در حالی که در آستانه ورود به 24 فوریه، سالروز آغاز ابتکار عمل مشروع عملیات ویژه نظامی روسیه در پاسخ به تجاوزات هشت ساله نئونازی های اوکراین ومتحدان آنها در ناتو به سرزمین های تاریخی روسیه و نسل کشی روس تباران این مناطق هستیم، در این یادداشت به بازخوانی و تبیین اجمالی دلایل اصلی تصمیم روسیه به انجام دفاع مشروع از خود در برابر گسترش عملیات های تروریستی نئونازی های اوکراین علیه خاک، منافع و اتباع روسیه می پردازم.
آنچه امروز در اوکراین در حال رخداد است یک کلان پروژه ضد امنیتی طولانی مدت نزدیک به 9 ساله است که توسط سران کاخ سفید برای دستیابی به اهداف و منافع ویژه چند بعدی خود و با انجام کودتای 2014 علیه دولت قانونی رئیس جمهور یانوکوویچ صورت گرفت.
آمریکایی ها که از روند رو به رشد توسعه اوکراین و هماهنگی هر چه بیشتر کی یف – مسکو، و تعمیق مناسبات تاریخی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و امنیتی اوکراین و روسیه شدیدا نگران بودند، با طراحی انقلاب رنگی ترکیبی با کودتا و مسلح کردن گروههای ملی گرای اوکراینی معروف به نئونازی های آزوف، سیاه ترین وقایع را در میدان استقلال کی یف، با کشتار هواداران دولت یانوکوویچ و سپس فریب او با عنوان توافق اولیه با مخالفان دولت، انجام داده و نهایتا دولت قانونی و مردمی اوکراین را سرنگون و عوامل دست نشانده کاخ سفید را برای اجرای برنامه های طولانی خود که با محوریت روس هراسی و ایجاد تهدید برای روسیه ، استثمار اوکراین و تبدیل کرد اوکراین به انبار تسلیحات نظامی، پایگاههای جاسوسی، مراکز زیر زمینی تولید سلاح های میکروبی و شیمیایی با محوریت آزمایش بر روی نمونه های زنده انسانی، حیوانی و گیاهی، غارت سرمایه های ملی اوکراین، تقویت شبکه اولیگارش های اقتصادی با چرخش پول کثیف و آمادگی برای تقویت زیر ساخت های نظامی و تقویت گروههای ملی گرای نئونازی جهت عملیات مستقیم نظامی در اوکراین را پدید آوردند.
در این راستا طی حدو 9 سال گذشته در کنار اقدامات امنیتی سخت گروههای غربگرا و دولت های وابسته به کاخ سفید علیه منافع روسیه بر خلاف تمامی پیمان نامه ها و تفاهمات بین المللی بر مبنی حسن همجواری و تعهدات سران کاخ سفید به مسکو در زمان پایان اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی وقت، لکن شاهد بودیم روند روسی زدایی و ناتو گرایی در اوکراین به سرعت رو به فزونی یافت و امروز بعد از عملیات ویژه نظامی ارتش روسیه، صدها تونل زیر زمینی و استحکامات امنیتی که توسط ناتو برای جنگی تمام عیار علیه روسیه ساخته شده بود توسط ارتش روسیه کشف شده است.
در کنار تمام موارد آنچه بر اتباع روس تبار مناطق چهار گانه، در هشت سال حکومت دولتهای غیر قانونی کی یف، گذشت خود نمونه ای از مصادیق بارز نسل کشی و جنایت علیه بشریت بود که شرح مفصل آنها نیاز به هزاران صفحه مبسوط دارد، لکن افزایش کشتار و فشار بر روس تباران این مناطق و محروم کردن آنان از حقوق اولیه و تجاوزات پی در پی نیروهای گردانهای نئونازی آزوف منجر به تلاش مردم این مناطق برای استقلال از اوکراین بر مبنی موارد مذاکره شده در توافق مینسک و مدل اشتاین مایر که تاکید شده بود سرنوشت آینده مردم این مناطق از طریق رفراندوم می تواند مشخص شود صورت پذیرفت.
