دیاربکر، 5 روز در چادر: 24 نفر در یک چادر زندگی می کنند + عکس

اسپوتنیک - در شهر دیاربکر شهروندان زلزله زده به اقامت شبانه در چادرهایی که در 5 نقطه شهر برپا شده است ادامه می دهند. آنها با مشارکت سازمان پیشگیری و مقابله با بلایای ترکیه (AFAD) و سازمان هلال احمر ایجاد شدند. در کل 663 چادر در شهر دیاربکر برپا شده است که در هر کدام 4-5 خانوار زندگی می کنند.

به گزارش خبرنگار اسپوتنیک، در برخی از چادرها از 15 تا 24 نفر به طور همزمان زندگی می کنند، خود چادر به اندازه کافی وجود ندارد، مشکلات گرمایشی وجود دارد. اکنون شهروندان از بازگشت به خانه های خود می ترسند زیرا آسیب دیده اند و کسانی که فرصت دارند به استان های همجوار می روند. کسانی که توانایی پرداخت آن را ندارند در مدارس، مساجد، سالن های ورزشی، چادرها اسکان داده می شوند.

یکی از بزرگترین مشکلات کسانی که در چادر زندگی می کنند سرمای هوا است. افرادی که به مدت 5 روز در چادر بوده اند، از قبل برای گرم شدن در نزدیکی آنها آتش روشن می کنند.

شعبه دیاربکر انجمن حقوق بشر (İHD) که از کمپ های خیمه نشین بازدید کرد، اشاره کرد که چادر به اندازه کافی وجود ندارد، اکثر آنها برق ندارند و کمک هایی که به منطقه ای که این کمپ ها واقع شده اند به صورت تصادفی توزیع می شود. بدون هیچ برنامه ای برخی از چادرها، پتو یا وسایل مشابه برای قرار دادن روی زمین ندارند. کمبود لباس، غذای کودک، پوشک، شیشه شیر، لباس های عایق، کفش بچه گانه، مانتو و غیره وجود دارد.

یکی از خانم ها با بیان اینکه 5 روز با خانواده اش در مسجد زندگی می کند، گفت: 5 روز در مسجد می مانیم، حدود 50 نفر هستیم، پتو نیست، کتم را می پوشانم، دو سه بار رفتم آنجا، اما چون در چادر نیستم به ما پتو ندادند، چیزی به ما ندادند، نمی‌دانم خانه ما در چه وضعیتی است، هنوز نتوانسته‌ایم برویم و ببینیم."

مردی به نام سیدهان یاپراک می‌گوید که 24 نفر در چادر هستند: "به یک نفر چادر دادند، 3 نفر هستند، ما 24 نفر در یک چادر کوچک هستیم، گرمایش نیست، بچه‌ها یخ می‌زنند. هیزم آوردیم و با سوزاندن سعی کنیم خودمان را گرم کنیم بچه ها همه کوچیک هستند پتو هست خداروشکر که دادند خونه کلا خرابه میترسیم اونجا بخوابیم من دراز میکشم بچه ها هم گریه می کند و می گوید: "بریم پدربزرگ." عموهای عروس هنوز زیر آوار هستند، خبری از آنها نیست.

شافی آیمه با خانواده اش در یک چادر زندگی می کند و می گوید: "این اولین بار است که چنین زلزله ای را می بینم، من 63 سال سن دارم، این اولین بار است که شاهد چنین زلزله قدرتمندی هستم. ما به آنجا برنمی گردیم. چون با چشمان خود خانه های ویران شده را دیدیم، اجساد افرادی که از زیر آوار نجات یافتند، اکنون در چادر می مانیم، چون نیاز داریم، می رویم و از خانه چیزی می آوریم، آن نزدیکی است. مردم مهربان به ما کمک می کنند، ما همه چیز داریم"