اسپوتنیک به نقل از پايگاه خبری - تحليلي Rebelión "ربليون" اسپانیا می نویسد: پارلمان اروپا قطعنامه ای را تصویب کرد که روسیه را "دولت حامی تروریسم" اعلام می کند. 494 نماینده پارلمان به این سند رای مثبت، 58 نماینده رای مخالف و 44 نماینده رای ممتنع دادند. در این میان آنکارا کردها را بمباران کرد، تل آویو فلسطینی ها را بمباران کرد و ریاض شهروندان یمن، یعنی همه کسانی را که برای آنها بمب های "دموکراتیک" در نظر گرفته شده بودند، بمباران کردند. این قطعنامه زمانی به تصویب رسید که پوتین و رئیس جمهور کوبا دیاز کانل در مراسم افتتاح بنای یادبود فیدل کاسترو، دولتمرد بزرگ قرن بیستم در مسکو شرکت کردند.
در حال حاضر، تعریف "دولت حامی تروریسم" معنای حقوقی ندارد. همانطور که خود پارلمان اروپا در یک یادداشت توضیحی اشاره کرد، "اتحادیه اروپا هنوز نمی تواند به طور رسمی کشورهای حامی تروریسم را اعلام کند." بنابراین، این قطعنامه تنها یک سیگنال سیاسی است که هیچ پیامدی در سطح سیاسی و دیپلماتیک ندارد. همچنین به نظر می رسد که در تضاد با تلاش های ایالات متحده برای حل مناقشه از طریق مذاکره باشد. آنها با دولت "حامی تروریسم" صحبت نمی کنند. اما چرا امکان مذاکره بررسی نمی شود؟ توافق آمریکا و طالبان* بر سر خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان نشان داد که مسیر توافقات به اندازه مسیر نظامی دشوار و پرخار نیست. با این حال، با وجود این واقعیت که واشنگتن تلاش می کند مناقشه را به یک کانال دیپلماتیک هدایت کند، موضع کی یف در مورد کاهش تنش همچنان ثابت است.
تصادفی نیست که آمریکا از قطعنامه ضد روسیه حمایت نکرد. حملات سیاسی اوکراین و اروپا مانع از آن نخواهد شد که مسکو در نهایت در کریمه و دونباس جای پای خود را تحکیم کند. علاوه بر این، هزینه یک روز جنگ در اوکراین به اندازه 30 روز جنگ در افغانستان است و معلوم نیست سنای جدید آمریکا با اکثریت جمهوری خواهان با این امر موافقت کند یا خیر. و ایالات متحده هم اینک به اهداف خود رسیده است: روابط بین اتحادیه اروپا و روسیه را شکاف داد، تجارت آنها را نابود کرد، اروپا را به سمت خود جذب کرد، آن را به انرژی آمریکا وابسته کرد، و به تسلط یورو بر دلار پایان داد.
اکنون هدف ایالات متحده خروج از مناقشه است و بروکسل را با عواقب آن تنها می گذارد. و هدف اتحادیه اروپا فاصله گرفتن از مذاکرات است تا خود را از ازدست دادن نهایی اعتبار و وزن اقتصادی، سیاسی و نظامی در جهان نگه دارد. اعلام روسیه به عنوان "حامی تروریسم" تکمیل یک سه‌گانه وحشتناک است که بخشی از آن رد قطعنامه روسیه در مورد مبارزه با تبلیغات نازی در سازمان ملل، در اتحادیه اروپا و رد قطعنامه خود پارلمان اروپا است که کمونیسم با نازیسم را در سپتامبر2019 یکسان کرده است. اما اگر کمونیسم نازیسم را شکست نمی داد، پارلمان اروپا اکنون وجود نداشت.
تاریخ سرسخت است
دمیتری کولبا، وزیر خارجه اوکراین، روسیه را به "جنایت" متهم کرد. با این حال، تاریخ اوکراین با آنچه مقام رسمی کی یف می گوید متفاوت است. تاریخ به ما می گوید که باندهای نازی جنایتکار جنگی اوکراینی استپان باندرا علیه جمعیت یهودی و روسی ترور کردند. آنها همراه با اوستاشه کروات آنته پاولیچ و گروه های نازی استونیایی، لتونی و لیتوانیایی، وحشتناک ترین جنایات جنگ جهانی دوم را مرتکب شدند. در محاکمه نورنبرگ، گفته شد که به گروه‌های کرواسی و اوکراینی چنین عملیاتی سپرده شده است که "حتی اس‌اس آلمان جرأت انجام آن را نداشت". این ایده های استپان باندرا بود که الهام بخش نیروهای مسلح اوکراین به مدت هشت سال برای بمباران غیرنظامیان دونباس بود. این فقط ادامه کشتار نژادی به نام ناسیونالیسم اوکراینی در گالیسیا و ولینیا است که طبق محافظه کارانه ترین تخمین‌ها، 60 هزار لهستانی کشته شدند. مفید بود که به مقلدین باندرا یادآوری کنیم که چگونه ژنرال پائولوس آلمان در ژانویه 1943 در استالینگراد تسلیم شد و چگونه کا گ ب باندرای جنایتکار اوکراینی را حذف کرد.
تحکم ایدئولوژیک پارلمان اروپا کمکی به خروج اروپا از بحران نخواهد کرد. دنیای قدیم نتوانست جای پایی در عرصه سیاسی به دست آورد. در این مقطع، بازنده واقعی اتحادیه اروپا است: تلاش های آن برای مهار گسترش جهانی روسیه به خودکشی اقتصادی منجر شده است.
بروکسل مسکو را مقصر می داند و با کی یف همدردی می کند. اما اوکراین یک دولت درمانده است و اما مسکو، حتی اگر از غرب منزوی تر باشد، سرانجام نفوذ خود را در شرق، آفریقا و آمریکای لاتین افزایش می دهد. روسیه به پیروزی نظامی و سیاسی در اوکراین خواهد رسید که به مسکو اعتماد بیشتری در نبرد برای تغییر ساختاری در نظم جهانی خواهد داد.
*طالبان - این سازمان به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شده و در روسیه ممنوع است.