به گزارش خبرنگار واحد بین الملل اسپوتنیک طی مصاحبه با کارشناس برزیلی، تحلیلگر سیاسی و نویسنده کتاب جنگهای ترکیبی اندرو کوریبکو رابطه برزیل و آمریکا می تواند مثل دوران دیلمی و اوباما سرد شود .
این تحلیلگر در پاسخ به سوال اسپوتنیک که سیاست خارجی برزیل برای کاهش استفاده از دلار و ایجاد گروهی از کشورهایی که می توانند در مناقشه اوکراین میانجیگری کنند، اقداماتی را انجام داده است. آزاردهنده ترین موضوع برای ایالات متحده کدام است: فرآیند دلارزدایی برزیل با چین یا تلاش برزیل برای میانجیگری در مناقشه اوکراین؟ به نظر شما، آمریکا واقعاً نگران چه چیزی است؟
گفت : لفاظی های صلح لولا تهدیدی برای منافع ایالات متحده نیست، زیرا او همچنان روسیه را در بیانیه مشترک خود با بایدن محکوم کرد، به دیپلمات های خود دستور داد به حمایت از قطعنامه ضد روسی شورای امنیت سازمان ملل رای دهند و "دفاع برزیل از تمامیت ارضی اوکراین" را تایید کرد. تماس او با زلنسکی شایان ذکر است که قطعنامه فوق خواستار خروج کامل و فوری روسیه بدون پیش شرط از تمامی قلمروهایی است که کی یف ادعا می کند متعلق به خود است، که مسکو به شدت آن را محکوم کرد. به این ترتیب، موضع رسمی لولا از نظر سیاسی برزیل را با ایالات متحده و اوکراین در برابر روسیه همسو می کند، اما او به طور عملی از مسلح کردن کی یف یا تحریم مسکو خودداری می کند. علاوه بر این، او هنوز تا حدی مقصر این درگیری را به گردن غرب می اندازد، که کارزار تبلیغاتی غرب را با هدف شیطان سازی و منزوی ساختن روسیه پیچیده می کند. این قطعا ایالات متحده را آزار می دهد، اما تا زمانی که او به طور علنی روسیه را محکوم می کند، برزیل رای منفی می دهد و قول می دهد "از تمامیت ارضی اوکراین دفاع کند"، قابل تحمل است. با این حال، برنامه های دلارزدایی او با چین، داستانی کاملاً متفاوت است. جمهوری خلق بزرگترین شریک تجاری برزیل است و این دو کشور در کنار سایر شرکای بریکس خود منافع مشترکی در تسریع فرآیندهای چندقطبی مالی دارند. علیرغم همسویی ایدئولوژیک نزدیک لولا با دموکرات های حاکم ایالات متحده در مورد طیف گسترده ای از مسائل اجتماعی-اقتصادی مانند مواردی که در بیانیه مشترک او با بایدن از جمله تغییرات آب و هوا و LGBT+ و همکاران به آن اشاره شده است، همچنان ادامه دارد.
در ادامه خبرنگار اسپوتنیک میپرسد، دیروز یک دیپلمات آمریکایی به خبرنگار گلوبو گفت که "برزیل به سرعت حمایت آمریکا از دموکراسی برزیل را در انتخابات اخیر فراموش کرد". آیا ایالات متحده پیروزی لولا را دستاورد خود می داند؟ آیا رهبری PT در این انتخابات از ایالات متحده کمک خواست؟ به نظر شما آیا لولا بدهی شخصی به آمریکا دارد؟ آیا این همان ایالات متحده نیست که در وهله اول به دستگیری لولا کمک کرد؟
این تحلیلگر در پاسخ به خبرنگار اسپوتنیک میگوید : تنها می توان حدس زد که آیا کسی در رهبری PT در آخرین انتخابات از ایالات متحده درخواست کمک کرده است یا خیر، اما مجله متحد دموکرات ایالات متحده "The American Prospect" درست پس از رای گیری مقاله ای را منتشر کرد که در آن به "چگونه جو بایدن و برنی سندرز کمک کردند" به خود می بالید. لولا برد". خوانندگان بی باک باید آن را برای جزئیات بیشتر بررسی کنند، اما مسلماً اینطور بود که حزب حاکم به دلایل ایدئولوژیک، لولا را به بولسونارو ترجیح داد، زیرا اولی لیبرال- مترقی تلقی می شود در حالی که دومی محافظه کار است. زندانی شدن لولا در نتیجه جنگ هیبریدی ایالات متحده در برزیل به معنای وارد کردن ضربه مرگبار به PT بود که سپس به قدرت رسیدن یک نامزد به اصطلاح "اسب سیاه" را تسهیل می کرد، که متعاقباً انتظار می رفت که بازسازی جامع را نهادینه کند. نفوذ آمریکا بر آن کشور بولسونارو در نهایت آن‌طور که ایالات متحده فکر می‌کرد عمل نکرد، همانطور که با امتناع او از فاصله گرفتن برزیل از چین (علیرغم لفاظی‌های خصمانه‌اش در مسیر مبارزات انتخاباتی) و روسیه ثابت شد. به عنوان شاهدی بر این امر، جیک سالیوان، مشاور امنیت ملی، نتوانست او را متقاعد کند که هواوی را در ازای تبدیل شدن برزیل به شریک رسمی ناتو، ممنوع کند. برعکس، او به نظارت بر رشد سریع تجارت دوجانبه ادامه داد، تجارتی که سال گذشته 10.1 درصد رشد کرد و به رکورد 150 میلیارد دلار رسید. حتی Breitbart که قبلاً مشتاقانه از بولسونارو حمایت می کرد، به دلیل سیاست تجاری دوستانه چینی او شروع به مخالفت با او کرد.
