به گزارش اسپوتنیک به نقل از این پرتال خبری، چندی پیش جو بایدن در جریان سفر خود به کی یف، تشکیل "ائتلاف جهانی در حمایت از اوکراین از اقیانوس اطلس تا اقیانوس آرام" را اعلام کرد. در واقع، "گروه حمایتی" تنها شامل اروپا، ایالات متحده، کانادا، ژاپن و کره جنوبی است. از همه مهمتر، طی یک سال عملیات ویژه روسیه در اوکراین، "جنوب جهانی" به غرب پشت کرد. در اینجا یک پارادوکس وجود دارد: "غرب با ایجاد حلقه علیه روسیه، از دست دادن نفوذ خود در جهان را آغاز کرد".
این نتیجه گیری در مطالعه شورای روابط خارجی اروپا که بر اساس نظرسنجی های عمومی در 15 کشور جهان توسط کارشناسان مشهوری مانند "تیموتی گارتون اش"، "ایوان کراستف" یا "مارک لئونارد" انجام شده است، بیان گردیده است.
همانطور که "گارتون اش" می گوید، "یافته های این مطالعه "بسیار هشیار کننده" هستند. درگیری هنوز به پایان نرسیده است، اما به حفظ هژمونی آمریکا در ده سال بعد تنها 10 درصد از آمریکایی ها، 7 درصد از شهروندان اتحادیه اروپا و 4 درصد از بریتانیایی ها باور دارند.
از نتایج این مطالعه پیدا است که جنوب از غرب و سلطه آن سیر شده است. این مطالعه می‌گوید: "بیشتر شهروندان کشورهای بزرگ غیر غربی مانند چین، هند، ترکیه یا روسیه پیش‌بینی می‌کنند که غرب به زودی تنها به یکی از چندین قطب جهانی تبدیل خواهد شد. غرب ممکن است هنوز قوی بماند، اما دیگر هژمون نخواهد بود".
غرب و جنوب حتی در مورد آینده جهان توافق ندارند. غرب انتظار دارد دو مرکز قدرت، آمریکا و چین، برای نفوذ با یکدیگر رقابت کنند. جنوب، جهان بسیار متنوع تر با مراکز متعددی را انتظار دارد که در آن کشورهایی مانند هند یا ترکیه اهمیت خود را افزایش دهند و قادر به تصمیم گیری مستقل باشند.
به هر حال، در رابطه با درگیری مسلحانه در اوکراین، جنوب هم اینک از فرصت خود استفاده کرده است. این مطالعه می گوید: "بسیاری از کشورها در حالی که با غرب موافق هستند، اغلب روابط خوبی با روسیه و چین دارند. در ضمن، رئیس جمهور جدید برزیل، لولا، روسیه را به دلیل حمله به همسایه اش سرزنش می کند، اما حتی به طور غیرمستقیم به درگیری نمی پیوندد. یا حتی عربستان سعودی متحد ایالات متحده. ریاض نمی خواست تولید نفت را افزایش دهد (این کار قیمت ها را کاهش می دهد) و به این ترتیب در واقع به روسیه کمک کرد. هند هفته گذشته اعلام کرد که تجارتش با روسیه در جریان این درگیری 400 درصد افزایش یافته است. آفریقای جنوبی تمرینات دریایی با روسیه برگزار می کند که به یک ژست همبستگی شباهت دارد".
بر اساس این مطالعه، اگرچه کشورهای جنوب به طور کلی عملیات ویژه روسیه را محکوم می کنند، اما این امر مانع از تجارت و آغوش دوستانه آنها با نمایندگان مسکو نمی شود. به این ترتیب سرگئی لاوروف وزیر امور خارجه روسیه طی شش هفته گذشته از 9 کشور آفریقا و خاورمیانه بازدید کرده است.
نتایج این مطالعه با گزارش های دیگر مانند نظرسنجی "ایپسوس" که در پایان سال گذشته در 28 کشور جهان انجام شد، مطابقت دارد. رسانه ها نیز این روزها در مورد همین موضوع می نویسند. به عنوان مثال "لوفیگارو" می نویسد: "معماری جهان که به رهبری غرب ساخته شده است، تحت فشار مسکو و پکن با سرعت زیادی در حال فروپاشی است". واشنگتن پست: "درگیری در اوکراین نشان داد که نفوذ ایالات متحده در نظم جهانی که به سرعت در حال تغییر است چقدر محدود است. همان را در نیویورک تایمز خواهید خواند".
اما خروج جنوب جهانی از غرب با اوکراین آغاز نشد. به عنوان مثال، اغلب همه به زور به سیستم واحد رانده می شدند (جورج بوش قبل از حمله به عراق: "هرکس با ما نیست علیه ماست"). ناامیدی نیز به دلیل این امر وجود داشت که غرب نتوانست، مانند یک جادوگر، به آفریقا و دیگران رفاه بدهد. شکست های بزرگ غرب، به ویژه در افغانستان، نقش خود را ایفا کرد. سرزنش غرب به خاطر استعمار، مد شده است. مخصوصاً وقتی غرب از خودش انتقاد می کند. نویسندگان این مطالعه خاطرنشان می‌کنند که از این پس، غرب فقط می‌تواند به جنوب، "روش صحیح اقدام" را تلقین کند.
محققان بر این باورند که جنوب نه به دلیل عشق زیاد به روسیه بلکه به دلیل نگرش به غرب، از روسیه روی گردان نشد. از این نظر، پاسخ به این سؤال گویاست: "ارتش روسیه در طول درگیری چه چیزی را نشان داد - قدرت یا ضعف؟" به گفته غربی ها - ضعف، به گفته روس ها، ارتش آنها قدرت خود را نشان داده است، اما مشکلاتی نیز وجود دارد. و فقط ساکنان جنوب موافقت کردند که ارتش روسیه از قدرت استثنایی برخوردار است، زیرا جرات اعتراض به ایالات متحده آمریکا را از خود نشان داد.