیع درگیریِ به صورت فعال در حال نبرد با فاشیست های تحت فرماندهی هیتلر و آلمان نازی بود، ارتش سرخ شوروی بود و به عبارتی روسها نجات دهنده مردم اروپا و جهان از چنگال فاشیست بودند، لذا پیروز اصلی نبرد بر آلمان روسها بودند و تشکیل سازمان ملل هدیه روسها به ملل متحد بود، اما اکنون همین سازمان که ماهیت تشکیل آن حاصل نبرد سنگین و از خودگذشتی روسها است، تبدیل به ابزار سیاسی و گروگان آمریکا برای فشار بر روسیه شده است.
3) طبق کنوانسیون های متعدد و پرشمار مرتبط با گردش آزاد اطلاعات، آزادی بیان ، حفاظت از بنگاههای خبری و رسانه ای، مصونیت خبرنگاران داخلی و بین المللی، اعلامیه جهانی حقوق بشر، سند توسعه هزاره،میثاق بین المللی حقوق و آزادی های بیان و صدها کنوانسیون، قطعنامه، رای و... بین المللی، اعمال محدودیت برای خبرنگاران و هر نوع تلاش برای ممانعت از روایت گری رخدادها با هر نوع روش و اقدامی ، مغایر با اصول و عرف بین الملل است، به عبارتی ایالات متحده آمریکا با عدم صدور روادید خبرنگاران روسِ همراه وزیر امور خارجه فدراسیون روسیه ضمن نقض صریح همه کنوانسیون های مربوطه، رسما و عملا ضمن ممانعت از گردش آزاد اطلاعات به صورت علنی اقدام به تخلف سانسور نیز گردیده.
4) در کنار تمام موارد فوق الذکر، شواهد گویای آن است که رژیم امریکا شدیدا نگران انعکاس حقایق عملکرد مثبت دولت روسیه و برنامه های متنوع آقای لاوروف و افشاگری های ایشان از نقش آمریکا در جنایات مرتکبه در اوکراین است، لذا دولت آمریکا تلاش کرده با عدم امکان حضور خبرنگاران روس، از انعکاس حقایق و روایت گری صحیح رخدادها برای افکار عمومی جهان ممانعت کند.
5) طی چند ماه اخیر دولت آمریکا اقدام به تحریم و مصادر دارایی ودفاتر خبرگزاری های بین المللی روسیه همچون ( اسپوتنیک، راشا تودی و...) به صورت کاملا غیر قانونی در نظام بین الملل نموده، حمله آمریکا به رسانه هایِ موفقِ روس در نظام بین الملل علاوه بر آنکه بیانگر موفقیت و ضریب فوق العاده بالای نفوذ و محبوبیت رسانه های روسیه در مخاطبان جهانی است، نشانگر دروغگویی آمریکایی ها در پذیرش اصل آزادی بیان و مطبوعات است، به عبارتی شکست آمریکا با وجود بودجه، تدارک ، امکانات و پشتیبانی فوق العاده سنگین در حوزه رسانه از شبکه های خبری حرفه ای روسیه در جهان منجر شده طرف آمریکایی با اقدامات غیر حرفه ای و غیر قانونی به اعمال محدودیت های سنگین علیه رسانه های روسیه و خبرنگاران روسی بپردازد.
6) ورای تمام موارد فوق الذکر، نقش خنثیِ دبیر کل سازمان ملل به عنوان یکی از ارکان شش گانه سازمان ملل، در ممانعت از انجام اقدامات فراقانونی وتخلفات محرز آمریکا ، نماد دیگری از تشریفاتی و سیاسی شدن سازمان ملل است، به عبارتی دبیر کل وقتی در برابر افشای شنود غیر قانونی مکالماتش توسط دولت آمریکا ترجیح میدهد به پاسخ هایی غیر کاربردی اکتفا نماید، و یا در برابر جنایات سازمان یافته نئونازی های اوکراینی در نسل کشی 8 ساله روس تباران، شکنجه سربازان اسیر روس، استفاده ارتش اوکراین از بمب های شیمیایی، ساخت لابراتوارهای تولید سلاح های میکروبی توسط آمریکا و ناتو در اوکراین و یا اقداماتی همچون ممانعت از گفتگو و آموزش زبان مادری روسی برای میلیونها تن از مردم دونباس و صدها تخلف مشهود نئونازی ها و ناتو در اوکراین سکوت می کند، در برابر سوء استفاده آمریکا از موقعیت مقر و عدم تمکین به تعهداتش نیز کار ویژ ه ای نمی تواند انجام دهد.
لذا ضروری است ، اعضای ملل متحد به منظور حفظ شان و جایگاه خود در برابر زیاده خواهی ها و تخلفات مشهود فراوان آمریکا دست به اقداماتی همچون پیگیری طرح خروج مقر سازمان ملل از آمریکا به کشوری دیگر را در دستور کار قرار دهند.
قطعا این تخلف و جنایت ضد گردش آزاد اطلاعات آمریکایی ها نه قابل گذشت است و نه به قول آقای لاوروف قابل فراموشی...