در مورد روسیه، او در فوریه 2022 علیرغم فشارهای شدید ایالات متحده از مسکو بازدید کرد، شخصاً آن را محکوم نکرد و بر بزرگترین تجارت دوجانبه در سال گذشته با 9.8 میلیارد دلار نظارت داشت. حتی اگر بولسونارو به دیپلمات‌هایش دستور داد که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد علیه روسیه رای دهند، مگر در مواردی که به تعلیق آن در شورای حقوق بشر می‌رسید، در این مدت کشورش رای ممتنع داد، اما سه نکته قبل و روابط رو به رشد او با چین برای نتیجه‌گیری آمریکا کافی بود. که پروژه پروکسی آنها شکست خورد.
او همچنین در مورد روابط با بایدن اعلام میکند که از دیدگاه دولت بایدن، بولسونارو نه تنها انتظارات ژئوپلیتیکی ایالات متحده را نادیده گرفت، بلکه از ایدئولوژی متضاد قطبی با ایدئولوژی لیبرال- مترقی آنها حمایت کرد. بر این اساس، از آنجایی که از نظر ژئوپلیتیکی فرقی نمی‌کرد که او در مقام باقی بماند یا نه، ظاهراً محاسبه کردند که حمایت سیاسی از لولا ترجیح داده میشود، زیرا او حداقل ایدئولوژی آنها را دارد، بنابراین نقاط مشترکی برای آنها وجود دارد که در نهایت روابط آشفته آنها را ترمیم کند.
خبرنگار اسپوتنیک در آخرین سوال خود واکنش آمریکا نسبت به این موضوعات را مطرح میکند و می پرسد ، واکنش آمریکا به سیاست خارجی برزیل چگونه است؟ آیا برزیلی ها باید نگران تحریم های اقتصادی یا اختلالات دموکراتیک باشند؟
اندرو کوریبکودر جواب میگوید : غیرواقعی است که انتظار داشته باشیم برزیل از دلارزدایی دست بردارد زیرا این هدف منافع ملی عینی آن را پیش می برد. از منظر منافع خود ایالات متحده، فشار دادن بیش از حد به لولا و به ویژه در یک راه بسیار علنی، خطر تحریک او را به دوبرابر کردن قدرت برای به دست آوردن امتیازات سیاسی داخلی دارد، نه اینکه احتمالاً تشویق فشارهای مردمی بر او از طرف حزب PT. پایگاه ضد امپریالیستی برای تجدید نظر در شبکه نفوذ جهانی پیشنهادی او با دموکرات های ایالات متحده. سیاست گذاران ایالات متحده باید محدودیت های نفوذ خود را در نظم جهانی چندقطبی در حال ظهور، از جمله کشورهایی مانند برزیل که قبلاً بر آنها هژمونی اعمال می کردند، بپذیرند. اگر ایالات متحده نتوانست بولسونارو را وادار کند که سیاست خارجی خود را در رابطه با چین و روسیه انجام دهد، همانطور که قبلا توضیح داده شد، و علیرغم اینکه همچنان نفوذ خود را در نیروهای مسلح قدرتمند برزیل حفظ می کرد، پس احتمالاً غیرممکن است که این انتظار را داشته باشیم. با هر کس دیگری موفق شوید این منجر به این نتیجه می شود که برزیل بدون توجه به اینکه چه کسی در قدرت است و چگونه آن را بدست می آورد به دلارزدایی ادامه خواهد داد، به خصوص که جذابیت تجارت دلارزدایی با چین برای لابی قدرتمند کشاورزی بسیار جذاب است. نکته این است که در حالی که توطئه های تغییر رژیم به رهبری ایالات متحده همیشه به نوعی تهدیدی برای اکثر کشورها باقی می ماند، ممکن است در این مورد برای دستیابی به امتیازات سیاست خارجی قابل توجهی از برزیل کافی نباشد. اگر برزيل را به خاطر سياست خارجي‌اش تحريم كند و در نتيجه مستقيماً مسئول ايجاد مشكلات اجتماعي-اقتصادي بر مردمش شود، آمريكا با خطر از دست دادن تعداد بي‌سابقه‌اي از قلب‌ها و ذهن‌ها مواجه خواهد شد. با این حال، ایالات متحده همچنین سابقه ای در انتشار سیاست های غیرمولد دارد، بنابراین هیچ چیز را نمی توان واقعاً رد کرد. با این حال، بهترین سناریو این خواهد بود که ایالات متحده محدودیت های نفوذ خود بر برزیل را بپذیرد و به آنچه که در زمان لولا تا به حال بازسازی شده راضی شود.