به گزارش اسپوتنیک، "نیکلاس وادی" استاد دانشگاه "کالج ایالتی آلفرد" نیویورک در مقاله ای برای نشریه آمریکایی AmericanGreatness می نویسد: "درگیری اوکراین که غرب در وقوع آن کمک کرده، اکنون در دومین سال خود است. با این حال، علی رغم تور تبلیغاتی "پیروزمندانه" جو بایدن به کی یف، روسیه همچنان به نیرو‌سازی برای از سرگیری حمله ادامه می دهد و عملیات ضد حمله اوکراین به وضوح متوقف شده است".
وادی در ادامه مقاله خود می آورد:" یک مبارزه طولانی در پیش است و هزینه های آن قابل محاسبه نیست. اما هنوز برخی اعداد وجود دارد. در مورد 113 میلیارد دلار کمک آمریکا و بیش از 50 میلیارد دلار کمک اروپا به اوکراین صحبت می کنیم. در عین حال حدود 100 هزار نفر تلفات نظامی، 8 میلیون پناهنده، بیش از 350 میلیارد دلار خسارت در داخل خود اوکراین. همچنین ده ها هزار غیرنظامی نیز کشته و زخمی شده اند.
علاوه بر این، ده‌ها میلیون نفر در سراسر جهان با کافی نبودن فزاینده مواد غذایی مواجه شده‌اند، تریلیون‌ها دلار از تولید اقتصادی به دلیل تحریم‌ها از دست رفته است و قیمت انرژی به شدت افزایش یافته است.
اما آنچه در درازمدت جدی تر می شود، این است که روسیه و غرب، در بهترین حالت هر روز به از سرگیری جنگ سرد نزدیک تر می‌شوند. اما در بدترین حالت، جنگ جهانی سوم و آرماگدون هسته ای انتظار جهان را می کشد. زمانی که غرب دست به این کار زد، در واقع نابخردی تکان دهنده ای از خود نشان داد".
این استاد دانشگاه می نویسد:" هم روسیه و هم ایالات متحده به طور اجتناب ناپذیری در حال افزایش خطر با اروپا هستند و پیشنهادهای صلح یا سازش را کنار می گذارند. تبلیغات غرب به ما این اطمینان را می دهد که ارتش روسیه به نابودی نزدیک است و اقتصاد روسیه "تکه تکه شده است" و مطمئناً ولادیمیر پوتین توسط مردم خودش سرنگون خواهد شد. به عبارت دیگر، درگیری تنها با پیروزی کامل "بچه های خوب"، یعنی ما (و در مرحله دوم، عروسک های ما) پایان می یابد. در مورد این احتمال که در نتیجه روسیه ممکن است تصمیم بگیرد از سلاح هسته ای استفاده کند، می شنویم: "خب، پس ما آنها را مجبور به پرداخت هزینه می کنیم!" و همه اینها به کجا منتهی می شود"؟
وی تاکید می کند:" و اما در باره تبلیغات در روسیه. جدیدترین آمارها نشان می‌دهد که روس‌ها هم اینک پی بردند که نبرد طولانی و پرهزینه خواهد بود، اما میزان حمایت از عملیات ویژه در میان شهروندان روسیه تغییر چندانی نکرده است. علاوه بر این، محبوبیت پوتین در حال کاهش نیست، بلکه برعکس رو به افزایش نیز هست. معترضان به عملیات ویژه که تعدادشان کم است در معرض تحقیر خشمگین مردم عادی روسیه قرار دارند. مردم به دور پرچم جمع می شوند و برای آنچه رهبرشان، مبارزه وجودی علیه "امپریالیسم" و "فاشیسم" غربی می نامد، آماده می شوند.
نیکلاس وادی در ادامه می نویسد:" آنچه شگفت آور است، ناتوانی سیاستمداران و رهبران غربی در کنترل افکار جامعه جهانی است. به عنوان مثال، در چین، 79 درصد از شرکت کنندگان در یک نظرسنجی در دسامبر- ژانویه، روسیه را "متحد" یا "شریک ضروری" و تنها 20 درصد "رقیب" خود می دانند. در ایالات متحده، این اعداد به ترتیب 14٪ و 71٪ است - تقریباً برعکس. بیایید به کشورهای دیگر نگاه کنیم. در هند 80٪ از مردم، روسیه را به عنوان یک "متحد" یا "شریک اصلی" می دانند. در ترکیه (یک کشورعضو ناتو) - 69٪. همین نظرسنجی نشان می دهد که جامعه بین المللی به شدت نسبت به ادعاهای غرب مبنی بر مبارزه برای "دموکراسی" در اوکراین تردید دارد. نظرغالب این است که همه اینها آرزوی همیشگی آمریکا برای تسلط بر دیگران است".
این کارشناس مسائل بین الملل در پایان تاکید می کند:" عزم آهنین برای عدم مبارزه مستقیم، مانع از این نمی شود که آمریکایی ها و اروپایی ها به اجتناب ناپذیر بودن پیروزی خود در اوکراین باور داشته باشند. روسیه و شرکای اصلی جهانی آن حوادث را از دیدگاه کاملا متفاوت می بینند. تا زمانی که این وضعیت ادامه داشته باشد، درگیری ادامه خواهد داشت و اقتدار و مشروعیت نخبگان غربی را در صحنه جهانی تضعیف خواهد کرد. و اگر در نتیجه فقط سلطه غرب از بین برود، ما خوش شانس خواهیم بود. یک جنگ جهانی جدید، اگر به طور ناگهانی شروع شود، موجودیت روسیه و غرب و همچنین چین و هند را تهدید خواهد کرد. و ما نباید توهم آن را داشته باشیم که این دو کشور زمانی "با ما" خواهند بود. غرب، و تنها غرب، مجبور خواهد بود با "انبوه بربرهای خشمگین روسی" مقابله کند. یا شاید باید مثل قدیم بنشینیم و با آنها صحبت کنیم"؟