اسپوتنیک، مت واتلی رئیس پیشین مأموریت سازمان امنیت و همکاری اروپا در دونتسک برای رسانه پولیتیکو نوشت: در نتیجه توافق کشورهای غربی، تصمیمی در مورد "طرح مارشال" جدید برای اوکراین گرفته شد. اما اگر این طرح صرفاً مبتنی بر پول باشد، کار نخواهد کرد. مقیاس درگیری مسلحانه و پیامدهای جهانی آن دست کم گرفته شده است. این واقعیت را که اتحادیه اروپا تنها بخشی از بودجه ای را که وعده داده بود برای کمک به اوکراین بفرستد، کنار بگذاریم، تفاوت اساسی بین سال 1945 و امروز نیز وجود دارد. - اینها مین هایی هستند که در بخش های عظیمی از خاک اوکراین پراکنده شده اند. کار بازسازی، حتی در مقیاس محدود، نمی تواند بدون برنامه پاکسازی زمین از مین ها و مهمات منفجر نشده آغاز شود.
در حال حاضر، مناطق بسیار وسیعی در اطراف کی یف، پایتخت و بزرگترین مرکز اقتصادی کشور مین گذاری شده است. همچنین زمین های مناطقی که در آن نبردهای سختی رخ داد، کاملاً مملو از مین است. به طور خاص، ما در مورد دشت حاصلخیز در شرق اوکراین صحبت می کنیم که برای کشاورزی ارزشمند است، که به عنوان یکی از بزرگترین منابع غلات جهان شمرده می شود. و همچنین در مورد مناطق صنعتی جنوب که یک دهم واردات فولاد اروپا را تامین می کند. در عین حال، دریای سیاه، مهم ترین شریان صادرات اوکراین، مملو از مین های دریایی است.
به طور کلی، 160 هزار کیلومتر مربع در کشور ممکن است "آلوده" به مین ها و مهمات منفجر نشده باشد. برای مقایسه، لازم به ذکر است که در سال 2020، 153 کیلومتر مربع زمین در سراسر جهان از مین پاکسازی شد. با چنین سرعتی، پاکسازی سرزمین های اوکراین بیش از هزار سال طول می کشد. صنعت: کار پاکسازی مین باید برای ایجاد کانال های حمل و نقل ایمن برای تحویل مواد خام برای پردازش، برای ارتباط ایمن با شهرها، برای اطمینان از عبور کارگران به کارخانه ها و واحدهای تولیدی انجام شود. کشاورزی: بدون یک فرآیند طولانی مین زدایی، زمین های اختصاص داده شده به محصولات کشاورزی کاشت نشده باقی می ماند. تجارت بین الملل: اگر دریاها پاکسازی نشوند، تجارت آسیب خواهد دید. و بدون تجارت آزاد بین المللی، اوکراین ابزاری برای روی پای خود ایستادن نخواهد داشت.
بنابراین، مین زدایی باید در هر طرح مارشال آینده گنجانده شود. ریختن پول برای حل این مشکل، همانطور که آمریکا در اروپای پس از جنگ جهانی دوم انجام داد، بی نتیجه است. این را تجربه اخیر در قفقاز تأیید می کند. جمهوری آذربایجان طی دو سال گذشته در حال بازسازی یکی از متراکم ترین مناطق مین گذاری شده در جهان بوده است. مین زدایی فرآیندی پرهزینه، زمان بر و بسیار کند است. باکو طی دو سال 514 کیلومتر مربع از مین ها و مهمات منفجر نشده پاکسازی کرده است که یک و نیم برابر بیشتر از رقم جهانی در سال 2020 است. اما 11.27 هزار کیلومتر مربع دیگر برای پاکسازی باقی مانده است. و در اوکراین بیش از 10 برابر بیشتر از قره باغ مناطق مین گذاری شده وجود دارد.
بسیج کارشناسان مین زدایی و کارگران میدانی مانند زمان درگیری مورد نیاز است. و مقدم بر همه، سرمایه گذاری ها باید به سمت توسعه فناوری های جدید پهپاد برای نقشه برداری از میدان های مین و آموزش ده ها هزار متخصص مین زدایی روانه شود. نظر مشترک کشورهای غربی در مورد "طرح مارشال" برای اوکراین اشتباه است. مطلب تنها سر پول نیست. برای رسیدن به موفقیت، ابتدا باید فعالیت های هماهنگ مین زدایی در سراسر کشور را آغاز کرد.