در خصوص توافق مینسک و بی تعهدی دولتهای اوکراین به بندهای این توافق که فرانسه و آلمان به ظاهر تعهد به ضمانت برای اجرای آن توسط دولت اوکراین را داده بودند، نکات فراوان متعددی از نقض های فاحش وجود دارد لکن از سال 2019 و با روی کار آمدن زلنسکی فضای تهدیدات علیه روسیه، روس تباران و نقض فاحش توافق مینسک به وخیم ترین وضع موجود رسید.
در این راستا دولت فدراسیون روسیه با ابتکار عمل آقای پوتین طی سه سال به صورت مستمر در گفتگوهای تلفنی و رایزنی های حضوری با همتایان آمریکایی، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، مجارستانی، صرب، چینی و سایر مقامات کشورهای مختلف و اعضای ناتو و روسای دوره ای اتحادیه اروپا و کمیسیون های تخصصی آن و همچنین دبیر کل سازمان ملل متحد، به کرّات ، توجه مقامات کشورهای ملل متحد را به افزایش موارد نقض آتش بس، اقدامات ضد روسی و تقویت خرابکاری های امنیتی و تجاوزات پی در پی و ایزایی گردانهای آزوف و همچنین رفت و آمد مستشاران نظامی ناتو و تحریکات لهستان در کنار برنامه ریزی جامع فرهنگی تبلیغاتی ضد روسی توسط صدها رسانه و کانال خبری اوکراینی جلب نمود و به جامعه جهانی از عواقب ادامه مسیر پیش گرفته شده توسط سران کی یف هشدار های لازم را داد.
در این میان لاکن در سکوت و بی عملی مجامع بین المللی خصوصا سازمان ملل همزمان اوضاع انسانی در شرق اوکراین هر روز وخیم تر می گردید و ارتش اوکراین با استقرار دهها هزار نیروی نظامی و مستشار آمریکایی در کنار مرزهای دونباس آماده حمله ای قریب الوقوع به سرزمین های روسیه خصوصا کریمهِ روسیه و نسل کشی مجدد هزاران روس تبار بود.
روند تجاوزات و موشک باران های پی در پی به مناطق روس تبار در اوکراین به اندازه ای شدت یافت که کرملین در ماههای نوامبر، دسامبر و ژانویه، بر تحرکات دیپلماتیک خود و دعوت از سران اروپایی برای مذاکره و حل و فصل دیپلماتیک مساله شرق اوکراین بر مبنی ملزم کردن اوکراین بر توافق مینسک افزود و جهانیان طی این سه ماه شاهد فعال ترین دیپلماسی از سوی کرملین بودند .
لکن در کنار این ابتکار عمل های پرشمارِ دیپلماتیک روسیه و ملاقات های پی در پی آقای پوتین با همتایان غربی و شرقی اش و شرح اوضاع وخیم اوکراین و ارائه پیشنهاد به مقامات کشورهای آلمان، فرانسه و آمریکا برای ممانعت از بروز یک تراژدی جهانی، لکن شاهد بودیم رهبران تروئیکای اروپایی و آمریکا با بی توجهی به هشدارهای مسکو و بی عملی به تعهداتشان در توافق مینسک و عدم گسترش ناتو به مرزهای روسیه، اقدام به تنش آفرینی، شیطنت و تحریک بیشتر اوکراین نمودند که منجر گردید در ابتدای فوریه تا شب عملیات ویژه نظامی روسیه، سطح تجاوز و حملات موشکی و خمپاره ای نئونازی های اوکراین به مراکز مسکونی، بیمارستان ها، مدارس و... شهرهای مناطق دونباس به شدت افزایش یابد و نیروهای زرهی اوکراین حرکت به سمت حمله زمینی را به این مناطق آغاز نمایند.
پس از افزایش تجاوزات نیروهای اوکراین و تداوم حملات آنها به این مناطق نهایتا دولت روسیه با درخواست روس تباران این مناطق و طبق پیشنهاد شورای امنیت روسیه و به منظور دفاع مشروع از خود، حفاظت از جان اتباع روسیه و جلوگیری از گسترش دامنه تجاوزات اوکراین به مردم روسیه ، بر مبنی ماده 51 منشور ملل متحد و اصول مندرج در کنوانسیون های متعدد حقوق جنگ، تصمیم به دفاع در برابر تجاوزات اوکراین با عملیات ویژه نظامی محدود در دایره جغرافیایی مشخص و در راستای حذف زیر ساخت های تهدید آمیز و ضد انسانی ناتو، آمریکا و متحدان غربی اوکراین گرفت.